Hoe van iemand met hechtingsproblemen te houden
Bijna 40 procent van de bevolking (inclusief kinderen en adolescenten) heeft hechtingsproblemen of -stoornissen. In feite is het in de huidige maatschappij, waarin geestelijke gezondheid en emotionele ontwikkeling meer zichtbaar zijn, logisch dat disfunctionele hechtingsstijlen ook duidelijker aanwezig zijn.
Zo zijn de problemen die gisteren zouden zijn gezien als ‘gebreken’ van een individu, vandaag problemen die met behulp van therapie kunnen worden opgelost. Met dat in gedachten stellen we de vraag, hoe hou je van iemand met hechtingsproblemen?
Als je een partner hebt met een gehechtheidsprobleem, zal die waarschijnlijk een manier van spreken en handelen hebben die zijn vroegere ervaringen weerspiegelt. Je wilt van hem of haar houden, maar dat is niet gemakkelijk.
Het is moeilijk om hun plotselinge en onverwachte boze uitbarsting te accepteren na maanden van het vermijden van een conflict dat je wilde oplossen. Het is even moeilijk om hen herhaaldelijk te moeten vertellen dat je van hen houdt, en toch geloven ze het nog steeds, blijkbaar, niet.
Om een gezonde relatie op te bouwen die jullie beiden helpt groeien, gaan we je enkele tips geven voor het houden van iemand met een ongezonde hechtingsstijl. Iedereen heeft immers het recht om bemind te worden en vooral om lief te hebben en bemind te worden zonder pijn te veroorzaken.
De verschillende soorten gehechtheid
Je hebt waarschijnlijk al van gehechtheid gehoord, want het is een onderwerp dat tegenwoordig veel aan bod komt. Volgens de theorie van John Bowlby is gehechtheid de emotionele band die ontstaat tussen moeder en baby. De functie ervan is te zorgen voor de verzorging en psychologische ontwikkeling van de zuigeling.
Welke gehechtheidsstijl in de kindertijd tot stand komt, bepaalt bepaalde persoonlijkheidskenmerken en gedragingen in het volwassen leven (Spaanse link).
Gehechtheidsstijlen
Veilige gehechtheid
Deze stijl is typisch voor personen die zijn opgegroeid in een omgeving met hechte, voorspelbare en consistente referentiefiguren. Daardoor hebben ze geleerd dat sociale omgevingen niet bedreigend zijn en dat anderen geneigd zijn te reageren op het vertrouwen dat ze in hen stellen.
Ze hebben ook geleerd dat wat ze doen invloed heeft op hoe anderen zich voelen, dus niet alle vormen van communicatie zijn geschikt, ook al brengen ze uiteindelijk dezelfde boodschap over.
Angstige gehechtheid
In dit geval zijn de verzorgers inconsistent en daardoor enigszins onvoorspelbaar. Wie opgroeit in dit soort sociale omgevingen heeft de neiging handelingen te verrichten die totaal geen verband houden met wat er met hem of haar gebeurt.
Vermijdende gehechtheid
Deze verzorgers voldoen niet aan de behoeften van de zuigeling. Daardoor leert de zuigeling dat er niets van anderen verwacht kan worden, zelfs niet op de meest kritieke momenten.
Mensen met dit type gehechtheid hebben het idee geïnternaliseerd dat ze er alleen voor staan bij alle obstakels en moeilijkheden die ze kunnen tegenkomen. Ze denken dat ze op niemand moeten rekenen. Ze zijn meestal uiterst autonoom en voorzichtig. Maar tegelijkertijd is het echt moeilijk om op emotioneel niveau met hen in contact te komen.
Ongeorganiseerde gehechtheid
Dit is een mix tussen de twee vorige gehechtheidstypen. In tegenstelling tot degenen met een vermijdend gehechtheidspatroon lijden deze individuen diep wanneer ze er niet in slagen intimiteit te creëren met degenen in wie ze geïnteresseerd zijn. Ze hanteren vaak een specifieke modus operandi.
