Marie Curie: de biografie van een vrouwelijke pionier
Marie Curie was in alle opzichten een pionier. Ze was de eerste vrouw die een Nobelprijs won en professor werd aan de Universiteit van Parijs. Bovendien was ze ook de eerste vrouw die begraven werd in het Panthéon in Parijs. Daarbij is zij ook nog eens de enige vrouw die de Nobelprijs in verschillende wetenschappelijke disciplines heeft gewonnen.
Tegenwoordig is Marie Curie waarschijnlijk een van de bekendste wetenschappers ter wereld. Haar onderzoek naar radioactiviteit maakte de weg vrij voor talloze ontdekkingen in de toekomst. In dit artikel proberen we een van de belangrijkste wetenschappers van de twintigste eeuw te leren kennen.
Het vroege leven van Marie Curie
Marie Curie werd geboren als Maria Skłodowska in Polen. Ze was de jongste van vijf kinderen. Haar ouders waren beide leraren. Al vanaf jonge leeftijd volgde Maria in de voetsporen van haar vader en toonde grote belangstelling voor wiskunde en natuurkunde.
Geconfronteerd met de lastige taak om zich in te schrijven bij de Universiteit van Warschau, die op dat moment uitsluitend toegankelijk was voor mannen, had ze verschillende tijdelijke banen.
Maria werkte vooral als een gouvernante om extra geld te verdienen dat de opleiding van haar zus zou helpen financieren. In haar vrije tijd blijft ze zich verder ontwikkelen. Ze begon haar wetenschappelijke opleiding in een scheikundelaboratorium.
In 1891 verhuist Maria naar Frankrijk en schrijft zich in aan de Sorbonne Université. Daar begint ze de naam Marie te gebruiken. Omdat ze het financieel moeilijk heeft moet ze ‘s middags privélessen geven om wat geld te verdienen.
In 1894 leert ze Pierre Curie van de Faculteit der Wetenschappen van de Universiteit van Parijs kennen. In 1895 trouwen Pierre en Marie met elkaar.
Haar vroege prestaties
Marie Curie is de bekendste vrouwelijke natuurkundige en chemicus aller tijden. In 1897 had Curie al twee universitaire diploma’s op zak en publiceerde ze een artikel over de magnetisering van gehard staal.
Tegen de tijd dat Irene, haar eerste dochter, werd geboren, was Curie al beroemd in de wetenschappelijke en academische wereld. Vanaf dat moment richtte Marie Curie haar aandacht op de mysterieuze uraniumstraling die Antoine Henri Becquerel had beschreven.
1904 ziet de geboorte van haar tweede dochter, Eva. Door haar niet aflatende toewijding en haar harde werk slaagde ze erin twee elementen te ontdekken en zuiver te isoleren: polonium en radium.
Ze ontwikkelde technieken die haar in staat stelden om radioactieve isotopen te isoleren. Hoewel deze technieken haar zeer rijk hadden kunnen maken, koos ze ervoor om deze kennis te delen voor het welzijn van de mensheid.
Haar ontdekkingen ontkrachtten de traditionele ideeën over materie en energie waarvan wetenschappers destijds overtuigd waren. Curie was dan ook niet alleen verantwoordelijk voor de theorievorming van het concept van radioactiviteit, maar ook voor het begrip ‘radioactiviteit’.
Van 1898 tot 1902 publiceerde zij samen met haar man ongeveer 32 wetenschappelijke artikelen. Ze schreven gedetailleerde verslagen van hun werk op het gebied van radioactiviteit. In een van deze artikelen stelden zij vast dat tumorvormende cellen (kankercellen) bij blootstelling aan radioactiviteit sneller werden vernietigd dan gezonde cellen.
Verder dan het laboratorium
Naast haar werk in de wetenschap was Marie Curie verantwoordelijk voor de oprichting van de eerste radiologische centra in militaire kampen. Haar onderzoek was cruciaal voor de ontwikkeling van röntgenstralen voor patiënten die een operatie nodig hadden.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog hielp Marie Curie ambulances uit te rusten met röntgenstralen. Ze vergezelde deze ambulances ook naar de frontlinie. Het Internationale Comité van het Rode Kruis heeft haar benoemd tot hoofd van de radiologiedienst. In deze functie was ze verantwoordelijk voor de opleidingen in deze nieuwe technieken.
Wetenschappelijke verdienste ondanks ongelijke voorwaarden
Ondanks haar succes werd Marie nog steeds geconfronteerd met sterke tegenstand van mannelijke wetenschappers in Frankrijk. Ze heeft zelfs nooit belangrijke economische voordelen voor haar werk ontvangen. Ongelijkheid was destijds de norm en het feit dat ze een van de meest briljante wetenschappers van haar tijd was, veranderde daar niets aan.
Op 19 april 1906 werd Pierre Curie geraakt door een door voertuig en kwam meteen te overlijden. Twee weken later nam zijn weduwe de positie van haar overleden echtgenoot over als voorzitter van de universiteit van Parijs.
Als gevolg van het fatale ongeluk van haar man bleef Curie alleen achter met twee kleine kinderen en de enorme taak om het onderzoek naar radioactiviteit te leiden. In 1908 geeft ze het volledige werk van haar man uit en publiceert ze in 1910 het enorme werk Treatise on radioactivity.
Curie won kort daarna haar tweede Nobelprijs. Toch krijgt Curie niet de goedkeuring van de Academie der Wetenschappen, die haar opnieuw haar lidmaatschap ontzegt.
Dood en nalatenschap
Aan het eind van de jaren twintig van de vorige eeuw begon haar gezondheidstoestand achteruit te gaan. Marie Curie overlijdt op 4 juli 1934 aan leukemie, veroorzaakt door de straling waaraan ze voortdurend blootgesteld was.
Aanvankelijk wordt ze begraven naast Pierre Curie in Sceaux. Zes decennia later wordt haar stoffelijk overschot echter overgebracht naar het Panthéon in Parijs. Haar oudste dochter, Irene, trad in haar voetsporen en wijdde haar leven aan de wetenschap en won uiteindelijk de Nobelprijs voor de Scheikunde.
Marie Curie heeft haar leven gewijd aan onderzoek en wetenschappelijke ontdekkingen, vandaar dat ze vrouwelijke wetenschappers van over de hele wereld heeft geïnspireerd.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- N/A (2016) Marie Curie. Biografía para niños. Nueva York: Ducksters.
