Drie pijnlijke waarheden over het leven die we veel te snel vergeten

Aldous Huxley zei dat “feiten niet ophouden met te bestaan als je besluit ze te negeren”. En inderdaad, het feit dat je de realiteit niet onder ogen wilt zien impliceert niet dat de dingen gaan veranderen. De realiteit accepteren geeft ons echter, hoe pijnlijk het ook kan zijn, een kans om ons aan te passen. Maar sommige van deze pijnlijke waarheden vergeten we veel te snel.

Het maakt niet uit of je al een lang leven achter je hebt of juist nog een heel leven voor je hebt. Je hebt zeker op enig moment wel op een pijnlijke manier een waardevolle les geleerd, direct of indirect. Zo nu en dan is het goed voor ons om die waarheden te herinneren die we gaandeweg tijdens moeilijke momenten hebben geleerd. En ook die waarheden waaraan anderen hebben geleden.

Het gaat niet over het leven in angst, maar het is ook weer niet leven alsof het leven eindeloos is of dat we voor altijd van de dingen zullen genieten die we nu hebben. De waarheid kan pijn doen, maar zij helpt ons ook om met beide benen op de grond te blijven. Bovendien helpt ze ons om optimaal te genieten van het hier en nu.

1. Het druk hebben is niet hetzelfde als productief zijn

We hebben allemaal een doel nodig in het leven, of dat zouden we tenminste nodig moeten hebben. Onze doelen vereisen hard werk en inzet. Productief zijn betekent naar deze doelen toewerken. Wa t we vooral niet moeten vergeten is het feit dat iets doen niet gelijk betekent dat die taak ons ook maar een stap dichter in de buurt brengt van ons einddoel.

Veel mensen besteden hun dag aan het doen van bepaalde dingen. Ze proppen hun planning vol met activiteiten en spenderen uur na uur achter hun computerscherm. Maar om een doel te behalen hoef je niet per se veel te doen. Je moet simpelweg dat doen wat nodig is. Het probleem is dat wat nodig is in de meeste gevallen behoorlijk moeilijk en gecompliceerd is. En het is vaak makkelijker om andere dingen te doen die mogelijk als hetzelfde gelabeld kunnen worden.

Als je iets wilt bereiken in het leven, moet je werkelijk productief zijn. Je moet denken aan wat je moet doen en het effectief bereiken. Lees over hoe je iets kunt behalen, plan je toekomst en praat over wat je gaat doen. Doe dingen om het uit te proberen, om te zien of het werkt in deze eerste fase. Maar als je het echt ver wilt schoppen en een hoop wilt bereiken, moet je zelfs nog meer stappen zetten.

Uiteindelijk is het niet belangrijk wat je hebt gedaan om iets te bereiken, maar juist wat je daadwerkelijk hebt bereikt. Het gaat er niet om dat je hard hebt gewerkt, er een hele hoop uren in hebt gestopt, of juist een heleboel geld hebt geïnvesteerd, en ook niet om de wilskracht die je voelt of alles wat je hebt gezegd of gedacht. Doe niet langer dingen alleen maar om (tegen jezelf) te kunnen zeggen dat je ze gedaan hebt en begin verantwoordelijkheid te nemen en je bewust te worden van je tijd en je acties.

2. Elk succes wordt voorafgegaan door mislukking

Fouten maken is menselijk en dit is een van de meest belangrijke waarheden. Sommige fouten zijn onvermijdelijk, andere gebeuren simpelweg omdat bepaalde factoren niet zijn overwogen, of als niet belangrijk werden bevonden. Het maakt niet uit. Als je ondersteuning zoekt bij je fouten, zul je lessen leren die je nergens anders zult vinden.

Wanneer je leert van je fouten, zul je beter worden. Pas wanneer je jezelf de schuld geeft en jezelf je fouten verwijt, zul je werkelijk falen. Want precies datgene weerhoudt je ervan verder te komen.

Om te leren van een fout is het nodig om jezelf te vergeven en je niet te schamen. Integendeel: probeer het te zien als een lanceerpunt. Elke geweldige geest heeft op enig moment mislukking meegemaakt. Zolang je niet opgeeft is niets compleet verloren.

Het verschil tussen de meester en zijn leerling is het aantal keren dat beiden hebben gefaald. De meester heeft veel vaker gefaald. Des te meer fouten je maakt, des te meer mogelijkheden je krijgt om te leren. En dus weet je meer.

3. Het leven is erg kort

De gemiddelde levensverwachting van de mens ligt iets boven de tachtig jaar. In sommige gebieden en culturen zal dit gemiddelde iets hoger zijn of wellicht zelfs een beetje lager. In ieder geval is tien of twintig jaar niets vergeleken met de duizenden jaren aan menselijke geschiedenis of de miljoenen jaren geschiedenis die het universum heeft.

De dood krijgt ons op een dag allemaal te pakken. De wereld zal voortbestaan en de geschiedenis zal doorgaan. Wanneer er echter iemand wegvalt uit ons leven, voelen we een immense verrassing en ontzetting. Zelfs al is het een verwachte dood, iets in ons zal nog steeds veranderen.

Hoeveel dingen zou de persoon die wegviel nog hebben gezegd of gedaan? Hoeveel dingen zou hij mislopen? Hoeveel dingen had je tegen hem willen zeggen? Hoeveel dingen denk je dat je voor hem had kunnen veranderen?

Wanneer ze eenmaal zien dat de dood nabij is, realiseren veel mensen zich dat ze een hoop fouten hebben gemaakt. Dat ze een hoop mogelijkheden aan zich voorbij hebben laten gaan, dat ze niet vrij genoeg hebben geleefd. Ze realiseren zich dat ze zich altijd hebben laten conditioneren door hun omgeving. Onze tijd in dit leven is kort. Maar het is precies genoeg om er alles uit te halen wat erin zit. Als we bovendien ook leven volgens onze waarden, zullen we groeien als mens, op basis van de wetenschap van wie we zijn en wat we doen.

Het grootste verlies vindt niet plaats wanneer we doodgaan, maar eerder wanneer we mogelijkheden om het leven ten volle te leven aan ons voorbij laten gaan