Mensen die niet veel zeggen, hoe zijn ze precies?
Sommige mensen zeggen heel weinig. Ze kunnen echter vaak goed luisteren en slagen erin hun medeplichtigheid aan te bieden zonder iets te hoeven zeggen. Sommigen zeggen dat ze saai zijn. Ze zeggen dat ze te verlegen zijn en dat tijd met hen doorbrengen tijdverspilling is.
Maar mensen van weinig woorden verbergen vaak een ongelooflijke wereld achter hun zwijgen. Bovendien zijn ze meestal zeer betrouwbaar.
Een merkwaardige anekdote over stille mensen gaat over Sir Alec Guinness, een van de beste Britse acteurs aller tijden. Naast zijn meesterschap in acteren, stond hij bekend om het variëren van het timbre en de toon van zijn stem in elke rol die hij aannam.
Hij was zelfs zo kameleontisch dat elke keer als hij een prijs ging ophalen, zoals de Oscar voor zijn rol in The Bridge on the River Kwai, iedereen wilde horen wat hij te zeggen had.
Velen wachtten op een toespraak van hem, om zijn echte stem te horen en, uiteindelijk, om dichter bij de ware persoon te komen achter elk van de personages die hij speelde.
Guinness was echter altijd een man van weinig woorden. Hij haalde zijn prijzen op na een kort en timide “dank je wel.” Daarna verdween hij onmiddellijk. Natuurlijk hield dit het mysterie en de fascinatie die hem omringden in stand.
In werkelijkheid verbergt iemand die bekend staat om zijn gereserveerde aard, om alleen te spreken als het nodig is, niet noodzakelijkerwijs een psychologische stoornis of asociaal gedrag. In feite vertegenwoordigt dit soort gedrag slechts één facet van de menselijke persoonlijkheid.
Bovendien zijn dit soort mensen gemiddeld genomen geliefd en bouwen ze sterkere en gezondere sociale banden op.
Mensen die niet veel zeggen
We noemen ze “rustig,” “gereserveerd” of “stil.” In feite zijn mensen die weinig zeggen vrij zeldzaam in een wereld waar, over het algemeen, mensen die veel praten als succesvoller en charismatischer worden gezien en meer aandacht trekken. Over het algemeen houden we van mensen die veel praten. Mensen die je in korte tijd hun levensverhaal en honderden anekdotes kunnen vertellen.
Maar de babbelkous kan soms vermoeiend zijn. Aan de andere kant kunnen stille mensen intrigerend zijn. Toch lijken we gewend te zijn aan het idee dat extraversie en breedsprakigheid synoniem zijn aan succes. Dat degenen die deze competentie beheersen ook over leiderschapskwaliteiten beschikken en zelfverzekerder zijn.
Maar is dit waar? De waarheid is dat dit onderwerp even interessant als actueel is. In 2017 voerde de Universiteit van Georgia (VS) bijvoorbeeld een onderzoek uit om de leiderschapsstijl van extraverte en introverte mensen te onderzoeken.
Iets dat ze ontdekten was dat de meest gereserveerde mensen andere tools, vaardigheden en communicatiestijlen hebben die uiterst nuttig zijn in elke soort organisatie. Het is een andere leiderschapsstijl die de moeite waard is om meer over te weten te komen.
Dit artikel vind je misschien ook interessant: Waarom zijn sommige mensen extravert en anderen introvert?
Introversie en gereserveerdheid
De overgrote meerderheid van mensen die niet veel zeggen, zijn meestal introvert. Jennifer B. Kahnweiler heeft een boek geschreven met de titel De introverte leider: Focus op je stille kracht. In dit boek legt ze uit hoe deze persoonlijkheidsstijl steeds meer op de voorgrond treedt. Ze worden gedefinieerd door de volgende eigenschappen:
- Ze denken na voordat ze spreken.
- Ze weten hoe ze moeten luisteren. Ze denken zelfs na over wat ze te horen krijgen en doen er langer over om te reageren.
- Het zijn waarnemers. Ze hebben ook verbeeldingskracht en zijn goede analisten van de werkelijkheid.
- Ze gaan sociaal contact niet uit de weg. Sterker nog, ze zijn helemaal niet verlegen. Ze zijn echter selectief als het gaat om het opbouwen van vriendschappen.
- Ze zijn graag alleen.
- Ze zijn voorzichtig. In feite besteden ze de grootste zorg aan hun relaties. Bovendien zijn ze betrouwbaar. Op hun beurt hechten ze er waarde aan om figuren te hebben met wie ze hun vertrouwen kunnen delen.
Verlegenheid en mensen die niet veel zeggen
Er zijn mensen die niet veel zeggen omdat ze onzeker zijn. In deze gevallen hebben ze een verlegen persoonlijkheid. Maar ook al voelen ze zich niet op hun gemak in sociale omgevingen, dat betekent niet dat ze uiteindelijk falen in hun emotionele of werkomgeving.
We weten dat figuren als Jorge Luis Borges en Agatha Christie ongelooflijk verlegen waren. Bovendien moesten Sir Alec Guinness en acteur Dick Bogarde overgeven voordat ze het podium op gingen. Maar toen ze eenmaal in hun rol zaten, presteerden ze meesterlijk.
Het blijkt dat, hoewel het waar is dat persoonlijke verlegenheid beperkt en pijn doet, het tegelijkertijd vaak wordt tegengegaan door de verschijning van grote deugden.
De reflectieve persoonlijkheid: innerlijke rust in een haastige wereld
In een wereld waarin mensen ideeën, meningen en gedachten uitwisselen met bijna geen filters, hebben mensen die niet veel zeggen een heel ander ritme. Daarom moeten we rekening houden met een andere factor. Dit is de reflectieve benadering.
Er zijn mensen die altijd nadenken over wat ze gaan zeggen voordat ze het zeggen. Ze luisteren met al hun zintuigen voordat ze reageren. Ze nemen ook de tijd.
Dit komt omdat hun communicatie altijd oprecht is. Ze spreken eerlijk in overeenstemming met hun overtuigingen. Ze zijn altijd opmerkzaam op hun omgeving. Bovendien zijn ze empathisch, intuïtief en vaardig in het waarnemen van hoe anderen zijn en wat ze nodig hebben.
Dit alles vraagt om een meer ontspannen benadering. In feite laten deze mensen anderen eerst aan het woord en luisteren ze altijd, letten goed op en bestuderen wat er gezegd wordt…
Pas daarna spreken ze hardop, altijd in de hoop behulpzaam en respectvol te zijn in wat ze zeggen. Hun manier van handelen, informatie verwerken en ermee omgaan vergt meer tijd. Dit betekent dat ze misschien niet zo vloeiend communiceren.
Voor velen lijkt deze eigenschap misschien ongewoon. Het is echter gewoon een ander facet van persoonlijkheid. Bovendien zijn we allemaal uniek en niet iedereen heeft het vermogen om “van de hak op de tak” te praten. Als we dit begrijpen, kunnen we het gedrag van anderen, die niet per se altijd hetzelfde zijn als wij, beter begrijpen.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Clack, Lesley. (2017). Examination of Leadership and Personality Traits on the Effectiveness of Professional Communication in Healthcare. Journal of Healthcare Communications. 02. 10.4172/2472-1654.100051.
