Leer je kinderen frustratie te tolereren
We kennen allemaal een van de meest ongemakkelijke emoties die er bestaan, maar ook een van de meestvoorkomende: frustratie. Frustratie ontstaat wanneer een verlangen, een droom, een doel of een illusie niet kan worden bereikt, althans op dat moment, hoe hard je ook probeert. Het is belangrijk om je kinderen te leren om frustratie te tolereren.
Het is de duidelijkste manier die de wereld heeft om ons te laten begrijpen dat het helaas niet altijd een eerlijke plek is. Maar omdat we onze kinderen niet graag verdrietig zien, ervaren ze vaak geen frustratie thuis.
Het is heel gebruikelijk dat we ze, als ze met ons spelen, laten winnen. Dat doen we omdat we denken dat het emotionele beheer van kleine nederlagen en de frustraties die ze eraan hebben verbonden hen slechts tijdelijk verdriet zal bezorgen. Op deze manier proberen we het te vermijden.
Emotionele reacties die in de kindertijd tot stand zijn gekomen, bepalen echter een groot deel van iemands emotionele toekomst. Dat wil zeggen: als we vandaag voor negatieve emoties zorgen, zullen we morgen de incidentie van problemen die voortkomen uit dit soort emoties verminderen.
Het kennen en leren omgaan met negatieve emoties in de kindertijd, in een veilige omgeving zoals het gezin, zal onze kinderen helpen een reeks coping- en emotionele regulatiestrategieën te ontwikkelen, waardoor ze een gezond zelf kunnen ontwikkelen op basis van emotionele volwassenheid.
Waarom is onderwijs in frustratietolerantie belangrijk?
Maar waarom is onderwijs in frustratietolerantie in het bijzonder zo belangrijk? Frustratie een van de krachtigste emoties is die de constructie van het zelfrespect van een kind beïnvloedt. Daardoor neemt hij zijn waarde in overweging. Het laat hem de aspecten zien waarin hij zich kan verbeteren.
Door vanaf jonge leeftijd frustratie te leren tolereren, kunnen kinderen daarom beginnen met het bouwen van de basis voor hun veerkracht.
Dit houdt in dat de negatieve emoties die je voelt als je frustratie ervaart, je leven niet zullen domineren. Het houdt in dat situaties waarin een kind zich afvraagt of hij op een dag dingen kan bereiken, of hij nutteloos is of, eenvoudigweg, of hij ‘dom’ is, zich niet voordoen, of op zijn minst strategieën hebben die hij thuis heeft geleerd. deze emoties of situaties ontstaan.
Kinderen met frustratie-intolerantie vertonen meestal emotionele symptomen zoals angst of depressie. Daarnaast komt het vaak voor dat ze gedragsproblemen vertonen, zoals agressie jegens objecten en mensen, driftbuien, verzet tegen gezagsdragers en vooral het weigeren activiteiten uit te voeren die geen kortetermijnversterking opleveren.
En als jouw kinderen opgroeien en geen tolerantie voor frustratie hebben, worden de activiteiten waarbij prestatie niet zeker is en inspanning vergen, een bedreiging in plaats van een uitdaging. Daarom falen ze meestal in dit soort activiteiten.
Ze richten zich meer op andere activiteiten die, hoewel ze misschien gevaarlijker zijn, zoals middelengebruik, hen op de korte termijn versterken.
Dit alles betekent niet dat we frustrerende situaties moeten forceren. We moeten echter niet voorkomen dat ze ermee geconfronteerd worden en hun kracht daaraan afmeten.
We moeten frustraties gewoon laten gebeuren tijdens familiespelletjes, sporten of welke activiteit dan ook en, wanneer ze zich voordoen, hen begeleiden op dat onaangename emotionele moment: eerst de emotie herkennen en valideren en later helpen alternatieve oplossingen te bedenken.
Het is goed dat hij zelf de verantwoordelijkheid op zich neemt om een alternatieve oplossing te bedenken voor de alledaagse problemen die op zijn niveau liggen. We moeten hun mislukkingen niet compenseren, omdat we anders onze kinderen de mogelijkheid ontnemen om aan essentiële vaardigheden te werken, zoals geduld, acceptatie, probleemoplossing, uitstel van versterking of creativiteit.
Stappen om je kinderen te leren frustratie te tolereren
Om een kind frustratie te leren tolereren, kun je deze stappen volgen:
Geef het goede voorbeeld
Er is geen betere manier om ‘emotionele expressie’ te leren dan te kijken hoe ouders de gevoelens onder woorden brengen die voortkomen uit frustratie.
Geef niet alles aan de kinderen
Als we alles gemakkelijk maken voor onze kinderen, en we hen niet toestaan hun uitdagingen op eigen kracht aan te gaan, is het moeilijk voor hen om fouten te maken en van hun fouten te leren. Houd er rekening mee dat je ze in hun leven niet elke dag zult kunnen begeleiden. Je kunt dus niet altijd voorkomen dat ze hun eigen fouten maken.
Respecteer hun tijd en manier van doen
Ze doen de dingen misschien heel langzaam of langzaam en slecht. Dat is echter hun manier om te groeien en te leren. Je moet hun daden respecteren, zelfs als ze fouten maken of ze niet doen zoals jij dat zou doen.
Hiermee stel je hem in staat de fout als iets positiefs te ervaren en ontwikkel je in hem de perceptie van prestatie en persoonlijke competentie. Die zijn essentieel voor de ontwikkeling van een solide zelfwaardering.
Geef niet toe aan hun driftbuien, maar annuleer of minimaliseer hun huilen ook niet
Frustrerende situaties leiden vaak tot driftbuien, vooral bij jongere kinderen. Als wij ouders eraan toegeven, zullen onze kinderen leren dat dit de meest effectieve manier is om problemen op te lossen. Bovendien is huilen een noodzakelijke, positieve reactie. Vaak huilen is een voorafgaande stap om hulpeloosheid te neutraliseren en je beter voorbereid te voelen op het latere leren.
Zet frustraties om in leren
Problematische situaties zijn een uitstekende gelegenheid voor het kind om nieuwe dingen te leren en vast te houden. Dat komt omdat frustratie een krachtige motor is voor het genereren van alternatieven als men niet opgeeft in het licht van de negatieve emoties die het oproept. Op deze manier kun je het probleem zelf oplossen als het zich opnieuw voordoet.
Leer hem volhardend te zijn
Doorzettingsvermogen is essentieel om ongunstige situaties te overwinnen. Als onze kinderen leren dat ze door consistent te zijn veel van hun problemen kunnen oplossen, zullen ze bij andere gelegenheden ook weten hoe ze de frustratie onder controle kunnen houden.
Maar dit doorzettingsvermogen hoeft niet onmiddellijk of zeer aandringend te zijn. We kunnen hem leren om terug te keren naar de taak zodra hij rustiger is.
Leer ze om hulp te vragen wanneer ze die nodig hebben
In dit leven staan we er niet alleen voor en kunnen we van elkaar leren. Al moet je ze wel van je laten leren, zodat je kinderen bij problemen zelf naar oplossingen kunnen zoeken.
Conclusie
Frustratie kan een positieve emotie zijn als je weet hoe je ermee om moet gaan. Dit komt omdat frustratie een belangrijke motiverende waarde heeft voor degenen die zich niet laten meeslepen door de negatieve emoties die het teweegbrengt.
Omdat we allemaal in meer of mindere mate frustraties zullen ervaren in ons leven, zal het aanleren van deze emotie en de mogelijkheden ervan aan onze kinderen hen helpen in de toekomst te slagen en een emotioneel gezondere persoonlijkheid te ontwikkelen.