Zeven thrillerseries gebaseerd op ware gebeurtenissen
Thrillerseries die gebaseerd zijn op ware gebeurtenissen bieden twee voordelen. Enerzijds kun je genieten van de shows. Aan de andere kant leer je ook over de echte gebeurtenissen achter de verhalen.
Je zou kunnen denken dat de beste thrillers volledig fictief zijn. Dit is echter helemaal niet het geval. De beste thrillers zijn gebaseerd op echte gebeurtenissen. Zoals je in dit artikel zult zien, haalt het genre spanning zijn beste inspiratie uit het leven zelf.
Het feit dat je deze verhalen op het scherm kunt zien, vermaakt, verbaast, intrigeert en motiveert je om meer te weten te komen over wat er echt is gebeurd. Dit betekent niet dat je morbide bent. In feite toon je gewoon een gevoel van gezonde nieuwsgierigheid.
Hier zijn enkele van de beste thrillerseries gebaseerd op waargebeurde verhalen. Ze zijn interessant, zowel vanuit historisch als menselijk perspectief. Bovendien benaderen ze allemaal hun onderwerp zonder hun toevlucht te nemen tot sensatiezucht.
Laëtitia
De moord op Laëtitia Perrais schokte Parijs in 2011. Het was Tony Meilhon die deze jonge vrouw aanviel en vermoordde. In 2013 werd hij veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf.
Dit verhaal inspireerde regisseur Jean-Xavier de Lestrade tot de serie Laëtitia. Deze werd uitgezonden op Channel France 2. De serie bestond uit zes afleveringen van elk 45 minuten en trok een verbazingwekkend groot publiek. Hij baseerde de serie op het boek Laëtitia of het einde van de mens van Ivan Jablonka. Dit boek won de Medici prijs.
Om controverse te voorkomen filmden ze de serie niet in Pornic, de stad waar de misdaad plaatsvond. In plaats daarvan filmden ze in de lente van 2019 in de Baai van de Somme (Duinkerken en Le Crotoy).
De serie reconstrueert de angstaanjagende beproeving van deze jonge vrouw. In feite begint het met haar gewelddadige jeugd, wat het hele verhaal in context plaatst. Bovendien wordt het verhaal zo niet geportretteerd als de zoveelste bloederige en snel te vergeten dood waarover de pers bericht.
De serie stelt de vraag waarom Laëtitia (Marie Colomb) verleid werd door deze serieverkrachter. Yannick Choirat portretteert de geduchte gendarme die verantwoordelijk is voor het onderzoek. Uiteindelijk is het allesoverheersende thema er een van patriarchaat, in tegenstelling tot sociaal determinisme. Want uiteindelijk vermoordde Meilhon Laëtitia omdat ze nee zei.
When They See Us
De volgende van de thrillerseries die we willen noemen is When they see us. Vanaf de eerste paar scènes weet je dat het een pijnlijke film gaat worden. Want dit verslag van de “Central Park Five” uit 1989 vertelt het menselijke verhaal achter een van de ergste gerechtelijke dwalingen uit de Amerikaanse geschiedenis.
Als je weet dat ze onschuldig zijn, lijkt hun beproeving zelfs nog pijnlijker. Bovendien zie je de valse bekentenissen en de daaropvolgende vernietigende media-aandacht voor het groupthink-proces dat volgt.
De eerste aflevering richt zich op de misdaad zelf en de arrestaties van vijf jonge mannen tussen de 14 en 16 jaar oud. Het zijn Anton McCray (Caleel Harris), Yusef Salaam (Ethan Herisse), Raymond Santana (Marquis Rodriguez), Kevin Richardson (Asante Blackk) en Korey Wise (Jharrel Jerome).
De politie arresteert ze allemaal nadat Trisha Meili, een bankier van in de 20, is verkracht en voor dood is achtergelaten in Central Park. Elk van de jonge mannen wordt intens ondervraagd over de misdaad.
