Je levenskwaliteit is afhankelijk van wat jou gelukkig maakt

Iedere dag horen of lezen we over “levenskwaliteit”. Hoewel het zelden een duidelijke definitie is, wordt je verteld dat je ernaar moet zoeken en het op een bepaalde manier moet verkrijgen. De term wordt zelfs geassocieerd met “een gezond leven” en je kan een punt bereiken waarop je je rot voelt omdat je niet “zo gezond bent” als je zou moeten zijn.

De waarheid is dat het concept van iemands “levenskwaliteit” populair begon te worden tijdens het moment dat het idee van “totale kwaliteit” naar boven kwam om industriële processen te benoemen.

Er werd verwacht dat de industrie voorwerpen zou produceren met zo weinig mogelijk fouten in een zo kort mogelijke tijd. Dit is het moment dat we “levenskwaliteit” begonnen te zien in de context van menselijk leven – een bestaan met “zo weinig mogelijk fouten”.

Zo ontstaan er diverse contouren van manieren om levenskwaliteit te meten. Maar wat betekent dit nu echt? Is het een algemeen concept dat je op ieder geval kunt toepassen of is het iets persoonlijks?

De definitie van levenskwaliteit

Het concept van levenskwaliteit heeft twee kanten: één objectieve en één subjectieve. De objectieve karakteristieken om levenskwaliteit te meten zijn als volgt:

• Lichamelijk welzijn: goede gezondheid
• Materieel welzijn: genoeg inkomen en vermogen
• Sociaal welzijn: goede relatie met familie en omgeving
• Emotioneel welzijn: zelfvertrouwen, emotionele intelligentie, spiritualiteit
• Ontwikkeling: productiviteit, opleiding

Voor het ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties, het UNPD, worden deze variabelen teruggebracht tot drie: levensverwachting, opleiding en inkomen. Ze hebben verschillende tests ontwikkeld om de levenskwaliteit van mensen, steden en landen te meten. Ze zijn gebaseerd op de hierboven genoemde karakteristieken en anderen die hier een resultaat van zijn, zoals milieu, sociale en politieke omgeving, invaliditeitsindex enzovoort.

Aan de andere kant is er het concept van levenskwaliteit waardoor bepaalde trends in de psychologie heel succesvol zijn gebleken. Bij deze benaderingen zijn de objectieve indicatoren nog steeds relevant, maar ze worden opnieuw ingedeeld afhankelijk van het psychologische welzijn van ieder persoon.

Voor deze trends wordt levenskwaliteit bepaald door twee variabelen: levensomstandigheden en tevredenheid. Leefomstandigheden omvatten de materiële aspecten van het bestaan (lichamelijke, sociale en functionele activiteiten of beroep). Tevredenheid met het leven refereert naar de graad waarin een persoon de conditie van zijn of haar leven accepteert. Met andere woorden: het geeft aan hoe goed ze zijn aangepast aan het leven dat ze leiden.

De individuele stempel op de levenskwaliteit

Het concept van levenskwaliteit heeft tot veel controversie geleid in de wereld van de psychologie. Het probleem ontstaat wanneer je dieper graaft in de variabele “tevredenheid met het leven” en het principe van “aanpassing.”

Als het gaat om tevredenheid met het leven, kunnen we niet zeggen dat comfortabel zijn met iemands levensomstandigheden niet altijd synoniem is aan “kwaliteit” of, met andere woorden, mentale gezondheid.

Een dictator kan bijvoorbeeld heel comfortabel zijn met het leven dat hij leidt. Hij geeft tenslotte de absolute macht over alles en iedereen om hem heen. Maar vanuit het oogpunt van emotioneel welzijn, is dit geen levenskwaliteit.

Deze tevredenheid is gewoon narcistisch, een tevredenheid die afhankelijk is van de omstandigheden en niet van een constructieve inspanning. Het is in feite een ongezonde omstandigheid die een tijdelijke tevredenheid opwekt, terwijl er een zaadje wordt geplant van innerlijk bederf.

Als we hetzelfde voorbeeld nemen, moeten we ook het concept ‘aanpassing’ in twijfel trekken. Degene die zich aanpast aan een dictatorschap kan er op een bepaalde manier voordeel uithalen, maar zal ook betalen met angst en gebrek aan vrijheid.

Dus hoe kun je dan bepalen wat je levenskwaliteit is? Misschien moet er eerst gezegd worden dat “kwaliteit” een attribuut is dat meer met goederen correspondeert dan met mensen. Het leven is een realiteit die ervaren wordt en geen proces dat toe wordt gebracht.

Het is ook duidelijk dat er elementen zijn die belangrijk zijn en leiden tot een vol leven, maar diezelfde elementen kunnen ook armoede veroorzaken of iemands bestaan beperken.

Er is geen model voor het leven en geen model voor een mens. Tijdens een oorlog geloven soldaten dat de ideale leider koud en moedig is, maar als het vredestijd is, is de ideale persoon iemand die tolerantie aanmoedigt en harmonie opbouwt.

Uiteindelijk betekent het verrijken van je leven dat je leeft volgens wat jou gelukkig maakt en de levens van degene om je heen beter maakt. Je hoeft niet de rijkste te zijn, in de beste omstandigheden te verkeren, of degene te zijn die het beste een dieet kan volgen om iets te hebben wat “levenskwaliteit” genoemd kan worden.

Wat het leven de moeite waard maakt, is het vermogen om jezelf te waarderen, te accepteren en schade te vermijden.

–Afbeeldingen dankzij Mat Ann Licudine en Claudia Tremblay–