Het zijn niet de lasten waaronder je bezwijkt, maar de manier waarop je ze draagt

Eindelijk dringt het tot je door: “Ik ben doodop en ga gebukt onder een zware last.” Zelfs al valt dat van buitenaf, lichamelijk, aan niets direct af te lezen. Hoewel op het eerste oog onzichtbaar, heeft deze verlammende vermoeidheid je genadeloos in zijn greep. Je voelt je uitgeknepen, pootje gelicht, in het nauw gedreven. Soms ontbreekt het je aan lucht in de longen, terwijl de tijd tergend langzaam aan je voorbij trekt. Tevergeefs tracht je te ontkomen aan je onverklaarbare kwellingen.

Wat we een last plegen te noemen is, gevoelsmatig, een grote massa die zeer zwaar op onze schouders drukt. Een neerwaartse kracht die onze subjectieve bewegingsvrijheid, zowel van lichaam als geest, ernstig beknot. Bij gebeurtenissen die ons met de rug tegen de muur zetten, spreken we doorgaans dan ook van emotionele overbelasting.

De emotionale last

Het leven is niet altijd zo vrijblijvend als het soms lijkt te zijn. Voor bepaalde keuzes en bepaald gedrag betaal je onherroepelijk de prijs. Bijvoorbeeld wanneer je het jezelf niet toestaat emoties echt te voelen, positieve én negatieve.

Niemand blijft bespaard van vervelende, confronterende ervaringen. Zulke beslommeringen kunnen relatief licht en klein zijn, of zo ingrijpend en overweldigend dat het raadzaam is professionele hulp te zoeken. Je ontkomt – in beide gevallen-  echter niet aan de last, en of deze je uit het lood slaat hangt helemaal af van hoe je er mee omgaat en je verlangen om het onheil te overwinnen.

Gereedschappen die je drijvende houden

Een van de sleutels tot emotionele intelligentie is het je meester maken van specifieke psychologische vaardigheden die je in intiem contact brengen met je eigen hart. Negatieve ervaringen zullen je in principe altijd bijblijven (op zijn minst als herinnering), maar hoeven je niet per se permanent tot last te zijn. Hoe krijg je dat voor elkaar?

• Scherp de schade inschatten: waarschijnlijk voel je je in de hoek gedreven door terugkerende negatieve gedachtepatronen en zelfs de zwaarte van je hart lijkt je alleen maar verder de grond in te boren. Het zou daarom erg nuttig zijn om je – hier en nu – te focussen op wat je precies dwars zit en hoe je daar in praktische zin paal en perk aan kunt stellen.
• Weet wat je wilt bereiken: genoeg doorzettingsvermogen genereren om echt te veranderen – hoezeer we daar ook naar hunkeren – blijft een hele uitdaging, maar is allesbehalve uitgesloten. We beschikken namelijk over voldoende ongetapte innerlijke reserves, zeker als de nood hoog is. Het is dankzij deze strijdbare wilskacht dat we ons leven zelf vorm kunnen geven, last of geen last.
• Wees je ervan bewust dat dingen vergeten niet hetzelfde is als iets te boven komen: het gros van onze huidige lasten stamt uit het verleden. Het zijn beladen, in het geheugen opgeslagen gevoelens. Vreugden zijn als vleugels die je helpen vliegen, maar treurnissen zijn in potentie trampolines die ons dwingen van onze fouten te leren, voordat we weer de lucht in gaan. Laat je teleurstellingen toe, uit ze en laat ze dan los, om aan vervlogen tijden te ontstijgen.
• Vertrouw op je eigen vitaliteit: hoewel het onder bepaalde omstandigheden buitengewoon zinvol is om met iemand anders over je problemen te praten, blijft het zaak te beseffen dat jouw last uiteindelijk alleen jezelf toebehoort. Ermee leren leven en het transformeren, is een onvervreemdbaar proces van persoonlijke groei en zelfkennis.

Maak je ziel gewichtsloos, draag louter levenslessen met je mee

Wanneer we met een boel bagage op reis gaan, hebben we niet alleen grote koffers nodig, maar dienen we bovenal te bepalen wat wel en wat minder belangrijk is om mee te nemen. Hetzelfde geldt voor de ervaringen die we tijdens ons leven opdoen: als ons spreekwoordelijke rugzakje uit zijn voegen knapt, totaal is volgeperst, dan wordt het moeilijk onze weg te vervolgen.

Sterker nog, op het moment dat je je van je lasten bevrijdt en lering trekt uit waarom ze je überhaupt parten speelde, zul je beseffen dat – net als bij het inpakken van je koffer – jij zelf kunt kiezen welke emoties je meeneemt en hoe je die van binnen het beste vervoert.

Je geest voelt licht aan, nu. Noch gevoelens, noch gedachten bezwaren je. Integendeel, ze voelen aan als wind in de rug, wind mee, wind in de zeilen.

Kortom: de manier waarop je je eigen emotionele bagage draagt, is een teken van innerlijke volwassenheid. Die bagage heeft als functie om je iets te leren, om wijzer te worden van je emoties, zij het licht of donker.