Seksverslaving of satyriasis: een waar probleem
Seksverslaving volgens de DSM-V
De DSM-V (Diagnostic and Statistical Manual), een diagnosebijbel voor psychiaters, beschouwt seksverslaving als een ‘hyperseksuele stoornis’. Een obsessief-compulsieve stoornis waarbij de getroffen partijen een absoluut onvermogen ervaren als het aankomt op het vrijwillig controleren van hun gedachten. Het is noodzakelijk om te vermelden dat volgens psychiatrische deskundigen, al die obsessieve gedragingen die het moeilijk voor ons maken om een normaal leven te ontwikkelen, omdat ze ons sociale of professionele leven belemmeren, duidelijk wijzen op een pathologische stoornis.
Als we uitgaan van de statistische gegevens die bekend zijn over seksverslaving, dan lijkt het er niet op dat het hier gaat om een kleine verslaving. Drie miljoen mensen in Spanje, negentien miljoen mensen in de Verenigde Staten, drie miljoen mensen in Argentinië zijn verslaafd aan seks, en dan hebben we de rest van de wereld nog niet eens gehad. We moeten overigens weten dat iemand zijn hele leven lang een ontzettend actief seksleven kan hebben zonder als verslaafd te kunnen worden beschouwd.
De verslaafde is niet tevreden met zichzelf; hij heeft geen controle over zijn daden ondanks het feit dat zijn gedrag ervoor zorgt dat hij lijdt. Zoals met alle verslavingen, zal een seksverslaafde, naarmate de tijd vordert, steeds meer stimulatie nodig hebben om zijn behoefte te bevredigen, zelfs al duurt dit genot slechts een enkel moment, en zal hij vervolgens weer terugkeren naar een zelfvernietigende cyclus waarin hij op zoek is naar nieuwe manieren om toe te kunnen geven aan zijn ongemak. Dwangmatig seksueel gedrag kan wijzen op een behoefte om de eenzaamheid of existentiële leegte die we ervaren op te vullen met externe middelen die ons gevoel van eigenwaarde voeden.
Een seksverslaving kan onder andere de volgende uitingsvormen omvatten: grote consumptie van porno, veel verschillende seksuele contacten hebben, seksuele ontmoetingen hebben met meerdere mensen in een enkele nacht, prostitutiebezoek, en dwangmatige masturbatie. Als de manier waarop jij seks interpreteert jouw dagelijkse leven vernietigt of belemmert, dan zou je jezelf als seksverslaafd kunnen beschouwen. Zoals met alle verslavingen, is erkennen dat we een probleem hebben dat onze dagelijkse activiteit manipuleert en negatief beïnvloedt de eerste stap om ervan los te breken. Het inschakelen van professionele hulp en contact opnemen met centra die zich gespecialiseerd hebben in dit seksuele conflict zijn de beste maatregelen die je kunt treffen om tot een oplossing te komen.