Ze hebben de neiging om weg te gaan en dan tegen hun partner te klagen dat die er niet was toen ze die nodig hadden. (Een individu met een vermijdende gehechtheid zou ook weggaan, maar hij zou het niet doen om zijn partner te provoceren en de afstand tussen hen te vergroten). De emotie die bij hen overheerst als het gaat om sociaal contact is meestal frustratie.
Er is nog een ander type gehechtheid dat zich lijkt te beperken tot de kindertijd. Dit is reactieve gehechtheid. Het wordt gekenmerkt door geremd en emotioneel teruggetrokken gedrag tegenover verzorgers, samen met andere sociale en emotionele stoornissen.
Houden van iemand met hechtingsproblemen
Nu we de verschillende soorten gehechtheid hebben doorgenomen, gaan we ons in de plaats stellen van hun partners. Dus als je een relatie bent aangegaan met iemand die hechtingsproblemen heeft, kun je ontdekken hoe hun hechtingsstijl jullie relatie zal beïnvloeden. Ook hoe je van hen kunt houden zonder zelf gekwetst te worden.
Houden van iemand met een angstige gehechtheidsstijl
Of het nu een partner, vriend of familielid is, houden van iemand met angstige hechtingsproblemen kan uitputtend zijn. Geen enkel woord van liefde is ooit genoeg voor hen. Je kunt je niet te veel voor hen inzetten. Sterker nog, als je partner je volledig overneemt of als ze conflictueus zijn, is stabiliteit bijna onmogelijk.
In dit geval is het het beste om duidelijk te zijn over de onvoorwaardelijkheid van je liefde en je inzet. Je moet positieve interacties accentueren en negatieve zachtjes aanpakken, maar nooit de grenzen ervan vergeten. Het zal waarschijnlijk een lange weg zijn, maar ze kunnen zich uiteindelijk veilig bij je voelen.
Houden van iemand met een vermijdende gehechtheidsstijl
Zoals de term al aangeeft, hebben personen met een vermijdende gehechtheid de neiging om conflicten te vermijden. Ze trekken zich terug als het gaat om het uiten van hun eigen emoties. Hen hun recht op eigen ruimte gunnen kan een nuttige techniek zijn om te voorkomen dat er alledaagse problemen ontstaan.
Daarom moet je hun autonomie respecteren en duidelijk maken dat ze je kunnen vertrouwen. Andere technieken zijn het bagatelliseren van de problemen die ze geneigd zijn uit te vergroten, en het erkennen van de opofferingen en inspanningen die ze doen. Dit zal automatisch hun niveaus van woede en de afstand die ze tussen zichzelf en anderen plaatsen verminderen.
Houden van iemand met een ongeorganiseerde gehechtheidsstijl
Dit is waarschijnlijk de gehechtheid die de meeste problemen veroorzaakt in relaties. Dat komt omdat de ambivalentie tussen hun wensen en hun manier van banden leggen extreem groot is, wat veel problemen veroorzaakt. Ze hebben een vluchtig soort humor, trekken zich snel terug, en hun communicatiestijl wordt gedomineerd door woede en angst.
Bedenk dat deze mensen een ontwikkeling hebben doorgemaakt die geplaagd wordt door ernstige problemen in verband met hun verzorgers.
In alle drie de gevallen is het nuttig om de steun van een psycholoog te hebben. In het geval van gedesorganiseerde gehechtheid is dat vrijwel een noodzaak, wil de relatie functioneel zijn.
Dat gezegd hebbende, elke relatie vereist inspanning van beide kanten. Wees dus niet bang om van iemand met hechtingsproblemen te houden. We hebben tenslotte allemaal bepaalde problemen waaraan we moeten werken.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Medina, C. J., Rivera, L. Y., & Aguasvivas, J. A. (2016). El apego adulto y la calidad percibida de las relaciones de pareja: evidencias a partir de una población adulta joven. Salud & Sociedad, 7(3), 306-318.
- Casullo, M. M., & Fernández Liporace, M. (2005). Evaluación de los estilos de apego en adultos. Anuario de investigaciones, 12, 183-192.
- Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507.
- Koeneke Hoenicka, M. A. (2022). Relación entre la vinculación con los padres en la infancia y estilo de apego en adultos: un estudio comparativo entre las culturas española, italiana y japonesa.