Maak kennis met de taal van depressie
De taal van depressie heeft een stem. Het verandert jou. Angst, apathie en wanhoop sijpelen door in de woorden die je kiest. Ze beïnvloeden zelfs je spraakpatroon. Alles is korter, donkerder en gemotiveerd door een diepe bitterheid die de werkelijkheid vervormt.
Een depressie komt in je leven op veel verschillende manieren tot uiting. Het ergste aspect is echter dat het alles vervormt. Het verandert je gedrag, motivatie, gewoonten, gedachten en taalgebruik. In plaats van op de depressie te reageren maken mensen zich uiteindelijk zijn duistere aanwezigheid eigen als nog een ander deel van wie ze zijn.
“Depressie is een gevangenis waar jij zowel de lijdende gevangene bent als de wrede cipier bent.”
-Dorothy Rowe-
We zeggen dit vanwege een heel concrete reden. Sommige mensen proberen namelijk om van deze hulpeloze toestanden van de geest iets normaal te maken. Depressieve mannen en vrouwen slagen er nauwelijks in om hun verplichtingen en verantwoordelijkheden te vervullen.
Niemand merkt echter de schaduw die hen volgt. Wat dit betreft, hebben we nu de nieuwe technologie die de sociale media gebruikt. Hiermee kunnen we de taalkundige patronen herkennen die verbonden zijn met depressie. De resultaten vertonen de hoge mate van depressie die in onze maatschappij bestaat.
Signalen van depressie en de sociale media
De universiteit van Texas heeft een onderzoek uitgevoerd over het vaststellen van signalen van depressie. Ze hebben zich gefocust op de interactie op sociale netwerken en internetforums. Onze tieners bijvoorbeeld gebruiken deze platformen vaak om te ventileren en te communiceren.
Het is alarmerend om zo vaak te stuiten op duidelijke signalen van psychologische stoornissen bij mensen die geen enkele behandeling krijgen. Hoe komt dat? Het heeft te maken met het feit dat niemand hun stoornis al herkend heeft.
Onthoud dat een depressie een afdruk achterlaat. In de manier waarop je communiceert, zijn er aanwijzingen die bewijs leveren van een depressie. Laten we nu wat dieper ingaan op de taal van depressie.
De taal van depressie
Hoe herken je de taal van depressie?
De taal van depressie maakt deel uit van onze cultuur. Misschien is dit voor jou een verrassing. Toch is het een feit. Er bestaan vele liedjes die de emotionele toestand van een muzikant weerspiegelen die zich in een duistere en complexe fase van zijn leven bevindt.
Artiesten als Kurt Cobain en Amy Whinehouse zijn uitstekende voorbeelden van dit genre. We houden van hun teksten omdat we van sombere liedjes en verhalen houden.
Meer voorbeelden zien we in het theater, de literatuur, film en poëzie. Silvia Plath, een bekende dichteres, heeft het volgende gezegd. “Sterven is een kunst, net als alle anderen dingen. Ik doe het uitzonderlijk goed.” Ook Virginia Woolf heeft vele duidelijke en soms brutale aanwijzingen in vele van haar boeken achtergelaten. Denk maar aan The Waves en Mrs. Dalloway.
In bepaalde gevallen leiden deze geestelijke stoornissen tot een creatief genie (zoals in de voorgaande voorbeelden). Het is dan bijna net een pact met de duivel. Het succes, de erkenning en het creatieve meesterschap maken vaak een einde aan het leven van de artiest. Je kan het ook vaak al zien aankomen.
Hun werk is doordrenkt van hints omtrent hun dreigende, wanhopige en triestige einde. De taal van depressie is immers bitter. Zijn patronen zijn ook gemakkelijk vast te stellen. Het zijn spiegels die het turbulente innerlijke leven van hun eigenaar weerspiegelen.
In dit artikel tonen we je hoe je de taal van depressie kan leren herkennen.
De inhoud en de stijl van de taal van depressie
In het begin van dit jaar heeft het tijdschrift Clinical Psychological Science één manier geponeerd om depressie door middel van taal vast te stellen. We hebben het hier ook niet alleen over mondelinge communicatie. Zoals we in het begin al vermeld hebben, bezitten we nu de technologie om bepaalde stoornissen via de sociale media te herkennen.
- Het eerste opvallende aspect van de taal van depressie is de inhoud. Uiteraard overheersen negatieve emoties. Wanhoop en fatalistische ideeën zijn vaak aanwezig. Woorden als “eenzaamheid,” “verdriet” en “angstgevoelens” komen vaak voor.
- Ook absolute uitdrukkingen zijn in de taal van depressie overvloedig aanwezig. Mensen schrijven dingen als “er is geen oplossing,” “ik heb geen hoop,” “morgen bestaat niet,” “ik ben altijd alleen” of “niemand begrijpt mij.”
Het is belangrijk te vermelden dat deskundigen dit soort uitdrukkingen verbinden met mensen die zelfmoordgedachten hebben.
Het gebruik van voornaamwoorden
Een andere eigenschap van dit soort taal is dat het bijna uitsluitend het voornaamwoord “ik” gebruikt. De wereld van een depressieve geest wordt smal, kleiner en benauwend. Binnenin dit lijden verblijft slechts één persoon.
Dit “ik” kan niet langer in verbinding komen met andere mensen. Het is niet langer in staat om de dingen vanuit andere perspectieven te zien. Ze zijn het vermogen kwijt om empathie te voelen, te relativeren of zich open te stellen voor andere en meer optimistische ideeën.
Het voortdurende gebruik van de eerste persoon is immers nog een andere uiting van de negatieve emoties die overweldigend worden.
De cyclus van rumineren
Taal is een weerspiegeling van je gedachten en je gemoedsstemming. Wanneer een depressie overheerst, dan ga je uiteindelijk rumineren over je obsessieve gedachten. Deze hardnekkige gewoonte is net als stilstaand water. Niets nieuws komt binnen. Alleen steeds dezelfde informatie blijft zich in het rond bewegen en woeden tot het je ziek maakt.
Dat is ook de reden waarom je een persoon met een depressie vaak steeds weer over dezelfde onderwerpen hoort praten. Ze komen vast te zitten in bepaalde gesprekken, negatieve ideeën, twijfels en obsessies. Het is zinloos hen te vragen om op te houden of van onderwerp te veranderen. Ze kunnen het gewoon niet doen.
De taal van depressie begrijpen bevat een nuttig aspect. Het kan er immers voor zorgen dat je de eerste aanwijzingen al oppikt van de mensen rond jou en dat je kan tussenkomen. Voor zovelen onder ons is dit relevant. Dat is vooral zo voor de mensen onder ons die kinderen en tieners hebben.
Sommige mensen schrijven bepaalde gedragingen en communicatiestijlen toe aan een normale opstandige fase bij tieners. Deze dynamiek en uitdrukkingswijzen weerspiegelen echter geen persoonlijkheidstype.
Ze zijn daarentegen vaak het bewijs van een psychologische stoornis. Depressie komt elke dag steeds meer voor. Het gevolg is dus dat het belangrijk is om de beste manier te kennen waarop je kan reageren en het proberen te voorkomen.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Predicting Depression via Social Media. De Choudhury, M; Gamon, M; Counts, S; Horvitz, E. ICWSM. 2013.
- Understanding depressive rumination from a cognitive science perspective: The impaired disengagement hypothesis. Koster, Ernst H.W.; De Lissnyder, Evi; Derakshan, Nazanin; De Raedt, Rudi. Clinical Psychology Review. 2011.
