De oorzaken van genderongelijkheid

Genderongelijkheid is een sociaal en cultureel fenomeen waarin mensen vanwege hun geslacht worden gediscrimineerd. Lees er hier meer over.

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Judith Francisco.

Laatste update: 27 december, 2022

Genderongelijkheid is een sociaal en cultureel fenomeen waarin mensen vanwege hun geslacht worden gediscrimineerd. In wezen is dit tussen mannen en vrouwen. Dit fenomeen heeft enorme effecten. We kunnen de impact ervan op verschillende gebieden voelen zoals werk, sociaal leven, gezinsleven, enzovoort.

Op sociaal vlak lijken vrouwen bijvoorbeeld ondergeschikt te zijn aan hun echtgenoten of vaders. Economisch blijven vrouwen lagere lonen krijgen dan mannen in dezelfde functie (loonkloof).

Als het gaat om huishoudelijke taken en het zorgen voor de kinderen, beschouwen de meeste mensen deze taken nog steeds meer voor vrouwen dan voor mannen. En de lijst gaat maar door.  Dit zijn allemaal voorbeelden van genderongelijkheid.

Wanneer je een dergelijke lijst ziet, laten feminisme of genderperspectieven je toe om de wereld vanuit een ander gezichtspunt te bekijken. Niettemin kan het veranderen van je perspectief ongemak of verwarring bezorgen.

Dit is de reden waarom het doel van dit artikel is om je geest leeg te maken. Hierdoor kun je jezelf op een meer gelijkwaardige manier met anderen verhouden en positioneren.

Laten we bij het begin beginnen. Wat bedoelen we met het woord ‘gender’ als we het hebben over genderongelijkheid? Wat willen we zeggen met zo’n breed begrip?

De betekenis van gender en hoe het gestructureerd is

Gender kan worden opgesplitst in drie perspectieven:

• De sociaal-culturele sfeer: vanuit dit perspectief is gender een systeem van sociale organisatie dat meer macht en privileges verleent aan mannen. Een reeks overtuigingen die deze sociale structuur legitimeren en onderhouden, ondersteunen dit. De waarden, gewoonten, tradities en stereotypen, samen met wetten, bepalen het model van de sociale organisatie.
• Relationele sfeer: gender is een dynamisch proces van representatie. Het is een weergave van wat het betekent om een ​​man of vrouw te zijn in alledaagse situaties. Het beïnvloedt op zijn beurt hoe mannen en vrouwen zich gedragen als wel hoe ze worden behandeld.
• Persoonlijke sfeer: op dit niveau is gender een aspect dat ook de identiteit en persoonlijke attitudes beïnvloedt. Het is een reeks verwachtingen, interesses, fantasieën en overtuigingen. Deze worden geassocieerd met meer of minder acceptabele modellen van wat het betekent om een ​​mannelijk mannetje of een vrouwelijk vrouwtje te zijn.

Gender wordt op verschillende manieren uitgedrukt, afhankelijk van de cultuur. Ook varieert de mate van onderwerping van vrouwen in de tijd en in geografische gebieden. Toch is het niet gemakkelijk om een ​​cultuur te vinden waarin vrouwen meer politieke en sociale voordelen hebben dan mannen.

We kunnen zien dat deze genderongelijkheid of onevenwichtige staat van gender weerspiegeld wordt in de hoge niveaus van geweld tegen vrouwen. Deze omvatten seksueel misbruik, ontvoeringen, verkrachting, mishandeling, gendergeweld en seksuele intimidatie.

Wat is het patriarchaat?

De naam die de maatschappij aan de sociale orde geeft is ‘patriarchaat’.  Deze sociale orde hanteert geslacht als een middel om specifieke activiteiten, functies, relaties en bevoegdheden toe te wijzen aan elke persoon.

Dit gestructureerde netwerk van machten, hiërarchieën en waarden toont enkele modellen van mannelijkheid en vrouwelijkheid die universeel zijn en tegengesteld aan elkaar.

