Iedereen voert zijn eigen innerlijke strijd
Ieder van ons voert zijn eigen innerlijke strijd. Voor sommigen van ons is het vanbinnen net de Derde Wereldoorlog. En we kennen niet altijd de details van de innerlijke strijd van mensen. De enige mensen die het echt begrijpen, zijn degenen die de strijd zelf voeren.
We zijn zo onwetend omdat onze geest een trein is die te hard rijdt. Het genereert krampachtig gedachten. Het draait alles duizend keer om, het formuleert hypothesen over wat er om ons heen gebeurt.
De geest maakt aannames, creëert nieuwe ideeën en concepten, overweegt en heroverweegt, anticipeert op het ergste en geeft een oordeel over anderen… En natuurlijk over onszelf.
Deze onophoudelijke machine martelt ons. En het laat ‘geestelijk afval’ achter. Wetenschappers beweren dat we meer dan 60.000 gedachten per dag hebben. Zij schatten dat voor de meeste mensen, de meeste van die gedachten (ongeveer 80%) negatief, giftig, en disfunctioneel zijn.
We staan meestal op de automatische piloot. Daarom worden we in hoge mate beïnvloed door onze overtuigingen. Dit zijn overtuigingen die we vormen tijdens onze kindertijd en die in ons verankerd raken door ervaring.
Sommige van deze overtuigingen liggen in ons onderbewustzijn. Onze meest directe gedachten en oordelen komen voort uit die overtuigingen.
De geest en zijn trucs
Als sommige van je overtuigingen onjuist of ongezond zijn, zullen je gedachten en je oordeel dat ook zijn. We zijn voortdurend aan het oordelen. Wij beoordelen onszelf en anderen. En wat meestal het gevolg is van al dat oordelen is lijden.
Ons verstand geeft oordeel om ons te beschermen, voor ons eigen overleven. Sterker nog, oordelen dienen hun doel.
We hebben de neiging om te denken dat de ander ons standpunt deelt, en dat is een deel van de reden dat we zo veel lijden. We zien de wereld allemaal door verschillende lenzen. Wat voor mij één ding betekent, betekent voor jou iets anders. We durven andere mensen te beoordelen omdat we vinden dat iedereen de dingen moet zien zoals wij ze zien.
We oordelen zelfs over onszelf. Daarbij vergeten we dat we het verleden niet kunnen beoordelen vanuit ons huidige gezichtspunt. We weten nu wat de gevolgen waren, maar op dat moment waren ze niet zeker, alleen maar mogelijk, zoals veel andere opties.
In beide gevallen laten andere mensen je niet lijden. In het eerste geval laten je eigen verwachtingen van mensen je lijden. We verwachten dat anderen precies zijn zoals we willen dat ze zijn. Het zorgt ervoor dat we niet in staat zijn om ze te accepteren zoals ze werkelijk zijn. Dat is de strijd.
Paradoxaal genoeg, als je stopt met het beoordelen van andere mensen, zul je stoppen met het beoordelen van jezelf. De manier waarop we anderen beoordelen, is meestal hoe we onszelf beoordelen.
Aanvaarding en liefde geneest alles, zelfs innerlijke strijd
Wanneer je jezelf accepteert hoe je echt bent (met inbegrip van je tekortkomingen), bekijk je de gebreken van anderen op een vriendelijkere manier. Als we denken dat iemand ons aanvalt, kan dat zijn omdat hij te maken heeft met innerlijke strijd. Hij valt aan zonder zich daarvan bewust te zijn.
De diepere oorzaken zijn de emotionele wonden en overlevingstechnieken die hij als kind heeft geleerd. Hij raakte toen gekwetst, toen hij alleen maar op zoek was naar liefde en acceptatie. Heel vaak is dat wat mensen ertoe brengt om op deze manier te handelen.
Als je ervan overtuigt bent dat iemand je aanvalt, denk er dan aan dat hij dat waarschijnlijk niet opzettelijk doet. Het is een fout die hij projecteert, of je beeldt het je in.
De liefde groeit als het oordeel krimpt.
We moeten leren accepteren dat anderen niet altijd doen wat we willen. Ze zullen ons ook niet altijd behandelen zoals wij dat willen. Ze zullen het doen zoals ze het doen.
We zijn hier om lief te hebben voordat we oordelen, en te voelen voordat we redeneren. Dus als iemand zijn cirkel kleiner maakt om jou buiten te sluiten, vergroot dan jouw cirkel om hem binnen te laten.
Onthoud dat liefde toeneemt als we onze meningen flexibeler, meer empathisch en barmhartiger maken. Liefde brengt geluk, streng oordeel brengt lijden.
Beschouw liefde niet als iets dat je als beloning kunt geven of als straf kunt wegnemen. Onvoorwaardelijke liefde is niet zo kleinzielig.
Slachtoffer of vechter?
Als we stoppen met oordelen en met ons hart beginnen te zien, zal ons lijden verdwijnen. Je kunt ervoor kiezen om het slachtoffer van je strijd te zijn of je kunt een vechter zijn. Een slachtoffer rechtvaardigt, liegt, maakt verwijten, klaagt en geeft het op.
Maar een vechter neemt de verantwoordelijkheid voor wat hij heeft in het leven. Hij weet dat hij het andere mensen niet kwalijk kan nemen, hij weet dat hij het heeft gecreëerd. En hij weet dat hij de enige is die zijn omstandigheden kan veranderen.
Het leven geeft je uitdagende lessen, maar jij beslist of je een slachtoffer of een vechter wordt.
De waarheid is dat degenen die niet leren van hun fouten, veroordeeld zijn om ze te herhalen. Ze zien er aan de oppervlakte misschien uit als verschillende ervaringen, maar diep vanbinnen zijn ze hetzelfde.
