Non-verbale taal lezen
Om te testen of je echt het vermogen hebt om non-verbale taal te lezen, is een goede oefening om de televisie aan te zetten en naar een film, roman of serie (die niet ondertiteld is) te kijken, het volume zachter te zetten en te proberen erachter te komen wat er gebeurt. Je zult versteld staan als je je realiseert dat het lichaam evenveel of zelfs meer kan zeggen dan woorden.
Met de bewegingen van hun handen of benen, uitdrukkingen op hun gezicht of bepaalde houdingen (zoals krabben op hun hoofd, ijsberen of op het puntje van een stoel gaan zitten) spreken mensen zelfs als ze niet echt iets zeggen.
Volgens psychologen zijn vrouwen beter in staat om non-verbale signalen te interpreteren dan mannen. Dit komt misschien doordat ze meer op details letten en naar dingen kijken die mannen niet zien.
Een recent onderzoek beweert echter dat het gemak of de moeite om de lichaamstaal van een ander te ‘lezen’ meer te maken heeft met interpersoonlijke doelstellingen dan met welk geslacht je bent of welk Sherlock Holmes-type detectivevermogen je misschien bezit.
Je non-verbale taal
In feite hangt wat je ziet af van wat je van de ander wilt krijgen. Als er bijvoorbeeld sprake is van seksuele aantrekkingskracht tussen jullie, dan zul je bepaalde houdingen bij hem of haar ontdekken. Dit zou niet gebeuren in het geval van een sollicitatiegesprek. Bovendien verandert je lichaamstaal afhankelijk van de omgeving of de persoon die voor je staat.
- Het is bijvoorbeeld niet hetzelfde om te praten met je partner die vreemd is gegaan als met je schoonmoeder die je om een recept vraagt.
- Het is ook niet hetzelfde om je beste vriendin te vertellen over wat je net in het winkelcentrum hebt gekocht als om te praten met een neerbuigende collega of een leraar tegen wie je klaagt over een cijfer.
Dit betekent dat je het vermogen hebt om je aan te passen aan verschillende situaties, een beetje zoals een kameleon. Sommige mensen zijn hier vaardiger in dan anderen. Het is echter iets dat je altijd kunt leren.
Als je de mogelijkheid zou hebben om de ‘mute’-knop in te drukken op je gesprekken met andere mensen, zou het misschien makkelijker zijn om te zien of wat ze met hun mond zeggen hetzelfde is als wat ze met hun lichaam uitdrukken. In de meeste gevallen liegt lichaamstaal niet. Sterker nog, het verraadt mensen vaak.
Stereotypen en context
Stereotypen en vooroordelen kunnen je vaak parten spelen. Ook je eerdere ervaringen. Als je bijvoorbeeld wordt geconfronteerd met iemand die in het verleden tegen je heeft gelogen, ben je geneigd om zijn lichaamstaal en wat er uit zijn mond komt onder de loep te nemen.
In feite veranderen de verwachtingen die je over hem hebt je perceptie van wat je ziet. Stel bijvoorbeeld dat het dezelfde partner is die vreemdging. In dit geval hoop je misschien wanhopig dat hij je voor één keer de waarheid vertelt. Het is allemaal subjectief.
Context is ook belangrijk bij wat er wordt waargenomen uit non-verbale taal. Het is bijvoorbeeld niet hetzelfde om een vermeende moordverdachte te ondervragen als om met een buurman te praten over hoe duur het openbaar vervoer is.
Nogmaals, experimenten en wetenschappelijke studies geven aan dat stereotypen een grote kracht hebben. Ze kunnen zelfs de perceptie die je hebt over wat er om je heen gebeurt veranderen of beïnvloeden. Tot slot weten we nu dat non-verbale communicatie veel verder gaat dan het geslacht van de communicator.