Probeer me niet te veranderen
Houd van me zoals ik ben, vrij, soms rommelig, brutaal, soms chaotisch, onvolmaakt en altijd briljant. Vraag me niet om braaf te zijn, noch onderdanig of stil. Probeer me niet te veranderen. Laten we niet dromen over een sprookjesachtige liefde, maar laten we ook die kleine details niet wissen die jou en mij uniek maken. Als dat is hoe je het wilt, kun je me beter laten gaan, me terugbrengen naar mijn wereld, naar de stromingen in mijn rivier, naar mijn voedende eenzaamheid, naar mijn wortels…
Benjamin Franklin zei wijselijk dat er drie dingen buitengewoon onverwoestbaar zijn: staal, een diamant en zelfkennis. Het is duidelijk dat zo’n taak niet gemakkelijk is, onszelf onderdompelen in de oceaan van onze onzekerheden, onze angsten, zorgen, deugden en onvolkomenheden vereist een vakman die niet alleen geduldig, maar ook dapper is.
“Je moet jezelf kennen. Als dit al niet dient om de waarheid te ontdekken, dient het tenminste als een leefregel en iets beters is er niet.”
-Blaise Pascal-
Er zijn echter enkele dingen die net zo waardevol zijn als jezelf definiëren, zoals het zoeken naar persoonlijke ruimte en zelfkennis om trouw te blijven aan onszelf. Dit is de enige manier waarop we sterke sociale banden kunnen leggen en een leven kunnen creëren dat eerlijk en in overeenstemming is met onze waarde, waarin ons gedrag en onze gedachten altijd precies hetzelfde zijn.
Dat gezegd hebbende, is er iets dat we in gedachten moeten houden. Nog niet zo lang geleden verklaarde de doctor Yi Nan Wang, een gerenommeerd psychologe die onderzoek doet naar persoonlijkheidspsychologie, in een van haar artikelen dat veel koppels een deel van zichzelf ‘verdunnen’ om meer harmonie met hun geliefde te bereiken; een verlangen naar begrip dat verandert in gehoorzaamheid en prioriteit geeft aan de behoeften van de ander, terwijl we onze eigen behoeften naar de achtergrond schuiven.
Doctor Wang stelt daarom voor dat we leren te ontwikkelen wat zij ‘gebalanceerde authenticiteit’ noemt. Dit is een concept gebaseerd op Eriksons stadia van psychosociale ontwikkeling, waarin alle wederzijds bevredigende relaties eerst een fase doormaken waarin elke persoon in staat is geweest om zijn/haar identiteit te definiëren.
We moeten gezonde authenticiteit in de praktijk brengen
Het kan zijn dat je in het verleden braaf, makkelijk te manipuleren en zelfgenoegzaam was… De meesten van ons zijn dit op een gegeven moment geweest omdat we zo werden opgevoed, omdat anderen het op die manier wilden. Hierdoor waren we natuurlijk makkelijker om mee om te gaan, makkelijker te controleren; we waren goed in het aanpassen van onszelf aan de versnellingen van onze samenleving, waar het hebben van een eigen stem vaak iets te brutaal is.
Dit alles zorgt ervoor dat we enige angst of aarzeling hebben om ons authentieke zelf te laten zien. Om die reden, ook al wisten we heel goed dat die gedachten, stemmen en gevoelens essentieel zijn voor ons welzijn, zeiden we tegen onszelf: ‘Nee, het is beter dat ze me niet zien, dat ze me niet horen, dat ik niet te veel opval’. We moeten door anderen worden afgewezen, we moeten anderen tegenspreken, hun gevoelens kwetsen, het stramien waar zij ons induwden doorbreken…
Maar waar is ons beeld van onszelf of onze identiteit nu? Het is in staking. We worden onze eigen ergste emotionele vijand wanneer we een gezonde authenticiteit niet in praktijk kunnen brengen. We worden het slachtoffer van onze eigen naïviteit door te denken dat we door authentiek te zijn de mensen om ons heen kunnen schaden, zelfs als dit niet waar is.
Laten we onszelf aan de wereld laten zien zoals we zijn, hoe we denken en voelen is geen daad van agressie. Het is precies het tegenovergestelde. Op deze manier kunnen we grenzen definiëren en ruimtes creëren die eerlijker, gezonder en respectabel zijn.
Het was Aristoteles die eens zei dat de gezondste authenticiteit afkomstig moet zijn van wat hij de ‘gulden middenweg’ noemt, waar eerlijk zijn geen schade of afwijzing mag veroorzaken, als we echt eerlijk zijn.
Probeer me niet te veranderen, houd van me met mijn kleur, met mijn helderheid en mijn duisternis
Doctor Yi Nan Wang van de Pedagogische Universiteit van Beijing heeft onlangs een fascinerende schaal met de naam ‘AIRS’ (Authenticity in Relationships Scale) gecreëerd, die tot doel heeft het niveau van authenticiteit van de relatie tussen een stel te meten. Een conclusie was dat een van de sleutels tot sociaal welzijn is dat mensen in staat zijn om eerlijkheid in de praktijk te brengen zoals we eerder al aangaven en dat we in die authentieke identiteit onze eigen identiteit niet in de wacht zetten, noch laten we anderen ons dit aandoen.
De negen stellingen waaruit de ‘AIRS’ bestaat, zijn de volgende. Om jezelf te testen, beantwoord je elk van de stellingen met een ‘ja’ of een ‘nee’:
- Ik verberg altijd mijn ware gedachten vanwege de angst voor afkeuring van anderen.
- Ik mag graag anderen dienen.
- Ik durf anderen de waarheid niet te vertellen om hun gevoelens niet te kwetsen.
- Ik ben me er heel goed van bewust dat ik trouw moet zijn aan mezelf.
- Ik vind altijd manieren om compromissen te sluiten tussen mijn behoeften en die van anderen.
- Ik zou mezelf nooit anders willen voordoen en ik zou nooit toestaan dat iemand mij hiertoe dwingt.
- Over het algemeen vertel ik de waarheid zonder me zorgen te maken over hoe anderen op me zullen reageren.
- Ik geef voorrang aan mezelf, de gevoelens van anderen zijn niet belangrijk.
- Ik beledig bijna altijd mensen als ik eerlijk spreek.
Hoe je jouw score op de AIRS kunt vinden
Ik weet zeker dat je al een beetje een idee hebt over hoe je scoorde op de schaal. Hier wordt het echter gemeten in drie secties:
- De stellingen 1-3 vertegenwoordigen een vervormde authenticiteit, waarbij we de neiging hebben om onze eigen gevoelens en identiteit naar de achtergrond te schuiven omwille van anderen.
- De stellingen 4-6 vertegenwoordigen een gebalanceerde authenticiteit of het vermogen om ons vrijuit en respectvol te uiten, waarbij we net zo goed rekening houden met onze eigen behoeften als met die van anderen.
- De stellingen 7-9 vertegenwoordigen een egoïstische authenticiteit of de extreme neiging om egoïstisch of agressief te zijn bij het stellen van prioriteiten voor onszelf, tot het punt waarop we anderen pijn doen of beledigen.
Kortom, net zoals we hebben gezien in relaties met onze partner, we moeten in staat zijn om een gebalanceerde authenticiteit in praktijk te brengen waarbij eerlijkheid gepaard gaat met respect, vrijheid met samen zijn, en zelfrespect met de groei van de relatie. In de praktijk gaat het over iets dat we in alle aspecten van ons leven in praktijk moeten brengen, waarbij het van belang is dat we niet braaf zijn, noch onderdanig, maar eerder briljant, karaktervol, uniek en – natuurlijk – geweldig.
