Verliefd word je niet binnen een dag, vergeten lukt niet binnen twee
Ze zeggen dat ‘je niet verliefd kunt worden binnen een dag, of iemand kunt vergeten binnen twee’. Maar ik vergat het gezegde toen ik je voor de eerste keer zag. Toen onze blikken elkaar kruisten en ik de eerste glimlach zag. Toen mijn hart steeds sneller begon te kloppen met elke stap die je in mijn richting zette. Het was toen, slechts enkele minuten na onze eerste ontmoeting, dat ik verliefd op je werd.
Ik werd verliefd op elk detail van je huid, je geur, en mijn voorstelling van jou. Ik stelde me je voor zonder je te kennen, en in mijn verbeelding was je perfect. Maar deze perfectie bestond alleen in mijn geest. De werkelijkheid is al net zo wreed als wijs, en leerde me dat niet alles dat we ons inbeelden of waar we van dromen ook gebeurt.
Nu weet ik dat alleen mensen die elkaar echt kennen, ook echt van elkaar kunnen houden. Al het andere is slechts een sprookje. Het zijn verwachtingen die niemand kan vervullen. Dat is waarom van elkaar houden betekent dat je elkaar kent. En waarom vergeten is alsof je een stukje van jezelf achterlaat dat je gedeeld en opgebouwd hebt met iemand aan je zijde.
‘De liefde is zo kort, het vergeten zo lang.’
-Pablo Neruda-
Het idealiseren van de ander is giftig voor de liefde
Tegenwoordig wil ik niet het meisje zijn dat vergeet dat het idealiseren van je partner als vergif is voor de liefde. Het is een vergif dat je rede vertroebelt en ervoor zorgt dat je de ander ziet zoals jij graag wilt dat hij is. Hierdoor zag ik alleen maar wat ik wilde zien en maakte het niet uit wat er nu echt gebeurde. De werkelijkheid toont zich echter, vroeg of laat, steeds weer opnieuw.
Hoewel in de meeste films die ik kijk de hoofdpersonen elkaar al na één blik eeuwige liefde zweren, en in zoveel romans de liefde in een oogwenk plaatsvindt, is dit niet hoe het gaat in het echte leven. Of misschien gebeurt het wel, maar gaat het verhaal vervolgens verder en worden alle betoveringen verbroken. Misschien is het nog geweldiger dan je je kunt voorstellen, of het blijkt uiteindelijk drie keer niets te zijn. Hetzelfde niets dat jou eerst nog naar lucht deed happen.
Verliefd worden is een proces waarin we elkaar beter leren kennen. Om echt te kunnen zijn, heeft dit proces tijd nodig. Niet veel of weinig, maar precies genoeg. Daarom wil ik dat meisje zijn dat niet vergeet dat de werkelijkheid nog complexer is dan fictie en dat verhalen ook maar gewoon zijn wat ze zijn: verhalen. Deze verhalen zijn makkelijk te schrijven wanneer het inkt niet jouw bloed is, en de twijfels en verwachtingen aan de horizon niet de jouwe zijn.
En hoewel mijn liefdesverhaal eerder fictie dan werkelijkheid was, betekent dit niet dat mijn pijn ook fictief was toen de werkelijkheid mij plat op mijn gezicht liet vallen. Gevoelens zijn nooit slechts een product van onze verbeelding. Wat ik voelde was echt. Zo echt dat het pijn deed, zelfs al was het gebaseerd op luchtkastelen.
“Het is moeilijk om te houden van een sprookjesprins die alleen in jouw dromen verschijnt. Wanneer je wakker wordt is alles een nachtmerrie. Wanneer je wakker wordt, ben je niet het meisje dat vergeet wat zij gedroomd heeft, maar het meisje dat gebroken is door de verwachtingen die zij had van iemand die nooit bestaan heeft.”
Zonder pijn vergeten wie je liefhebt is alsof je niet weet wat liefhebben is
Hoezeer iedereen mij ook vertelt dat de snelste manier om over de ene man heen te komen is door snel onder een andere te kruipen, kan ik alleen maar antwoorden dat zonder pijn vergeten wat je liefhebt is alsof je niet weet wat liefhebben is. Omdat de liefde zelf geen pijn doet of schade aanricht. Wat zijn sporen achterlaat is niet de liefde, het is de werkelijkheid van de poging om een mislukte liefde te vergeten.
Wat je verliest wanneer je ziet wat er echt gebeurt is het leven dat jij voor je zag met je sprookjesprins die uiteindelijk een kikker bleek te zijn. Je bent niet slechts het meisje dat vergeet. Je bent het meisje dat haar toekomst opnieuw opbouwt op het moment dat wat zij wilde niets geworden is; op het moment dat ze beseft dat ze zich iets inbeeldde dat zij nooit had, maar waar zij naar verlangde.
En dan moet je opnieuw beginnen. Vanaf het begin, maar met meer wijsheid. Je weet dat sprookjes voor kinderen zijn. Wanneer je ouder wordt, zie je eventuele partners niet meer als prinsen of kikkers die jou vervullen of kwetsen. Wanneer je ouder wordt, heb je niemand meer nodig omdat jij uniek bent. Je waardeert jezelf, je houdt van jezelf en je mist niemand. Niemand anders kan jou aanvullen omdat je al heel bent. Jij alleen bent het waard. Nu ben je niet het meisje dat vergeet of het meisje dat droomt van een sprookjesleven. Je bent het meisje dat van zichzelf houdt.
Jij bent het meisje dat haar toekomst opnieuw opbouwt op het moment dat wat zij wilde niets geworden is; op het moment dat ze beseft dat ze zich iets inbeeldde dat zij nooit had, maar waar zij naar verlangde.
