Partners die geen oogcontact houden bij intieme momenten

De dynamiek die de band van een paar vormt, gaat verder dan liefde. In dit artikel vindt u informatie, studies en theoretische perspectieven om u te helpen ontdekken hoe u gelukkiger en zinvollere relaties kunt opbouwen.
Partners die geen oogcontact houden bij intieme momenten
Valeria Sabater

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Valeria Sabater.

Laatste update: 01 juli, 2023

Elena is al bijna twaalf jaar samen met haar partner, Andrew. Zij aanbidt hem en hij houdt nog meer van haar. Er is echter één ding dat haar ergert. Andrew is niet in staat oogcontact te houden als ze praten over intieme onderwerpen of hun emoties en gevoelens. Bovendien bekritiseert ze hem omdat hij haar niet in de ogen kan kijken als ze seks hebben.

Elena twijfelt niet aan Andrews’ liefde. In feite laat hij die dagelijks op oneindig veel manieren aan haar zien. Ze vindt het gebrek aan oogcontact echter kwetsend. Maar, hij ziet het niet als belangrijk.

Hij is een van die mensen die aannemen dat, als het gaat om het overbrengen van genegenheid, oogcontact niet belangrijk is, en dat het voldoende is om gewoon fysiek aanwezig te zijn. Toch kan dit gebrek aan verbinding in werkelijkheid leiden tot twijfels en verwarring.

Deze bijzonderheid komt vaker voor bij het mannelijk geslacht. In veel gevallen accepteren ze uiteindelijk, zij het met tegenzin, dat het een probleem is. In de context van een stel vormt de oogtaal inderdaad een basispijler die de relatie vestigt en verrijkt.

Dus, als het zo belangrijk is, waarom zijn er dan mensen die het niet uitvoeren?

De blik is een emotioneel verbindingskanaal, maar het is een mechanisme dat niet iedereen beheerst.

Man supporting his partner symbolizing my partner does not look during intimate conversations
Visuele taal als emotioneel verbindingsmechanisme vestigt zich in de kindertijd.

Waarom sommige partners geen oogcontact houden op intieme momenten

Als iemand vermijdt je aan te kijken als je met hem praat, neem je meestal aan dat hij verlegen is. Maar, als twee partners al enige tijd een relatie hebben, kan het gebrek aan oogcontact niet te wijten zijn aan verlegenheid. Ze zijn immers allebei minnaars en de beste vrienden.

Het ontbreken van oogcontact tijdens de meest intieme momenten zal altijd een negatief effect hebben op een relatie. Hoewel het geaccepteerd kan worden, is het een pijnlijke acceptatie. De MacEwan Universiteit, in Canada, heeft een studie uitgevoerd (Engelse link) die beweert dat we oogcontact nodig hebben om informatie door te geven en sociale interacties te consolideren.

Met oogcontact valideren we namelijk niet alleen onze emoties, maar geven we ook informatie over onze gedachten. Bijgevolg zal een “Ik hou van je” nooit oprecht genoeg zijn als ze, als ze het zeggen, hun blik afwenden of naar de muur kijken.

Laten we eens uitzoeken wat er achter dit soort reacties zou kunnen zitten.

Als we kinderen opvoeden in goede emotionele communicatie die oogcontact waardeert, zal dit patroon op volwassen leeftijd behouden blijven.

1. Geslacht en emotionele opvoeding

Interessant is dat onderzoek heeft aangetoond dat meisjes enkele maanden na de geboorte langer oogcontact zoeken en onderhouden dan jongens. Het gedrag van de jongens bleef na verloop van tijd onveranderd. Deze informatie kwam uit een onderzoek (Engelse link) van Rebecca Leeb en Gillian Bramwell.

Betekent dit dat de genetica en het geslacht van elk individu bepalend zijn voor hun vermogen om al dan niet oogcontact te onderhouden? Het antwoord is nee; helemaal niet. Hoewel kinderen elkaar minder lang aankijken, is het de opvoeding die ze krijgen in emotionele zaken en sociale interactie die deze factor bepaalt.

Als onze ouders ons hebben laten opgroeien in communicatieve contexten die ons versterkten als we uitdrukten wat we voelden en nodig hadden door elkaar in de ogen te kijken, is het vanzelfsprekend dat we dat blijven doen als we volwassen zijn. Daarom motiveert het genieten van een degelijke emotionele opvoeding in de kindertijd ons om gesprekspartners te worden die zorg dragen voor oogcontact.

2. Moeite met intieme momenten

Sommige mensen kijken hun partners niet aan tijdens intieme gesprekken omdat ze het moeilijk vinden om dat te doen. Ze kunnen helder en geestig zijn, en geweldige gesprekspartners, maar toch niet al te slim als het gaat om het uiten van hun emoties. Het zijn figuren die moeite hebben om over hun gevoelens te praten en hun behoeften te delen.

Momenten van intimiteit maken hen ongemakkelijk, omdat ze niet graag hun kwetsbaarheid tonen. In feite brengt het hen in verlegenheid omdat ze zich dan zwak en gebrekkig voelen.

