Het leven is te kort om te leven volgens een ander zijn plannen
Ze zeggen dat het leven kort is, dat het in één klap voorbijgaat en dat als we ons dit realiseren, we nog levenskrachtiger worden dan de herinneringen aan wat er om ons heen gebeurt.
En de waarheid is dat meer nog dan de angst voor de vergankelijkheid van ons bestaan, onze werkelijke angsten niet onze fouten of onze mislukkingen zijn, of zelfs de enkele keren dat we verdwaald raakten op onze weg. Wat ons werkelijk beangstigt is een ongeleefd leven, of sterker nog, een leven waarin we onze dagen laten aanpassen aan de plannen en dromen van anderen.
Ik ben niet op deze wereld om aan de verwachtingen van anderen te voldoen; zo ook ben jij hier niet om te voldoen aan die van mij. We zijn twee mensen die tegen elkaar opbotsten in een prachtige ontmoeting en die, samen, bouwen aan een gemeenschappelijke weg waarmee we het leven aan elkaar rijgen en dromen, plannen en doelen harmoniseren.
Soms hebben we even de tijd nodig om te beseffen dat het leven dat we leiden ons niet gelukkig maakt. In eerste instantie laten we ons meeslepen, misschien omwille van de liefde, misschien omwille van de wensen en dromen die zich geleidelijk aan ontvouwen als leugens. Omwille van iets dat ooit was beloofd, maar nooit is waargemaakt.
Er zijn veel manieren waarop ons leven roest terwijl we naast andere mensen zijn. Soms is het onze familie, andere keren onze partner… Wie het ook is, het is iets dat we niet moeten toelaten.
Omdat er maar weinig dingen zo persoonlijk en onderscheidend zijn als de ware manier waarop we ons leven wensen te leiden. En niemand zou dit mogen vormen of dirigeren, behalve wijzelf.
Als je het leven van anderen leidt, dan ben je niet langer jezelf
Jij bent jouw waarden, jouw dromen van gisteren en verlangens van het heden. Jij bent jouw keuzes, jouw illusies in de ochtend en jouw verdriet in de middag. Jij bent wat je bereikt hebt en wat nog bereikt moet worden… Hoe kun je dan toelaten dat anderen jouw identiteit vervagen en jouw schoenen aantrekken zonder jouw toestemming?
Je kunt je trots verliezen voor de liefde, je kunt je dromen opzijzetten voor de droom van een ander als je dit wenst, maar je mag nooit toelaten dat je jouw waardigheid kwijtraakt aan een ander.
Het is noodzakelijk om onze levensweg op zo’n eenvoudig mogelijke wijze af te leggen: vrij, zonder zwaar gevoel in je hart en zonder lawaai in je geest.
Wees niet bang voor het leven. Je moet ervan genieten met vreugde en voldoening. Als je ‘s ochtends wanneer je je ogen opendoet overspoeld lijkt te zijn door negatieve emoties, dan komt dit misschien doordat je niet het leven leidt dat je wilt. Misschien bevind je je op een podium dat anderen voor jou in elkaar hebben gezet.
Wanneer jouw dag draait om het persoonlijke universum van een ander
Sommige mensen nemen de leidende rol binnen een relatie op zich zonder werkelijk te weten waarom. De andere persoon kan niets meer doen dan als een satelliet om de ander heendraaien. En dit is het begin van de liefde, omdat we bepaalde verwachtingen vaststellen en omdat we tijdelijk blind zijn voor de details die een werkelijkheid creëren die minder functioneel is.
Sommige mensen hebben het nodig om de touwtjes in handen te hebben, omdat ze bang zijn dat anders alles instort. Achter deze obsessieve behoefte aan controle gaat in werkelijkheid een laag gevoel van eigenwaarde schuil, dat zich ontwikkelt tot autoritarisme en inflexibiliteit. Het respecteren van de wil van anderen en hun persoonlijke ruimte zorgt ervoor dat ze het risico lopen om die persoon kwijt te raken.
Het zijn van degene die de beslissingen bepaalt, die kiest, die veronderstelt, toestaat of afwijst, versterkt een laag gevoel van eigenwaarde en zorgt er vaak voor dat we niet in staat zijn om iets voor anderen terug te doen.
Een vol, authentiek en gelukkig leven kent geen gevangenschap: niemand behoort iemand toe
Dit gaat niet om het behouden van een onafhankelijk leven zonder banden, zonder belangrijke relaties en iemand aan onze zijde. Het gaat erom dat wij beseffen dat niemand ons eigendom is. Niemand behoort iemand toe.
Niemand zou het geluk mogen bezitten, want geluk is vrij. Het wordt gecreëerd net zoals de wind gecreëerd wordt op een zomermiddag of het koraal in de zee. Geluk is iets dat niet afhankelijk zou mogen zijn van de egoïstische grillen van anderen.
Aangezien ik niet van jou ben en jij niet van mij, kies ik ervoor om vrij te lopen terwijl ik jouw hand vasthoud. Want beiden zijn we de architecten en makers van ons eigen geluk.
Aangezien ik besef dat we allemaal vrij geboren worden en het volledige recht hebben om onze manier van leven te kiezen, respecteer ik jouw keuzes, jouw waarden en jouw manier van denken.
En dus streef ik er elke dag naar om mijn persoonlijke ruimte te laten aansluiten op de gemeenschappelijke ruimte die wij beiden delen.
Ik bevrijd mezelf van het leven dat anderen voor mij hebben gecreëerd
Er zijn tijden waarin familieomstandigheden, bezitterige moeders of vaders er mede voor kunnen zorgen dat we een leven leiden dat anderen voor ons creëren. Emotionele en echtelijke relaties zijn bovendien van die gemeenschappelijke gebieden waarin dit soort afhankelijkheden en vitale beperkingen veel voorkomen.
Om een gelukkig en vervullend leven te leiden, zouden we ‘onszelf niet moeten vastbinden’ aan andere mensen. Het is beter om onszelf te binden aan een doel: geluk. Omdat deze doelstelling ons in staat stelt om te bepalen wie ons wel en wie ons niet verdient. En dit is niet de persoon die jou laat lijden.
