Met The Wire vangen we een glimp op van criminaliteit
Tussen 2002 en 2008 bracht HBO The Wire op het scherm. De serie speelt zich af in de stad Baltimore in Maryland. David Simon heeft deze reeks geschreven. Jarenlang werkte hij als journalist voor de krant The Sun.
De serie richt zich op de achterbuurten in Baltimore. Daar is er sprake van veel drugs en misdaad. En dat is niet het enige. Ook al het andere is gevaarlijk. Er zijn verschrikkelijke financiële en sociale situaties, politie-acties en interne gevechten tussen de bendes die drugs verhandelen.
In The Wire krijgen we een glimp te zien van al de verschillende aspecten die in dit soort wereld een rol spelen, van de gebruikers tot het politieke milieu aan de top.
De wereld van The Wire
In de stilte van de ochtend horen we meerdere geweerschoten en hartverscheurend gekrijs. We zien hoofden even uit ramen verschijnen en dan…niets. Alleen maar stilte. Iedereen gaat gewoon verder met zijn ochtendroutine alsof er niets gebeurd is.
De bewoners van deze buurt in Baltimore zijn gewend aan de golven van geweld die de straten teisteren waar zij elke dag lopen. Drugs zijn een normaal deel van elke straathoek. Jonge mensen beginnen vanaf een heel jonge leeftijd voor verschillende bendes van dealers te werken. In hun omgeving zijn drugs de enige uitlaatklep die ze kunnen vinden.
“Iedereen zit in het vak.”
-typisch voor West-Baltimore-
De politie
Elke dag zet de politie zich in om de georganiseerde bendes onder controle te houden en te bestrijden. De serie toont echter de zinloosheid van hun methoden. Het schildert de politie af als een groep die niet in staat is te evolueren of te verbeteren door middel van de hulpmiddelen die ze binnen hun bereik hebben.
Ze strompelen voort als gevolg van een hiërarchisch statisch systeem. Dit systeem is gebaseerd op de “bevelstructuur” waarbij de top bereiken het enige streefdoel is. Regels houden mensen tegen om hun werk te doen. Dit zorgt ervoor dat de politie niet doeltreffend is. Vaak krijgen ze dus te maken met een oud probleem: het verrassingselement.
“Niemand wint. De ene kant verliest gewoon langzamer.”
-Prezvalousky-
Criminaliteit is gewoon feedback tussen de politie en de dader. De politie kan niets doen zolang de dader geen misdaad pleegt. Als de politie de regels verandert of iets anders probeert, dan zal de misdadiger alleen maar nieuwe manieren vinden om de misdaad te plegen.
Het is een les voor de kijker. De serie probeert ons immers te laten zien dat het bijna onmogelijk is om op criminaliteit te anticiperen of het volledig te laten ophouden. Het zijn de criminelen die de criminaliteit creëren. De politie moet dus handelen afhankelijk van hoe de misdadigers veranderen en evolueren.
Politiek en smokkel
Anderzijds zijn er in de serie ook de rivaliteiten. De strijd om de macht rechtvaardigt alle middelen waaronder smeergeld, verduistering van overheidsgeld, enzovoort. Er zijn dus dingen die een vicieuze cirkel blijvend stimuleren. Door de serie The Wire heen is dit een terugkerend thema.
De mensen “aan de top” leggen beperkingen op die in de strijd tegen de georganiseerde misdaad en de drugshandel niet helpen. Hiermee wil men aantonen dat machtige mensen in de politiek medeplichtig zijn aan de criminaliteit.
Dat komt omdat ze rechtstreeks of onrechtstreeks profiteren van de misdaadwereld. De serie reflecteert ook over nog een ander fenomeen: politici. De bendes geven de politici veel geld. Dus zorgen de politici ervoor dat aan de bendes niet geraakt wordt. Ze vormen samen een symbiotische relatie.
“De Koning blijft de Koning.”
-D’Angelo-
Op dezelfde manier probeert The Wire ook de aandacht te richten op de mensen die de drugs leveren en op de dealers die de drugs naar de eindbestemming brengen. De haven van Baltimore is de voornaamste smokkelhaven. Vakbondsleden stellen eisen aan politici maar het kan de politici niets schelen.
Dit leidt ertoe dat de vakbondsleden hun toevlucht nemen tot diefstal en illegale activiteiten. Op die manier proberen ze het publiek aan te moedigen en te motiveren om te luisteren naar wat ze te zeggen hebben.
“Zaken. Altijd zaken … “
-De Griek-
De school
Het onderwijs is nog een andere grote instelling die de drugsgerelateerde criminaliteit bevordert. De standaardisatie van de cursussen en van de lessen leidt immers tot spijbelen.
De scholen behandelen jonge mensen als nummers die de wettelijk vereiste scores moeten halen zodat de school open kan blijven. Leerkrachten zorgen er dus alleen maar voor dat leerlingen de eerste dag naar de les komen zodat ze hen als aanwezig kunnen bestempelen.
De bezorgdheid ligt dus in de noodzaak de lessen stabiel en evenwichtig te houden. Leerlingen halen vaak de vereiste scores zonder dat ze de vereiste vaardigheden verworven hebben.
Dit gebeurt omdat het systeem niet langer met die leerling te maken wil hebben. Hen een klas opnieuw laten doen betekent immers dat extra budget nodig is. Het systeem is niet bereid dat te geven.
Communicatiemiddelen
De serie The Wire toont ook hoe de pers een medium is dat liegt en overdrijft om het aantal lezers te laten stijgen. De kranten hebben nieuwe informatie nodig om belangrijk te blijven. Om te blijven doorgaan overdrijven kranten hun nieuws om op die manier de interesse van lezers te vergroten.
Dit laat op zijn beurt de winst stijgen. Vooral voor de misdaadwereld en de politiek is dit schadelijk. Als de krant de waarheid voortdurend verdraait, dan zijn de misdaad en de politiek aan de genade van manipulatie overgeleverd.
“Een leugen is geen kant van een verhaal. Het is gewoon een leugen.”
-Terry Hanning-
The Wire vertelt een verhaal over de invloed van het systeem en zijn onvermogen om te evolueren. Mensen hebben het systeem op een manier geschapen waardoor het voor hen onmogelijk is om eruit te stappen.
Uiteindelijk creëert alle drama een cirkel van geweld en macht waar de kleinsten zich wegens hun sociale omstandigheden moeten aanpassen aan een vijandige wereld.
“Gewoon een gangster, denk ik.”
-Avon Barksdale-
De personages worden geconfronteerd met een omgeving met weinig hulpmiddelen. Dit duwt hen rechtstreeks in een wereld van geweld en vernieling. Het systeem dat deze mensen geschapen heeft, is hetzelfde systeem dat hen laat bezwijken onder het geweld dat ze zelf creëren.
