Restless legs syndrome en de motorische cortex
Het restless legs syndrome (RLS), ook wel rustelozebenensyndroom genoemd, is moeilijk te beschrijven. Sommige mensen geloven zelfs dat hun benen vanzelf bewegen, maar dit is niet zo. Wat er echter wel gebeurt, is dat ze voortdurend hun onderste ledematen moeten bewegen om het onaangename gevoel te stoppen.
Sommige mensen zeggen dat ze een tinteling op hun benen voelen die op en neer gaat. Ontdek de belangrijkste kenmerken van dit syndroom en hoe het zich verhoudt tot de motorische cortex in dit artikel!
Het is half twaalf. Ik probeer te slapen, maar het is onmogelijk. Als ik op het punt sta in slaap te vallen, ontstaat er een tintelend gevoel in mijn benen. Ik moet ze verplaatsen, dus ik til één been op en schud het in de lucht. Ik til het andere been op en doe hetzelfde.
De tintelingen beginnen een paar minuten later weer. Ik sta op en loop heen en weer door de kamer. Ik masseer mijn benen en sla ze zelfs een beetje. De tintelingen zijn afgenomen. Ik heb de symptomen van restless legs syndrome genoeg weten te verzachten om weer in slaap te vallen.
Wat is restless legs syndrome?
Volgens het National Institute of Neurological Disorders and Stroke (NINDS) is het restless legs syndrome een zintuiglijk-motorische aandoening die over vijf belangrijke diagnostische criteria beschikt, namelijk:
- Een sterke en vaak overweldigende behoefte of drang om de benen te bewegen, die vaak gepaard gaat met abnormale, onaangename of oncomfortabele sensaties.
- De drang om de benen te bewegen begint of verergert tijdens rust of inactiviteit.
- Deze drang om de benen te bewegen wordt in ieder geval tijdelijk en geheel of gedeeltelijk verlicht door bewegingen.
- De drang om de benen te bewegen begint of wordt ‘s avonds of ‘s nachts verergerd.
- De bovenstaande vier kenmerken zijn niet te wijten aan een andere medische of gedragsmatige aandoening.
Restless legs syndrome en de motorische cortex
Enkele van de belangrijkste oorzaken van deze aandoening zijn onder andere:
- ijzertekort
- inname van tricyclische antidepressiva
- selectieve serotonine-heropnameremmers
- lithium
- cafeïne
Nieuwe ontdekkingen zien echter een verband tussen restless legs syndrome en een abnormaal functioneren van de motorische cortex. Onderzoekers aan de Johns Hopkins University ontdekten namelijk een mogelijke oorzaak voor dit syndroom: motorische cortex hyperactiviteit.
Rachel Salas van de John Hopkins University stelt het volgende: “Het gebied van de hersenen die de benen controleert een verhoogde corticale prikkelbaarheid in de motorische cortex toont.”
Behandeling
Farmacologische behandelingen
- Dopamine agonisten zoals ropinirool, pergolide of pramipexole.
- Benzodiazepinen helpen het tintelende gevoel te verzachten en maken het ook makkelijker om in slaap te vallen.
- Anti-epileptica, zoals gabapentine en carbamazepine.
- Opioïden kunnen ook worden gebruikt vanwege hun pijnstillende werking.
Niet-farmacolische behandelingen
- Het hebben van een slaaproutine en elke dag op hetzelfde tijdstip naar bed gaan.
- Het verminderen of onderdrukken van de consumptie van cafeïne, alcohol en nicotine.
- Regelmatig sporten kan ook helpen, maar niet overmatig.
Conclusie
Er valt dus nog veel te ontdekken over het restless legs syndrome (RLS) om de kwaliteit van leven van patiënten te verbeteren. Het verminderen van de symptomen van dit syndroom zal echter wel leiden tot een betere slaaphygiëne en slaapkwaliteit. Het zou ook slaperigheid, vermoeidheid en stemmingswisselingen kunnen verbeteren.