De golf van media-aandacht bereikte een crescendo toen Donald J. Trump, toen een plaatselijke vastgoedmagnaat, paginagrote advertenties plaatste in vier New Yorkse publicaties. In deze advertenties riep hij op tot de terugkeer van de doodstraf. Het lijkt erop dat hij wilde dat de vijf jongeren geëxecuteerd werden.
De maker van de serie, Ava Duvarney schildert een vernietigend portret van de manier waarop de autoriteiten deze jonge mannen behandelden. En de extremen waar aanklagers toe gaan om de feiten te manipuleren. De uiteindelijke oplossing kwam in deze zaak toen 13 jaar later een man genaamd Matias Reyes de misdaad bekende.
Honour
Honour vertelt het verhaal van de verkrachting, marteling en moord op Banaz Mahmod, een 20-jarig meisje, door vijf leden van haar familie. Desondanks ligt de nadruk op de bewonderenswaardige vastberadenheid van inspecteur Caroline Goode om de moordenaars van Mahmod voor het gerecht te brengen.
Dit is echter geen verhaal van blanke redders. In feite is het centrale thema het verwerpelijke falen van de politie om een doodsbange Britse burger te beschermen die bij vijf verschillende gelegenheden hun hulp inriep.
Er zijn twee belangrijke problemen die worden afgebeeld in het politieoptreden in deze kwestie. Aan de ene kant is er de vrouwenhaat die de op eer gebaseerde moorden in bepaalde gemeenschappen voedt. Aan de andere kant is er het institutionele racisme dat inherent is aan de politiemacht.
Samen creëerden ze het giftige mengsel dat ertoe leidde dat een jonge vrouw op brute wijze werd vermoord omdat ze haar vriend zoende buiten een metrostation.
Drie dagen voordat ze verdween, overhandigde ze een lijst met verdachten van alle mannen in haar familie van wie ze beweerde dat ze haar wilden vermoorden. De politie deed echter niets.
Een agent die haar in het ziekenhuis bezocht nadat ze door haar vader was aangevallen, beweerde zelfs dat ze “hysterisch” was. Hij overwoog zelfs om haar aan te klagen voor het breken van een ruit. Er is ook een video waarin Banaz een verklaring aflegt op een politiebureau. Ze zegt: “In de toekomst als mij iets overkomt… zijn zij het.”
De makers van de serie hebben deze video niet laten zien omwille van de dramatische licentie. Hij bestaat echt.
22 July
Deze Noorse serie moet je niet verwarren met de extreem populaire Noorse film Utøya July 22, die hetzelfde thema heeft. 22 July is een drama- en thrillerserie. Hij bestaat uit zes afleveringen. De serie werd voor het eerst uitgezonden op NRK1 in 2020.
Deze serie volgt de betrokkenen voor, tijdens en na de terroristische aanslagen in Noorwegen in 2011. De serie van Sarah Johnsen is gebaseerd op verschillende waargebeurde ervaringen en belicht de terroristische aanslag in Oslo en Utøya vanuit verschillende perspectieven. Het vertelt het verhaal van de professionals die te maken kregen met de nasleep van de terroristische aanslag.
De serie laat het domino-effect zien van een bomexplosie in de regeringswijk van Oslo en het bloedbad in Utøya.
De hoofdpersonen zijn Anine (een journaliste voor Aftenposten), Anne Cathrine (een anesthesiste in het Ullevål ziekenhuis), Eivind (een politieagent bij het politiedistrict Nordre Buskerud), Helga (een lerares op de Henningsvær school in het noorden van Noorwegen, en Mads (een extreemrechtse blogger op de Breidablikk website).
Alle personages zijn fictief. Ze zijn echter gebaseerd op wat de makers te weten zijn gekomen tijdens hun uitgebreide voorbereiding op de serie.
The Hunt for a Killer
Als je houdt van politieonderzoeken die je op de hoogte houden van de kleinste details zonder ooit saai te worden, dan is deze serie echt iets voor jou. De serie, geregisseerd door Mikael Marcimain, is gebaseerd op waargebeurde verhalen van moordonderzoeken in Zuid-Zweden tussen 1989-2004. Het politiewerk dat je in deze serie ziet, is echter verre van het adrenaline-spektakel dat je misschien gewend bent.
