Ik hou van de knuffels waar ik mijn ogen van dicht doe
Ik hou van de knuffels die ervoor zorgen dat er een rilling door mijn lijf schiet, die ervoor zorgen dat de tijd even stilstaat en mij buiten adem brengen. Ik hou van dit soort knuffels, omdat deze knuffels mij weer in elkaar zetten en ervoor zorgen dat mijn verdriet en angsten ver van mij vandaan vliegen.
Ik hou van de knuffels die mij, ondanks dat ze niets oplossen, helpen om tegen mijn problemen te zeggen dat ze geen macht over me hebben, dat ze mijn muren niet af kunnen breken of mijn oogst kunnen verpesten.
Ik heb een zwak voor dit soort knuffels, omdat ze mijn geratel tegenhouden, omdat ze me helpen mijn evenwicht te bewaren, omdat ze me geruststellen en omdat ze mijn ware essentie boven water halen. Ik heb een zwak voor dit soort knuffels, omdat ze zoveel oprechte genegenheid overbrengen dat ik bijna de behoefte krijg om mezelf te knijpen om te zien of ik niet droom en het toch echt waar is dat ik bovenaan de wereld sta.
Dus ja, ik geeft het toe, dit soort knuffels zijn mijn zwakke plek. Ik smelt alleen al bij de gedachte aan dit soort knuffels. Ze omarmen me, wikkelen zich om mij heen en geven me het gevoel dat het leven helemaal niet oneerlijk of slecht is en dat er geen betere manier is om te voelen dan via huidcontact.
Mijn huid is de huid van de persoon die mijn huid deed tintelen
Deze genegenheid voelen, zorgt ervoor dat mijn huid gaat tintelen, en dan is het gedurende een kort moment niet mijn huid meer, maar de huid van de persoon die mijn huid liet tintelen. Het is namelijk zo dat niet iedereen hiertoe in staat is, alleen de mensen die het meeste voor ons betekenen. Dit zijn de mensen die ons als steunpilaren overeind houden, met bewapening die opduikt wanneer onze hoop scheuren begint te vertonen, wanneer onze ramen beginnen te kraken en onze mogelijkheden verstoppertje met ons lijken te spelen.
De enige mensen die mijn huid kunnen laten tintelen, zijn de mensen die verbonden zijn aan voorbeelden, lessen en bestendigheid. De mensen waarvan ik het genoegen heb ze te kennen, van ze te houden en ze te kunnen knuffelen.
Wanneer je huid op die manier tintelt, kun je je de klappen die je in het leven in je gezicht hebt gekregen helemaal niet meer herinneren. Je herinnert ze je niet, omdat je in dat menselijke contact een reden kunt vinden om weer te lachen zonder terug te kijken op de momenten waarop je een einde moest maken aan mislukte pogingen of verloren gevechten.
Ik hou van die knuffels die de gebroken stukjes van mijn leven weer in elkaar zetten
Ik hou ervan om te denken aan die knuffels die mij weer in elkaar weten te zetten wanneer ik helemaal aan diggelen lig. Het is geweldig om het gevoel te hebben alsof de chaotische wereld onder mijn voeten geheel op orde is gebracht, dat ik over mijn verleden heen kan stappen en verder kan gaan met mijn leven.
Dat is het moment waarop ik me realiseer dat het doorstaan van moeilijkheden een kwestie van confrontatie en aanhoudendheid is, het verdragen van de storm en wachten op een heldere hemel. Met behulp van dit soort gedachten lukt het me om de gebroken stukjes van mijn leven weer in elkaar te zetten, die stukjes die mij redden en mijn wonden dichten.
Daarna ben ik bereid om vrijwillig in de leegte te springen als dit van mij gevraagd wordt, hoewel je er zeker van kunt zijn dat dit niet genoeg zal zijn. Ik weet namelijk dat struikelen niet mens eigen is. Wat wel mens eigen is, is vechten.
Op zijn best ben ik te gevoelig. In mijn ogen kunnen sommige gebaren echter mijn hele dag goed maken en mijn leven herstellen. Het is bijna alsof deze gebaren mijn batterij weer opladen en deze aansluiten op een hoop voltage. Hoewel ik echter niet ontplof, beginnen er wel vlinders in mijn buik uit te komen. En daarna lijkt alles gewoon mooier, met meer kleur en minder grijs. Iets dat zo geweldig en spectaculair is, dat ik er hopeloos versteld van sta.
Dit is het grote effect dat knuffels op mij hebben en ook de voornaamste reden waarom ik er van hou knuffels te krijgen en erover na te denken. Dit soort knuffels geven mij niet alleen het gevoel dat ik speciaal ben, maar bieden mij ook de kans om uniek te zijn. Uniek, buitengewoon en oprecht. Dit zijn de ervaringen die mijn ziel doen overstromen en mij eraan herinneren dat we allemaal onder dezelfde hemel leven en dat onze handen verantwoordelijk zijn voor alle redenen om nooit te stoppen met lachen.