3 films met een sterke feministische boodschap

8 maart is Internationale Vrouwendag. Op die dag in 1908 ging een grote groep vrouwen de straat op met hun feministische boodschap. Op deze dag hebben die vrouwen geschiedenis geschreven. Na deze dag zou niets meer hetzelfde zijn.

Die vrouwen besloten zich uit te spreken omdat ze allemaal te maken hebben met onder andere ongelijkheid, geweld en een glazen plafond. Ze leven allemaal onder dezelfde onderdrukking.

De volgende films vertellen het verhaal van drie vrouwen en hun strijd om vooruit te komen in een door mannen gedomineerde wereld. Een wereld die hen stigmatiseert, aanvalt en respectloos behandelt. De vrouwen in deze films bewapenen zich met moed en moed.

A woman under the influence, een feministische boodschap voor de geestelijke gezondheid van vrouwen

Deze film werd geregisseerd door John Cassavetes, een van de meest geprezen onafhankelijke filmregisseurs in Noord-Amerika. Hij gaat over de moeilijke situatie die een familie doormaakt door de matriarch, Mabel. De majestueuze Gena Rowlands speelt Mabel. Ze won een Golden Globe voor Beste Actrice en kreeg een Oscarnominatie voor deze rol.

De film laat zien dat Mabel zich op een eigenaardige manier uitdrukt en een aantal plotselinge tics heeft, maar nooit gewelddadig of bedreigend is. Peter Falk speelt haar man, Nick, die bouwvakker is. Hij heeft het gevoel dat er iets mis is met Mabel.

In een omgeving die gevuld is met testosteron, maakt Mabel eten klaar en bedient gasten om ervoor te zorgen dat iedereen zich op zijn gemak voelt. Ze zorgt ervoor dat alles in orde is. Haar gedrag is een beetje eigenaardig omdat ze haar vriendelijkheid niet onder controle heeft. Ze probeert er echter altijd voor te zorgen dat iedereen zich goed voelt.

Nick houdt echter nooit op met het bekritiseren van haar gedrag, het schreeuwen naar haar, en het ondermijnen van alles wat ze doet. Hij vernedert haar voor de ogen van iedereen en heeft totaal geen respect voor haar ruimte of de manier waarop ze zich uitdrukt in de wereld.

Haar omgeving

Zonder de film te spoilen, kunnen we zeggen dat de mensen om haar heen niet gewend zijn aan zo’n eigenaardige persoonlijkheid, een persoonlijkheid vol vriendelijkheid, gevoeligheid en liefde voor haar familie. Haar reacties zijn dan ook extreem omdat het gedrag van haar man inconsistent en verstikkend is.

Nick weet niet hoe hij zijn vrouw moet behandelen. Hij spreekt zichzelf tegen als hij tegen haar praat, naar haar kijkt en met haar omgaat. Op die gebieden zit Mabel gevangen.

Dit komt doordat de persoon die haar vertelt dat hij het meest van haar houdt, dezelfde persoon is die haar voor anderen stigmatiseert. Misschien denken hij en de anderen dat een vrouw die zich op die manier uitdrukt ernstig gestoord moet zijn.

Dit is waar de sterke feministische boodschap binnenkomt. De kinderen, die het vooroordeel dat de volwassenen hebben ervaren, zijn dol op de manier waarop hun moeder is. Ze houden van haar eigenaardigheid en intense liefde. Misschien is de invloed waar Mabel onder lijdt onwetendheid en machismo, geen psychiatrisch probleem.

Alanis, een feministische boodschap van zelfredzaamheid

Alanis (Sofía Gala Castiglione) is een Argentijnse prostituee en moeder die samen met haar huisgenoot Gisela in haar appartement werkt. Op een dag worden Gisela en Alanis door de politie gearresteerd en uit het appartement gezet. Ze moet nu een slaapplaats vinden voor haar en haar zoon.

Ze doet vanaf het begin alles om te overleven, ze neemt zelfs haar zoon mee naar de huizen van haar klanten. Haar situatie is natuurlijk zenuwslopend, maar het lijkt erop dat ze dat zelf niet beseft. Met een verbazingwekkend stoïcisme en uithoudingsvermogen doet Alanis wat ze moet doen. Ze heeft geen tijd om te stoppen en aan haar situatie te denken. Ze moet overleven.

Alanis besteedt geen aandacht aan de boodschappen die haar tot slachtoffer maken, beledigen of haar vertellen dat ze een slechte moeder is. Niemand heeft haar iets gegeven in haar leven, maar ze wil ook geen erkenning. Ze wil gewoon het gevoel hebben dat ze de controle heeft over haar eigen leven en dat ze voor haar zoon kan zorgen.

Alanis is er simpelweg niet in geïnteresseerd om haar leven te veranderen. Eigenlijk weet ze niet wat ze in het leven wil. In plaats van medelijden met haar te hebben, zijn we gewoon sprakeloos.

Ze denkt alleen aan het heden, om het zo draaglijk mogelijk te maken. Ook wil ze niemand iets uitleggen. Dit is de feministische boodschap in deze film.

Hij is controversieel en direct, omdat hij geen ruimte geeft om haar in een slachtofferrol te stoppen, of te stigmatiseren. Alanis leeft haar leven en geeft niet om de mening van anderen. Ze is zeker van wie ze is en speelt geen spelletjes.

Paulina, een feministische boodschap over onafhankelijkheid

Paulina (Dolores Fonzi) is een vrouw die alles heeft. Ze komt uit een goede familie in Buenos Aires en heeft een veelbelovende toekomst op professioneel gebied. Paulina heeft een vriend en een vader die veel van haar houden.

Ze heeft aspiraties, hoewel ze de dochter is van een rijke advocaat. Paulina droomt ervan om iets te doen wat het leven van mensen daadwerkelijk kan verbeteren. Ze wil aan de frontlinie staan, vechten.

Daarom besluit ze les te gaan geven op een school in een arm gebied in Argentinië, waar veel geweld en werkloosheid heerst. Ze weet dat deze mensen haar nodig hebben. Iedereen denkt dat dit een fase is die Paulina doormaakt en dat het tijdelijk is, maar ze is vastbesloten om anderen te helpen.

De plotwending

Als ze daar aankomt, is ze erg opgewonden en wordt uitgedaagd door een omgeving die haar onbekend is. Op een avond, na een paar drankjes met een vriendin, gaat Paulina op haar motor terug naar huis.

Onderweg daarheen vallen enkele mannen haar aan en verkrachten haar. Vanaf hier zal het grootste deel van het publiek zich ongemakkelijk gaan voelen bij de beslissingen van Paulina.

Ze gaat terug naar haar werk en begint te onderzoeken wie haar dit heeft aangedaan en waarom. Nadat ze ontdekt heeft dat ze zwanger is, neemt Paulina een onverwachte beslissing waardoor de mensen om haar heen hun geduld verliezen.

Paulina is een vrouw die haar eigen beslissingen neemt. Dit is de feministische boodschap van deze film. Hoewel mensen geloven dat alle vrouwen zich op dezelfde manier gedragen, zijn er duizenden vrouwen die hun eigen weg volgen. Ze verwachten van niemand een validatie.