In de serie spelen Anders Beckman(Midsommar) als Per-Åke Åkesson en Lotten Roos (Wallander) als Monica Olhed de hoofdrollen. Magnus Schmitz speelt de moordenaar, Ulf Olsson. The Hunt for a Killer werd uitgezonden op de Zweedse zender Yellow Bird. Het is nu in verschillende andere landen uitgezonden.
De zesdelige serie draait om een ijzingwekkende zaak. In maart 1989 werd een tienjarig meisje genaamd Helen Nilsson ontvoerd en vermoord in Hörby, Zuid-Zweden. De natie was geschokt.
De zaak bleef 16 jaar lang onopgelost, waardoor er een kloof ontstond tussen de gemeenschap en de politie die de stad had moeten beschermen. Bovendien woonden er in de nacht van maart 1989, toen Helen verdween, ongeveer 20 pedofielen in Hörby.
Deze miniserie volgt politieagenten Per-Åke Åkesson en Monica Olhed. Zij leiden een onderzoeksteam dat in het verleden al veel moorden in Zuid-Zweden heeft opgelost. Tegen alle verwachtingen in krijgen ze de taak om eindelijk de persoon te vinden die verantwoordelijk is voor de moord op Helen.
The Pacific
The Pacific is een krachtige miniserie. Je zou het in dezelfde lijn kunnen zien als die Hollywoodfilms van Steven Spielberg en Tom Hanks die ons zoveel geschiedenislessen geven. In feite doet deze serie denken aan Band of Brothers. Deze serie is uitgebracht in 2001 en biedt vergelijkbare intense audiovisuele beelden en harde psychologische waarheden.
Beide thrillerseries dompelen je onder in de lawaaierige, anarchistische grondactie van de Tweede Wereldoorlog toen drone piloten en videogame oorlogsvoering nog niet eens bestonden. Er zijn echter enkele belangrijke verschillen tussen de twee thrillerseries.
De mannen op de eilanden in The Pacific bevinden zich in een omgeving die grotendeels vreemd voor ze is. Ze worden geconfronteerd met andere uitdagingen dan de Europese soldaten. Deze uitdagingen komen in de vorm van onophoudelijke regen, vochtigheid en jungle-insecten.
De serie is een aangrijpende evocatie van tien uur van hevige interne gevechten, terwijl de mariniers worstelen om menselijk te blijven, of zich in ieder geval zo te voelen.
Lorena
In 1993 was Lorena Bobbit 24 jaar oud en een relatief recente immigrant in de VS. In die zomer, na jaren van intense fysieke en mentale mishandeling door haar man John Wayne Bobbit, nam ze een groot mes uit de keuken en sneed, terwijl hij sliep, zijn penis af.
Lorena is een van de thrillerseries die je perceptie van deze bijzondere gebeurtenis zal veranderen. Er circuleerden destijds inderdaad talloze grappen over wat ze haar man had aangedaan. Jordan Peel regisseerde deze serie en Joshua Rofé deed de regie.
In de serie wijst Lorena met een beschuldigende vinger naar de media die meer aandacht besteedden aan haar man dan aan haar, de vrouw die hij regelmatig verkrachtte en misbruikte.
De serie maakt zelfs subtiel gebruik van de #MeToo lens. Het laat beelden zien van Charlie Rose en Matt Lauer die over het verhaal spreken en er de spot mee drijven. Dit laat zien dat de verteller vaak net zo belangrijk is als het verhaal zelf.
Conclusie over thrillerseries gebaseerd op ware gebeurtenissen
Je hebt nu iets kunnen lezen over 7 thrillerseries die gebaseerd zijn op ware gebeurtenissen. Welke intrigeert jou het meest? En welke van deze thrillerseries zou je absoluut niet willen zien?