Hersendominantie volgens Herrmann: wat is jouw type?

Misschien heb je de test al gedaan. Het is echter helemaal niet gangbaar. Waarom? Omdat het Herrmann instrument voor hersendominantie niet valide wordt gezien vanuit neurologisch oogpunt. Veel wetenschappers zeggen zelfs dat het populaire psychologie is.

Het onderwerp van hersendominantie en lateralisatie is heel controversieel. Laten we een voorbeeld nemen. Dit instrument laat zien dat creativiteit uitsluitend in de rechterhersenhelft gelokaliseerd is. Dat is echter niet helemaal correct. Creatieve processen gebruiken namelijk alle gebieden van de hersenen door de geweldige, verfijnde neuro-activiteit.

Betekent dit dan dat de test voor hersendominantie van Herrmann compleet nutteloos is? Absoluut niet. Er is een aspect dat de test erg waardevol maakt. En dat is waar we het vandaag over gaan hebben. De test begint met een belangrijke veronderstelling: iedere persoon heeft een bepaalde manier van informatieverwerking. Dit houdt de manier waarop het getransformeerd, opgenomen en geïnterpreteerd wordt.

We hoeven alleen maar te kijken naar studenten die aan het studeren zijn of naar naar onszelf als we aan het werk zijn. Sommige mensen zijn nauwkeurig en conservatief, terwijl anderen innovatief zijn. Anderen zijn meer visueel ingesteld en weer anderen verwerking informatie beter wanneer ze het horen. Dit past allemaal in de hypothesen van de Herrmann-test.

Hersendominantie en de Herrmann test

Voordat we het gaan hebben over dit instrument dat werd ontwikkeld in de jaren 90, gaan we het even hebben over de bedenker: Ned Herrmann. Hij stond aan het hoofd van de American Creativity Association en was een pionier op het gebied van creatief denken en beredeneren. Hij specialiseerde zich in fysica en muziek. Sinds jonge leeftijd werkte hij bij General Electric om de productie, motivatie en creativiteit onder de medewerkers te verbeteren.

Met dit doel bestudeerde hij de verschillende stijlen van denken en leren van de werknemers. Daarvan leidde hij een hersenkaart af. Daarna ontwikkelde hij de theorie van de hersenkwadranten en lichtte 4 typologieën uit. Dit zijn vier verschillende manieren waarop mensen neigen om te leren, denken, creëren, interactie hebben en het leven betekenis geven.

De 4 verschillende typen in hersendominantie naar het Herrmann-principe zijn als volgt:

Type A: analytische mensen

Ned Herrmann noemde hen experts. Ze worden gekarakteriseerd door een logische, analytische en technische manier van denken.

• Het zijn hele rationele mensen die data verzamelen uit concrete feiten.
• Analytische mensen hebben de neiging om competitief en individualistisch te zijn, maar ook intelligent en ironisch. Ze hebben vaak een goed gevoel voor humor.
• Banen die het meest geschikt zijn voor dit type hersendominantie hebben te maken met wiskunde, natuurkunde, bouwkunde en scheikunde.

Type B: de organiserende stijl

Zoals de naam al zegt, is dit een georganiseerd soort mensen die houdt van orde en nauwkeurig is.

• Ze doen niets zonder het eerst gepland te hebben. Ze houden van voorspelbaarheid, conservatieve dingen en dingen die ze onder controle hebben.
• Over het algemeen zijn mensen in deze kwadrant goede directeurs, managers, accountants, etc.

Type C: interpersoonlijk

Type C refereert aan de hersendominantie die neigt naar emoties en de behoefte om verbinding te maken met anderen. Ze kunnen voelen zich verwant met anderen en houden van sociaal contact zodat ze zich nuttig voelen en kunnen geven en nemen. Het zijn mensen die goed zijn in communiceren, spontaan zijn en extravert. Over het algemeen vinden zij werk in bijvoorbeeld de journalistiek, (sociale) zorg of advocatuur leuk.

Type D: experimenteel

Het vierde profiel binnen de test voor hersendominantie refereert naar persoonlijkheden met een holistische geest. Dit zijn visuele, spontane en heel creatieve mensen. Ze zijn mensen die willen experimenteren en innoveren, zelfs als dat een risico met zich mee brengt. Ze kijken altijd naar de toekomst, maar proberen ook van het heden te leren. Type D mensen zie je dus werken als architecten, schrijvers, musici, schilders, designers etc.

Nu we uiteindelijk alle vier de typologieën van de test voor hersendominantie van Herrmann hebben gezien, kan het goed zijn dat je je niet met één kwadrant in het bijzonder identificeert. Dit is echter heel gewoon. Er wordt zelfs gezegd dat bijna 60% van de mensen eigenschappen hebben van meer dan één van de gebieden.

Het is ook belangrijk om aan te geven dat geen enkele van de dominanties beter is dan de andere. Daarbij bepalen of voorspellen ze helemaal niets. Alles wat ze doen is ons een indicatie geven van de oriëntatie die we geneigd zijn te hebben wanneer we met onze omgeving om moeten gaan. Het gaat om de manier waarop we data verwerken. Het is een simpele manier om onszelf wat beter te leren kennen…dus waarom probeer je het niet?