Het kan ook zijn dat ze op dit gebied onvoldoende vaardigheden hebben verworven. Het is belangrijk erop te wijzen dat deze moeilijkheid hen ook leed bezorgt. Bovendien zijn ze zich ervan bewust dat deze momenten hun relatie onder druk kunnen zetten.

3. De vermijdende gehechtheidsstijl

Sommige mensen ondervinden moeilijkheden bij het aangaan van veilige, vertrouwensvolle banden, gebaseerd op wederzijdse zorg en de juiste uitdrukking van hun gevoelens en behoeften. Dit staat bekend als vermijdende gehechtheid. Het uit zich ook in het onvermogen om oogcontact te houden tijdens de meest emotionele gesprekken.

Dit komt omdat ze niet weten hoe ze met deze situaties moeten omgaan. Daarom proberen ze die te vermijden, te ontsnappen of er afstand van te nemen.

4. Mogelijke bijbehorende stoornissen

Het ontstaan van een ongrijpbare blik in contexten van emotionele kwetsbaarheid komt bijna altijd voort uit culturele en opvoedkundige factoren. Het treft vaak meer mannen dan vrouwen en wordt uitgelokt door het soort emotionele opvoeding dat men heeft genoten.

We kunnen echter niet uitsluiten dat er geassocieerde psychologische of neurologische stoornissen zijn. Hoewel in die gevallen meer geassocieerde variabelen zouden moeten opduiken, en niet alleen het gebrek aan oogcontact. Bijvoorbeeld alexithymie.

Deze stoornis houdt in dat de lijder niet in staat is zijn eigen emoties en die van anderen te herkennen en te uiten. Autisme spectrum stoornis kan ook gecorreleerd worden met dit kenmerk.

Het is mogelijk dat iemands gebrek aan oogcontact te wijten is aan aandoeningen als autisme of alexithymie. Er moeten echter nog veel meer geassocieerde kenmerken voorkomen. Bijvoorbeeld het onvermogen om de emoties van anderen te begrijpen of empathie te tonen.

Man kijkt zijn partner in de ogen
Oogcontact is de band die de non-verbale communicatie tussen een stel voedt.

Wat kun je doen als je partner op intieme momenten geen oogcontact houden kan?

Als je partner je niet aankijkt tijdens intieme gesprekken of tijdens de seks, zijn communicatie en begrip van het grootste belang. Daarom moet je je behoeften op de juiste manier kenbaar maken. Hier zijn enkele nuttige strategieën die je misschien wilt toepassen.

Aspecten die je moet begrijpen

Het feit dat je partner je niet aankijkt als je over emotionele zaken praat, betekent niet dat hij of zij niet van je houdt. Het is gewoon dat hij/zij deze vaardigheden gewoon niet beheerst en een groot ongemak ervaart tijdens dit soort interacties.

  • Het is geen goed idee om hen te dwingen je aan te kijken. In feite kan dit meer spanning veroorzaken. Geef ze wat ruimte, behandel ze met respect, en probeer visueel contact met ze te maken zonder het op te dringen.
  • Creëer een scenario van vertrouwen waarin het voor hen comfortabel is om te praten over wat ze voelen en nodig hebben zonder te oordelen.

Aspecten die je partner moet begrijpen

Je partner moet begrijpen hoeveel waarde jij hecht aan oogcontact hebben en houden en de rol die het speelt in hoe jij je voelt. Daarnaast is het positief en gezond dat zij de waarde begrijpen van kwetsbaarheid, je emotioneel openstellen en oogcontact tot een essentieel onderdeel van het dagelijks taalgebruik maken.

Het nemen van deze stap kan echter ingewikkeld en zelfs een beetje verontrustend zijn. Je zult echter groeien als mens en je relatie zal meer voldoening geven.


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.


  • Geary, D.C. (2002). Chapter 2: sexual selection and sex differences in social cognition. In: McGillicuddy-De Lisi, A., De Lisi, R., editors. Biology, Society, and Behavior: The Development of Sex Differences in Cognition. Westport, CT: Ablex Publishing, pp. 23–53.
  • Jarick M, Bencic R. Eye Contact Is a Two-Way Street: Arousal Is Elicited by the Sending and Receiving of Eye Gaze Information. Front Psychol. 2019 Jun 4;10:1262. doi: 10.3389/fpsyg.2019.01262. PMID: 31214077; PMCID: PMC6558178.
  • Swaab, R. I., & Swaab, D. F. (2009). Sex differences in the effects of visual contact and eye contact in negotiations. Journal of Experimental Social Psychology, 45, 129-136.
  • Wood, Julia (2011). Gendered Lives: Communication, Gender, and Culture. Wadsworth.
  • Leeb, R., & Rejskind, F., (2004). Here’s Looking at You, Kid! A Longitudinal Studyof Perceived Gender Differences in Mutual GazeBehavior in Young Infants. Sex Roles. 50. 1-14. 10.1023/B:SERS.0000011068.42663.ce. https://www.researchgate.net/publication/225194835_Here’s_Looking_at_You_Kid_A_Longitudinal_Study_of_Perceived_Gender_Differences_in_Mutual_Gaze_Behavior_in_Young_Infants

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.