Maladaptieve emoties bestaan niet

We creëren de maladaptieve of adaptieve kracht van een emotie. Emoties hebben een bepaalde energie en een boodschap, maar wij zijn degenen die beslissen wat we ermee doen.

Emoties hebben een adaptieve en evolutionaire waarde, zoals de wetenschap heeft kunnen aantonen. Onderzoeken van Barbara L. Fredrickson, hoogleraar psychologie aan de universiteit van North Carolina in Chapel Hill, tonen aan dat basisemoties een inherente adaptieve functie hebben. Deze bevindingen leiden tot de conclusie dat er geen maladaptieve emoties bestaan.

In veel gevallen zijn emoties eerder topografisch maladaptief, zeer intens of manifesteren ze zich zeer vaak in verschillende situaties. Alle emoties hebben een functie die ze nuttig maakt, ongeacht het aangename gevoel dat ze kunnen opwekken. Inderdaad, zelfs de meest onaangename emoties hebben belangrijke functies in de sociale en persoonlijke aanpassing.

Je emoties zijn het product van een evolutie die gevoelig was voor de kenmerken van de buitenwereld. Toch is niet alles uit de hand gelopen in de genetische vergelijking die we emoties noemen. In het bijzonder kun je emoties interpreteren en aanpassen aan een situatie. Daarbij heb je de mogelijkheid om hun intensiteit en boodschap onder controle te houden.

Wat zijn maladaptieve emoties

Jorge Bucay zegt dat veel emoties zich manifesteren buiten je vermogen om te kiezen. Daarom ben je er niet verantwoordelijk voor. Je bent echter wel verantwoordelijk voor hoe je je gedraagt.

Je ervaart (of zal ervaren) alle mogelijke emoties binnen het emotionele spectrum dat je erft van je voorouders. In het bijzonder verwerven je hersenen deze emoties fylogenetisch.

Hierbij is het belangrijk om op te merken dat iedereen op een bepaald moment in zijn leven ‘beschamende’ emoties zal voelen. Bijvoorbeeld jaloezie, woede en verdriet. Hoe eerder je stopt met denken dat je deze emoties moet verbergen of minimaliseren, hoe meer je ervan kunt profiteren.

Emoties zijn niet goed of slecht

Soms kan jaloezie een ‘goede’ zaak zijn en kan het gevoel van vreugde een ‘slechte’ zaak zijn. Dit hangt natuurlijk af van de situatie waarin je deze emoties ervaart. Of, meer overtuigend, is het belangrijk om te begrijpen dat het voelen van deze emoties niet goed of slecht is. Het is vooral evolutionair en wat je met deze emoties doet is wat verwerpelijk of prijzenswaardig is.

We weten al dat maladaptieve emoties niet bestaan. In plaats daarvan is er sprake van onaangepast gedrag. Als voorbeeld zullen we eens kijken naar de emotie woede. Niemand is of zal ooit worden vrijgesteld van het voelen van woede.

Het is namelijk een emotie die de mens heeft geholpen om te overleven en zich als soort te ontwikkelen. In het bijzonder helpt woede ons in situaties waar het nodig is om de neuronale activiteit te verhogen, net als spierkracht en hartslag.

Daarom is woede als emotie noodzakelijk. Wat je met deze emotie doet, is echter wat maladaptief kan zijn. Je kunt je om verschillende redenen boos voelen, maar hoe je handelt zal volledig aan jou zijn.

Daarom is het belangrijk om te weten waarom je deze emoties ervaart. Dan zul je in staat zijn om alle mogelijke reacties in je repertoire aan te kunnen. Je bent niet schuldig aan boosheid. Je bent eerder schuldig aan wat je doet met die energie en de boodschap ervan.

De adaptieve waarde van emoties

Zoals we al hebben gezien, zijn emoties niet goed of slecht. In plaats daarvan geven de context en de persoon in het algemeen een specifieke betekenis aan de emoties.

In de vorige paragrafen hebben we het gehad over hun adaptieve waarde. Maar net zoals ze van grote hulp kunnen zijn, kunnen ze ook conflicten en verstoringen veroorzaken wanneer we niet goed met onze emoties omgaan.

Onaangename emoties hebben een adaptieve waarde. Ze kunnen er bijvoorbeeld voor zorgen dat je voorzichtiger wordt. Ook kunnen ze de impuls zijn die je nodig hebt om je rechten te verdedigen. Tegelijkertijd zijn ze echter ook de bron van veel slechte emotionele aanpassingen. Daarom hebben we het ten onrechte over maladaptieve, of onaangepaste, emoties.

Angst is bijvoorbeeld een emotionele toestand die het gevolg is van adaptieve prikkels tijdens de evolutie. In het bijzonder zorgde angst voor het voortbestaan van de mensheid door hen te voorzien van vaardigheden om beter om te gaan met dreigende en potentieel schadelijke situaties.

Deze emotionele toestand kan leiden tot een simpele staat van alertheid maar ook potentieel bedreigende prikkels, zoals de krachtige reacties die gepaard gaan met angst en paniek.

Soms voelen mensen zich angstig als het niet nodig is. Als het niet verdwijnt, kan het leiden tot andere pathologieën zoals gegeneraliseerde angststoornis, fobieën, paniekaanvallen en vele andere aandoeningen die je kunt vinden in de vijfde versie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders.