Ruminatie: mijn gehate vriend
Als iets me zorgen baart, kom ik in een eindeloze lus van gedachten waaruit het onmogelijk is te ontsnappen. Het maakt niet uit waarover ik me zorgen maak: werk, een partner, familie, een breuk…. Het is als wanneer je een vinger in het midden van een cirkel steekt en iemand je zegt dat je moet proberen eruit te komen zonder de omtrek aan te raken. Dat is onmogelijk. Hetzelfde gebeurt met ruminatie, de vriend die ik graag haat.
Wat er met mij gebeurt is vergelijkbaar met wat er met koeien gebeurt als ze eten. Ze verscheuren het gras met hun grote bek, rollen het tot een bal en kauwen erop. Na lang kauwen slikken ze het door en braken het dan weer uit in hun mond.
Dit gebeurt natuurlijk omdat koeien herkauwende dieren zijn. Ze kauwen, slikken en braken lange tijd dezelfde hoeveelheid gras door. Altijd hetzelfde gras. Net als wanneer iets mij zorgen baart, draai ik het herhaaldelijk om in mijn hoofd.
De gevolgen van ruminatie
Ruminatie is uitputtend. Het is eenvoudig en toch intens. Als je het ooit hebt meegemaakt, weet je hoeveel energie het uit je binnenste absorbeert. Als het zich in mijn achterhoofd vestigt, versnelt mijn hartslag, mijn hart voelt alsof het te snel klopt, en ik smeek om lucht.
Soms heeft gerommel me ervan weerhouden me te concentreren op wat echt belangrijk was.
Op die momenten zeg ik tegen mezelf dat ik even moet stoppen en adem moet halen. Ik probeer enkele ademhalingsmethoden die ik geleerd heb in praktijk te brengen en, verrassend genoeg, ontspan ik me. Het kalmeert me echter maar tijdelijk, want dat gerommel is er nog steeds in mijn achterhoofd.
Voordat ik je vertel over mijn anti-gerommel strategie, leg ik uit hoe ik adem om te ontspannen. Mijn methode is om vier keer in te ademen, mijn adem vier keer in te houden en vier keer uit te ademen.
Ik herhaal dit twee of drie keer en, verrassend genoeg, keert mijn hartslag geleidelijk terug naar zijn normale ritme. Door langzaam te ademen en rustiger te zijn, kan ik me concentreren op wat me interesseert. In feite kan ik het gerommel terug laten gaan naar waar het vandaan kwam.
De 4 x 4 ademhaling is altijd een geweldige bondgenoot als het gaat om het verminderen van de angst die het zoveel nadenken over iets bij mij veroorzaakt.
Mijn anti-gerommel strategie
In de loop der jaren heb ik geleerd dat mindfulness visualisatie oefeningen (Spaanse link) een strategie zijn om te koesteren.
Wat ik doe is heel eenvoudig. Eerst kijk ik om me heen naar een voorwerp. Het kan van alles zijn…een glas, een steen, een boom, een lamp, of de zakdoek waar ik in gehuild heb. Het maakt niet uit wat het is, het moet gewoon een fysiek voorwerp zijn. Waar ik ook ben, er is altijd wel een voorwerp waaruit ik kan kiezen.
Dan sluit ik mijn ogen en visualiseer het voorwerp. Als het eenmaal goed gevormd is in mijn geest, maak ik een mentale rondgang door het hele object. Ik neem het door en stel vragen:
- Hoe groot is het?
- Welke kleur heeft het?
- Is het ruw of glad? Voelt het op verschillende plaatsen anders aan?
- Hoeveel weegt het?
- Als ik het schud, beweeg of knijp, maakt het dan geluid? Zo ja, welk geluid maakt het dan? Is het aangenaam of onaangenaam?
- Ik houd het mentaal tegen mijn neus en stel mezelf nog meer vragen. Hoe ruikt het? Ruikt het altijd zo? Hoe rook het toen ik het kocht?
Tot slot
Als ik niets meer te vragen heb, stop ik. Je denkt misschien dat dit heel raar klinkt. Ik garandeer je echter dat het werkt. En het mechanisme waardoor het werkt is heel eenvoudig.
Laat me het uitleggen. Als ik ondergedompeld ben in gerommel, ben ik niet in staat iets anders te zien. Het neemt me volledig in beslag. Maar met deze oefening kan ik het gerommel opzij zetten. Inderdaad, door me op een fysiek voorwerp te concentreren, zet ik de inhoud van mijn geest opzij en ontsnap ik aan die vreselijke cirkel.
Ik weet zeker dat ik niet de enige ben die last heeft van gerommel. Ik hoop dus dat dit artikel anderen van het herkauwen afhelpt.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
-
González Pando, D., Cernuda Martínez, J. A., Alonso Pérez, F., Beltrán García, P., & Aparicio Basauri, V. (2018). Transdiagnóstico: origen e implicaciones en los cuidados de salud mental. Revista de la Asociación Española de Neuropsiquiatría, 38(133), 145-166.
-
Otero, M. R., & Moreira, M. A. (2003). El uso de imágenes externas y la visualización mental: un estudio de caso. Actas, 4.