We gaan ervan uit dat vrouwen van nature beter geschikt zijn voor het moederschap en om voor hun gezin te zorgen. Mannen daarentegen zijn van nature beter in leiderschap en bestuur. Het ontmantelen van deze overtuigingen die dienen als sociale mandaten is een van de hoofddoelen van het feminisme.

Imperatieven van de concepten van geslacht

Bepaalde sociale mandaten, of imperatieven, ondersteunen het patriarchaat.  Deze zijn heel verschillend voor mannen en vrouwen. Enkele van de imperatieven van het concept ‘vrouw’ zijn bijvoorbeeld:

• Vrouwen zijn verzorgers en verantwoordelijk voor het welzijn van anderen. Hun waarde ligt in hun vermogen om zich aan anderen te wijden en hen te dienen. Zorg dragen voor andere mensen en een verantwoordelijkheid jegens hen hebben is van cruciaal belang in hun leven.
• Predispositie voor liefde. Dit is gebaseerd op het idee dat vrouwen pas compleet zijn als ze bij iemand horen.
• Moederschap als een imperatief van identiteit. Vrouwen zijn alleen maar blij en tevreden met zichzelf als ze moeder zijn.
• Vrouwen moeten mooi en begeerlijk zijn. Schoonheid maakt ons zichtbaar en sociaal geaccepteerd. Het maakt van vrouwen objecten voor mannen.

Op hun beurt zijn hier enkele voorbeelden van de imperatieven van het concept ‘mannen’:

• De bron van mannelijkheid is kracht en potentie. Met andere woorden, we meten het door succes, superioriteit ten opzichte van anderen, concurrentievermogen, status, etc.
• Moedeloosheid vereist agressie en durf. Met andere woorden, mannen drukken zich uit door kracht, moed, risicogedrag en het vermogen om zichzelf te beschermen en geweld te gebruiken als een manier om conflicten op te lossen.
• Mannen vertonen mannelijkheid door onder andere het vermogen om kalm en stoïcijns te zijn, door zelfvertrouwen en zelfvoorziening, en door hun emoties te verbergen. Bovendien brengt mannelijkheid kracht en veel zelfvertrouwen met zich mee. Mannen kunnen zichzelf niet toestaan ​​om angst te voelen. Als ze dat doen, moeten ze er gewoon overheen komen.

Wat kunnen we doen om genderongelijkheid te veranderen?

Na alles wat we hebben beschreven, moeten we onszelf een logische vraag stellen. Is onze huidige levensstijl adequaat als het gaat om de patronen van genderongelijkheid? Als dit ons allemaal dwars zit, is het nu tijd om bij te dragen aan het proberen de huidige situatie te veranderen.

In de loop van de tijd hebben mensen kunnen concluderen dat, om deze genderongelijkheid tussen mannen en vrouwen te overwinnen, bepaalde tactieken moeten worden uitgetest. Deze tactieken zullen afhangen van of ze een man of een vrouw zijn.

Vrouwen hebben de verantwoordelijkheid en het recht om afzondering te zoeken en voor zichzelf te zorgen om deze patronen te veranderen.

Ook het zoeken naar persoonlijke ruimte (in termen van hobby’s, smaken, etc.) is een vorm van verzet tegen deze maatschappelijke eisen. Dus, volgens dit concept, is een actiepunt voor feminisme het bevorderen van vrouwelijke autonomie.

In het geval van mannen ligt hun pad in de richting van het onderwijs en de effecten van medeverantwoordelijkheid. Mannelijkheid is niet onverenigbaar met de uitdrukking en herkenning van iemands eigen gevoelens of die van iemand anders. Noch is het verstoken van verantwoordelijkheid nemen, inleven in, en zorgen voor de behoeften van anderen.

Deze ideeën zijn meestal afwezig in de primaire socialisatieprocessen (kleutertijd). We moeten deze ideeën echter opnemen in educatieve programma’s. Dit is namelijk een belangrijke strategie voor sociale transformatie en het terugdringen van genderongelijkheid.