Hij die nooit faalt, probeert niets

Je faalt, je probeert het nog een keer, en je maakt fouten, omdat dit de enige manier is om te leren en uiteindelijk je doelen te bereiken. Er bestaat geen andere manier om te leren dan door vallen en opstaan. Denken dat je beter bent dan anderen omdat je nooit eens een fout maakt, is een onnozele benadering.

Er bestaat geen succes zonder een gezonde dosis vallen en blunders. Dit soort mislukkingen maken de weg voor je vrij die je zou moeten bewandelen, en laten je zien dat het beter is om op zoek te gaan naar een alternatief of om andere opties uit te proberen.

Wat zou er gebeurd zijn als Thomas Edison bij de zoveelste keer dat zijn gloeilamp het niet deed er schoon genoeg van had gekregen? Vergeet niet, Edison was pas na 999 mislukkingen succesvol. Keer op keer faalde hij. In plaats van te denken dat hij het niet kon, realiseerde hij zich echter dat al die fouten verantwoordelijk zouden zijn voor de uiteindelijke ontwikkeling van het kunstmatige licht waar we tot op de dag van vandaag nog altijd van profiteren. Pas bij zijn duizendste poging, had hij het eindelijk juist.

Falen, vallen en het opnieuw proberen is hoe we belangrijke dingen in het leven bereiken. Na de eerste mislukte poging al de handdoek in de ring gooien zal er misschien voor zorgen dat we niet nog een keer onderuitgaan, maar het zal er tegelijkertijd ook voor zorgen dat we nooit iets interessants bereiken. Wat heb je liever?

‘Hij die faalt is minder waard als persoon’

Ben jij het hier mee eens? Hoe vaak ik deze zin wel niet heb gehoord!

Helaas is perfectionisme tegenwoordig de manier waarop de wereld in elkaar zit en wordt er vrij weinig ruimte vrijgelaten voor fouten, weinig geduld voor de ontwikkeling van ons meest krachtige creatieve hulpmiddel: vallen en opstaan.

Van jongs af aan worden we continu beoordeeld. We worden gestimuleerd om te concurreren met anderen en om altijd 100% te bereiken. In plaats van gelukkig te zijn dat we erachter zijn gekomen dat we op het verkeerde pad zitten en hierdoor de kans worden geboden om het juiste pad te vinden, worden we ervoor afgestraft. Soms moeten we zelfs dingen aanhoren als ‘hier bak jij niks van’, ‘je hebt altijd al moeite gehad met wiskunde, wiskunde is jouw ding niet’, ‘je doet het altijd maar slecht, je zal het ook nooit leren he’.

Dit soort uitspraken zijn allemaal funest voor je zelfvertrouwen en zorgen er langzaam voor dat je gaat geloven dat je nooit fouten mag maken, dat je overal goed in moet zijn. En dat als je dit niet bent, je helemaal niets waard bent. Dat je een mislukkeling bent die gedoemd is om een middelmatig leven te leiden.

Bij het lezen van deze woorden dacht je wellicht dat ze een beetje overdreven waren, aangezien je tijdens het lezen van dit artikel waarschijnlijk rust ervaart in je hoofd. Wanneer ons geduld echter aan het einde van zijn Latijn is, is het voor de meesten van ons moeilijk om dit soort oordelen onder controle te houden.

Onze irrationele gedachten zorgen ervoor dat we er enorm onder lijden wanneer er iets fout gaat, zelfs dusdanig dat we erdoor besluiten om onze doelen, projecten en hoop achter te laten. Hiermee kunnen we onszelf namelijk nog een mislukking besparen, waardoor ons zelfvertrouwen alleen nog maar meer aan diggelen zou liggen.

Wees toleranter en minder veeleisend naar jezelf toe. Vergeet de fantasie dat je zogenaamd perfect moet zijn. Het is volkomen mens eigen om te falen, het zit in onze aard. Het is normaal, en dat zal het altijd zijn.

Nergens staat geschreven (behalve misschien in je gedachten) dat falen betekent dat je dom bent, of hoe je het ook wilt noemen. En ergens goed in zijn of succesvol zijn bepaalt helemaal niet hoeveel je waard bent.

Je kunt falen, of niets doen

Aan jou de keus. Als je angst om te falen zo groot is dat het je ervan weerhoudt om weer omhoog te krabbelen en het nog een keer te proberen, dan zal dit waarschijnlijk op de lange termijn alleen maar erger worden. Het idee dat je niets waard bent zal dan alleen maar worden versterkt, omdat je jezelf veroordeelt tot het lot waar je zo voor vreest: je eigen doelen niet bereiken.

Door niets te doen, zul je je misschien op de korte termijn beter voelen, omdat je jezelf hierdoor niet hoeft bloot te stellen aan andere mogelijke mislukkingen, of aan het kritiek dat je mogelijk van anderen kunt ontvangen, of het harde oordeel dat je misschien over jezelf velt.

Dit alles zul je jezelf besparen wanneer je niet nogmaals de kans waagt en valt. Maar je zult ook een hoop andere, zeer belangrijke dingen mislopen, zoals leren van je fouten, het overwinnen van obstakels en jezelf zien verbeteren. Bovendien zul je het heel moeilijk voor jezelf maken om beloond te worden voor je inspanning.

Wees echter wel voorzichtig! Deze redelijke en volwassen houding aannemen is niet hetzelfde als mislukking uit de weg gaan vanuit angst, met name als je het liefst van alles wilt bereiken dat erg veel voor je betekent.

Conformisme is ook een houding die voortkomt uit angst, en het enige dat je hiermee bereikt is dat je jezelf voor de gek houdt. Maak dus de keuze om een risico te nemen. Wees dapper en durf onderuit te gaan! Het is helemaal niet slecht, zoals je misschien wel is wijsgemaakt. Het is eigenlijk juist een voordeel dat je kan helpen om te leren en verbeteren. Er zal je niets onaangenaams overkomen wanneer je een fout maakt, maak deze dus gewoon!