Jackson Pollock: Een Janusiaans genie
Dit artikel gaat over het leven, de gedachten en het werk van een van de belangrijkste abstract-expressionistische schilders ter wereld. Jackson Pollock was een kunstenaar met een vluchtige persoonlijkheid. Dit veroorzaakte het alcoholisme waaraan hij zijn hele leven leed. Het lijkt er inderdaad op dat al zijn magnifieke werk op de een of andere manier verband houdt met zijn psychische problemen.
Hoewel hij voortijdig stierf bij een auto-ongeluk, slaagde hij er toch in om opmerkelijk professioneel succes te hebben in zijn leven. Iedereen kende hem als het gekke genie dat verf op het doek spatte. Hij vond ook de artistieke techniek uit die bekend staat als druipen.
Bij deze techniek combineerde hij verschillende elementen. Er was de zwaartekracht, de beweging van zijn lichaam, de subtiele consistentie van de verf en het canvas dat op de grond lag. Deze techniek zorgde voor een revolutie in zowel de kunstwereld als de manier waarop kunstenaars schilderden.
De kunstenaar maakte dit type schilderij terwijl hij psychiatrische behandeling kreeg voor manische depressie. Het lijkt erop dat hij op deze manier begon te schilderen terwijl hij herstellende was. Sommige professionals identificeren het als een Janusiaans proces.
Jackson Pollock: zijn leven
Jackson Pollock werd in 1912 in Wyoming geboren in een presbyteriaanse familie. Hij bracht zijn vroege jaren door in Arizona en Californië. Pollack begon inderdaad kunst te studeren in Californië. Hij had echter een opstandig karakter en werd op jonge leeftijd van twee verschillende scholen gestuurd.
In 1930 verhuisde hij met zijn broer naar New York, waar ze allebei de Art Students League bezochten. Zijn leraar was Thomas Hart Beaton, die een ritmisch gebruik van de schilderkunst in Pollock inspireerde. Pollock maakte verschillende creatieve periodes door. Hij verwierf echter wereldwijde bekendheid met zijn druppeltechniek.
Dit buitengewone genie kampte al met alcoholmisbruik. Het lijkt erop dat hij aan een soort van ernstige psychische stoornis leed en alcohol gebruikte om de symptomen te behandelen.
In een poging om zijn alcoholisme te bestrijden, onderging Pollock Jungiaanse psychotherapie met verschillende prestigieuze artsen. Een van hen, Dr. Henderson, moedigde hem aan om zichzelf uit te drukken door middel van zijn kunst.
In oktober 1945 trouwde Pollock met Lee Krasner, een Amerikaanse schilderes bij wie hij woonde aan de zuidkust van Long Island, New York. Pollock maakte van de schuur van het ouderlijk huis een studio. Daar perfectioneerde hij zijn druppeltechniek.
Op 11 augustus 1956 stierf Jackson Pollock vroegtijdig bij een auto-ongeluk als gevolg van rijden onder invloed van alcohol.
Jackson Pollack en bipolaire stoornis
Het was pas vrij recent dat Pollock werd gediagnosticeerd als lijdend aan een bipolaire stoornis. De diagnose werd gesteld in het licht van het rapport van Henderson. De arts beschreef perioden van heftige opwinding, afgewisseld met verlamming of onthouding. Een andere arts diagnosticeerde Pollock als manisch depressief.
Pollocks vrouw hielp met de diagnose bipolaire stoornis. Ze gaf informatie over de veranderende stemmingen van haar man.
“Wat Jackson ook voelde, hij voelde intenser dan iedereen die ik ken; als hij boos was, was hij bozer; als hij gelukkig was, was hij gelukkiger; en als hij stil was, was hij stiller.”
-Lee Krasner-
Jackson Pollock: Janusiaanse gedachte
De Janusiaanse gedachte is een concept dat suggereert dat je problemen kunt oplossen als je dingen vanuit tegengestelde perspectieven bekijkt. Het is veel gebruikt, vooral om de creativiteit van een kunstenaar op het hoogst mogelijke niveau tot uitdrukking te brengen.
In die zin gaan creativiteit, innovatie en disruptie hand in hand met de assimilatie en het begrip van tegenstellingen. Ze worden vervolgens gebruikt op manieren die nog nooit eerder zijn gebruikt. Het is een bewust proces, maar een wereld verwijderd van de mentale starheid en irrationaliteit van psychopathologische processen.
Op het hoogtepunt van zijn succes sprak Pollock over het uitvoeren van zijn kunst door tegelijkertijd symbolen te verbergen en uit te drukken. In die tijd begon hij met zijn drippainting, een voorbeeld van een janusiaans proces. Met andere woorden, het is opgevat als meerdere tegenstellingen.
Jackson Pollock is een goed voorbeeld van een kunstenaar wiens werk kunst combineert met psychologie. Ze versmelten en onderhouden een dialoog met de kunstenaar zelf. Het werkdeel van hem wordt van binnenuit geboren, uit zijn onbewuste. Op de een of andere manier stroomt het werk en gaat het een eigen leven leiden.
“Als ik in mijn schilderij ben, ben ik niet op de hoogte van wat ik doe. … Het is pas wanneer ik contact met het schilderij verlies dat het resultaat een puinhoop wordt. Anders is er pure harmonie, een gemakkelijk geven en nemen, en het schilderij komt er goed uit.”
-Jackson Pollock-
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Emmerling, L. (2003). Pollock. New York: Taschen.
- Naifeh, Steven; Smith, Gregory White (1989). Jackson Pollock: an American saga. Clarkson N. Potter.