Vanaf nu ben ik mijn eigen prioriteit
Ik heb me vaak gevoeld alsof ik geen prioriteit ben voor andere mensen. Ik heb zelfs besloten om het niet zo te zien en mezelf van het tegendeel te overtuigen. Soms is het makkelijker om te doen dan om te accepteren dat de andere persoon niet denkt dat we belangrijk zijn.
Ik kwam erachter dat ik situaties accepteerde waarin ik werd vervangen door iemand anders. Ik heb zelfs negatief gedrag zoals kritiek gerechtvaardigd door het toe te schrijven aan stress of zorgen. Ik heb me uiteindelijk gerealiseerd dat ik zo niet langer door kon gaan en dat vanaf nu mijn motto zou moeten zijn: “Ik ben mijn prioriteit, niet iemands optie”.
Mijn eigen prioriteit zijn betekent niet dat ik egoïstisch ben
Ik heb vaak gehoord dat mijn nieuwe houding negatief is, maar het is me gelukt mezelf ervan te overtuigen dat ik het juiste doe. Het is wel zo dat de enige mensen die erover hebben geklaagd de mensen zijn die me opzochten als ze me nodig hadden, om daarna weer te verdwijnen.
Eerst twijfelde ik aan mezelf en dacht ik dat ze gelijk hadden. Later realiseerde ik me dat er niks zich meer loont dan van mezelf te houden, voor mezelf te zorgen, mezelf tevreden te stellen en te doen wat ik wil. Soms betekent dit dat ik alleen moet zijn, maar dat is niet iets negatiefs.
Ik ontmoette nieuwe mensen toen ik mijn eigen prioriteit werd. Je zal ontdekken dat je mensen aantrekt die echt interesse in je tonen. Ze zullen niet iedere dag met je doorbrengen, want ze hebben hun eigen levens en dromen om te vervullen, maar ze zullen er voor je zijn wanneer dat nodig is. Het loont zich om voor jezelf te leven en jezelf niet meer op de tweede plek te zetten.
Ik heb geaccepteerd dat sommige mensen me gewoon hebben gebruikt
Het moeilijkste van je eigen prioriteit zijn is het erkennen dat sommige mensen je gewoon gebruiken. Als ze iets nodig hebben, komen ze naar jou toe. En je voelt je belangrijk, maar ze zijn alleen geïnteresseerd in wat ze van je kunnen krijgen.
Dit kan soms gaan om familieleden en mensen die je als vrienden beschouwden. Het doet pijn, want ze hebben een speciale plek in je hart. Het moment dat ik mezelf als prioriteit begon te zien kreeg ik veel kritiek van hen. Ze probeerden om hetzelfde te doen. Toen ik het woord “nee” ben gaan gebruiken als antwoord op hun eisen, werden ze alleen maar boos. Ze begrepen mijn gedrag niet en ik realiseerde me dat ze een last in mijn leven zijn.
Ik heb eindelijk ruimte gemaakt tussen deze mensen en mezelf. Dit is lastig als het gaat om een familielid, want zij zullen altijd onderdeel zijn van je leven. Het verschil is dat ik nu “nee” zeg als dat nodig is en ik hun klachten gewoon negeer.
Het belang van het erkennen van je waarde
De belangrijkste reden waarom ik mezelf alleen een optie liet zijn, was mijn onzekerheid. Ik dacht dat ik geen kwaliteiten had die me belangrijk maakten. Ik was veel bezig met mezelf bekritiseren en mezelf kwetsen, nog meer dan anderen mij kwetsten.
Toen ik besloot dat ik mijn eigen prioriteit zou zijn, begon ik naar deze kwaliteiten te zoeken. Het was in het begin niet makkelijk, maar toen ik mezelf accepteerde, begonnen ze tevoorschijn te komen. Ik dacht aan dingen die ik eerst niet belangrijk vond en onthield die. Dit alles had een lawine-effect. Als ik een nieuwe kwaliteit ontdekte en die accepteerde, kwam er ruimte vrij voor een andere, en dan weer een andere.
Denk niet dat je een gebrek hebt aan positieve kwaliteiten. Het is waarschijnlijker dat je gewoon niet let op wie je echt bent.
Ik ben mijn prioriteit en dat zal niet veranderen
Ik moet accepteren dat het moeilijk is om aan het verleden te denken zonder een bepaald gevoel van nostalgie. Ik mis de mensen die mijn leven hebben verlaten. Soms wil ik teruggaan naar naar hoe het was, maar dan denk ik eraan hoe ik me voelde en merk ik dat ik nu gelukkiger ben. Natuurlijk is niet alles perfect, maar het leven is al ingewikkeld genoeg zonder te voelen dat ik niet belangrijk ben voor de mensen om me heen.
Toen ik me realiseerde dat ik gewoon een optie was, liepen veel mensen weg. Sommige deden dat met spijt, anderen uit kwaadheid. Maar van al deze mensen is er niemand teruggekomen om te proberen het uit te praten. Ik denk dat iedereen een moment in mijn leven heeft en dat van hen is tot een resoluut einde gekomen. Ik denk dat er geen reden is om deze vriendschappen opnieuw op te starten. Ik wil niet iemands optie blijven voor de rest van mijn leven.