Gedag zeggen: leren om het zonder iets te moeten doen

Het is voorbij. Het echte leven is geen gelukkige liefdesfilm waar de hele wereld het over heeft en het is ook niet dat boek waarin relaties voor altijd zijn: eeuwige liefde, onafscheidelijke vriendschappen, families die door dik en dun bij elkaar blijven… In het echte leven is de liefde in al haar facetten niet altijd genoeg en speelt gedag zeggen vaak een belangrijke rol in het plot.

Het moeilijke aan gedag zeggen is weten dat er geen ruimte meer is voor een mogelijke hereniging; het enige dat is overgebleven zijn lege ruimtes tussen twee of meer mensen. Soms is gedag moeten zeggen gewoon een van de feiten van het leven. Het moeilijke aan gedag zeggen is niet het gedag zeggen zelf, maar juist dat je hierdoor moet leren om het ergens zonder te moeten doen en toch verder te gaan met je leven.

Loslaten

We hebben waarschijnlijk allemaal wel meerdere keren gehoord dat het leven net een achtbaan is en dat we ons moeten aanpassen aan de hoogte- en dieptepunten die nu eenmaal bij de rit horen. Vaak worden we er daarentegen ook van overtuigd dat een gelukkig leven een leven is waarin dingen voor altijd zijn.

Deze tegenstrijdigheid kan erg schadelijk zijn. We voelen ons kwetsbaar wanneer we erachter komen dat onze waarheid voortdurend wordt aangepast, dat geluk helemaal niet constant is en dat we vroeg of laat verplicht zullen moeten verliezen zodat we daarna weer kunnen winnen.

De mensen die komen, kunnen ook weer gaan. Net zoals wanneer we zelf komen, we ook weer weg kunnen gaan. En wanneer deze mensen of wijzelf weggaan, blijft alleen hetgeen zij ons geleerd hebben of hetgeen wij hen geleerd hebben over, wat voor lessen dit ook waren. We moeten hetgeen er niet meer is los leren laten, de situatie accepteren en verder leren leven met het deel dat zij ons hebben nagelaten, het deel dat ons maakt wie we zijn.

Alles wat gedag zeggen inhoudt

Gedag zeggen is een van de moeilijkste momenten waar we doorheen moeten in ons leven, aangezien er een hoop dingen bij komen kijken die ervoor zorgen dat we vervreemd raken van onszelf en we onszelf verliezen. Gedag zeggen houdt in dat we iets vrij moeten laten dat we niet vrij willen laten en dat we juist bij ons willen houden.

Gedag zeggen betekent dat je iets wil zeggen wat je niet kunt zeggen en wat je nog nooit hebt gezegd, dat je iets wilt doen wat je nog nooit met iemand hebt kunnen doen, dat je dingen kunt knuffelen die je nog nooit geknuffeld hebt. Gedag zeggen houdt in dat je alles ervaart wat je nog nooit eerder in staat was te ervaren en wat je voor altijd zult missen.

In het licht van deze situatie blijft alleen nog de kracht, opoffering en moed over waar we allemaal over beschikken, zelfs als we dit nog niet kunnen geloven. We zijn in staat om naar de toekomst te kijken, hoe duister deze ook is, en we zijn moedig genoeg om onze pijn onder ogen te komen. Dit is namelijk de enige manier waarop het leven zal weten dat we er klaar voor zijn om weer gelukkig te zijn.

Door gedag te leren zeggen kunnen we groeien

Soms hebben we niet eens genoeg tijd om gedag te zeggen. Het hoort nu eenmaal bij het leven dat mensen waar we veel van houden ons soms moeten verlaten, zelfs wanneer ze alsnog bij ons blijven. In andere gevallen zeggen we juist gedag zonder ons dit te realiseren. Zoals Jorge Bucay zou zeggen: “Niemand is zo geneigd om iets te geloven wat niet klopt dan de persoon die wil dat de leugen waar is.”

Het moeilijke aan gedag zeggen is, zoals we aan het begin van dit artikel ook al aangaven, leren om jezelf weer gelukkig te zien na dit afscheid. Wanneer we hier eenmaal toe in staat zijn, zijn we volledig door een langzaam innerlijk genezingsproces gegaan, op zoek naar wat we waren, willen en voor onszelf kunnen zijn.

Het echte gedag zeggen komt eigenlijk pas wanneer we terugkijken op ons verleden met deze persoon en inzien hoeveel we dankzij hem/haar gegroeid zijn. We zijn gegroeid omdat alles wat we voor dit afscheid hebben meegemaakt goed was. We zijn gegroeid omdat deze persoon ons gebroken heeft en we zelf in staat waren om onszelf weer in elkaar te zetten. We zijn gegroeid omdat we ons realiseren dat het leven alleen zin heeft wanneer we het willen blijven beleven.