Het verhaal achter het wereldberoemde gedicht 'Desiderata'
Het woord ‘Desiderata’ komt uit het Latijn en betekent ‘dingen waar naar verlangd wordt’. Maar het is ook de titel van een enorm bekend gedicht dat vooral veel bekendheid kreeg tijdens de jaren zestig, als gevolg van de hippiebeweging. Het gedicht is een verzameling van wijze adviezen dat dankzij de precisie van de ideeën en de diepgaande inhoud de hele wereld op zijn kop zette.
Op een gegeven moment ontstond er een groot debat over de oorsprong van dit gedicht. Er werd een legende gevormd rond de tekst dat stelde dat het gedicht geschreven was door een anonieme monnik en dat het vervolgens twee honderd jaar later door iemand gevonden werd op een bankje van een kerk. Volgens deze legende werd dit gedicht dus geschreven rond het jaar 1692. In werkelijkheid is dit echter allemaal niet waar. De auteur van het gedicht ‘Desiderata’ was namelijk een Amerikaanse filosoof en advocaat genaamd Max Ehrman. De tekst werd echter nooit gepubliceerd toen hij nog leefde. Zijn werken kwamen nooit aan het licht, tot zijn vrouw ze in 1948 voor hem publiceerde na zijn overlijden.
De legende omtrent dit gedicht ontstond doordat het gedicht vele jaren als een soort van goede daad van mens tot mens werd overgedragen, waardoor het een soort manifest werd. De mensen die het gedicht gelezen hadden, probeerden alles wat erin geschreven stond in hun eigen leven toe te passen.
Veel van deze mensen kozen ervoor om de naam van de schrijver er niet bij te zetten, waardoor het op een gegeven moment in de handen van een pastoor in Maryland, Verenigde Staten, terechtkwam, die een verzameling maakte van verschillende teksten om er een speciale kersteditie van te maken. Een van deze teksten was het gedicht ‘Desiderata’ en naast de titel van dit gedicht schreef deze pastoor een legende op: ‘Saint Paul’s Church, 1692’. De pastoor schreef deze informatie echter alleen maar op om zijn eigen tempel en het jaar waarin deze tempel werd opgericht duidelijk te maken.
Een van de mensen uit zijn parochie werd halsoverkop verliefd op het gedicht en nam contact op met een krant met de vraag of deze het gedicht ook wilde publiceren. De krant stemde hier meteen mee in en zodoende werd de fout dat dit gedicht geschreven was in 1692 en gevonden was in een kerk een wijdverspreide aanname.
Hoe het ook zij, dit is een prachtig gedicht dat inmiddels in meer dan 70 talen is vertaald.
Hieronder delen we de tekst van dit geweldige gedicht:
“Wees kalm te midden van het lawaai en de haast en bedenk, welke vrede er in stilte kan heersen. Sta op goede voet met alle mensen, zonder jezelf geweld aan te doen.
Zeg je waarheid rustig en duidelijk en luister naar anderen; zelfs de saaien en onwetenden, ook zij vertellen hun verhaal.
Mijd luidruchtige en agressieve mensen; zij belasten de geest. Wanneer je jezelf met anderen vergelijkt, zou je ijdel en verbitterd kunnen worden, want er zullen altijd kleinere en grotere mensen zijn dan je zelf bent.
Geniet zowel van wat je hebt bereikt als van je plannen. Blijf belangstelling hebben voor je eigen werk, hoe nederig dat ook moge zijn; het is een werkelijk bezit in het veranderlijke fortuin van de tijd.
Betracht voorzichtigheid bij het zaken doen, want de wereld is vol bedrog. Maar laat dit je niet verblinden voor de bestaande deugd; veel mensen streven hoge idealen na en overal is het leven vol heldendom.
Wees jezelf. Veins vooral geen genegenheid. Maar wees evenmin cynisch over de liefde, want bij alle dorheid en ontevredenheid is zij eeuwig als het gras.
Volg de loop der jaren met gratie, verlang niet naar een tijd die achter je ligt.
Kweek geestkracht aan om bij onverwachte tegenslag beschermd te zijn. Maar maak jezelf niet verdrietig met spookbeelden. Vele angsten worden uit vermoeidheid of eenzaamheid geboren.
Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij lief voor jezelf. Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren.
Je hebt het recht hier te zijn en ook al is het je al of niet duidelijk, toch ontvouwt het heelal zich zoals het zich ontvouwt en zo is het goed. Heb daarom ook vrede met God, hoe je ook denkt dat Hij moge zijn.
En wat je werk en aspiraties ook mogen zijn; houd vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven. Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen is dit toch nog steeds een prachtige wereld. Streef naar geluk.”