Heb je je ooit vervolgd gevoeld op school? Miljoenen jongens en meisjes worden elk jaar vernederd en lastiggevallen door hun leeftijdsgenoten. Daarom willen we het vandaag hebben over wat er gedaan kan worden om cyberpesten te voorkomen.
Laatste update: 22 februari, 2023
Heb je je ooit vervolgd gevoeld op school? Pesten heeft helaas altijd bestaan. Tegenwoordig breekt het echter door muren heen die vroeger als bescherming fungeerden. Misbruikers gebruiken WhatsApp, Instagram, TikTok en andere sociale media vaak om hun kwaadaardige daden zichtbaar te maken. In feite hebben pesten en ook cyberpesten het potentieel om wonden te creëren die in de hersenen van kinderen worden gebrand.
Realiteit vereist bezinning op de definitie van pesten. Het is het geheel van gedragingen waarbij een leerling zowel fysiek als verbaal en psychologisch wordt vervolgd. Deze agressies komen voor van een individu of een groep naar een ander individu dat gekozen is om het slachtoffer te zijn van herhaalde aanvallen.
“In de laatste twee decennia zijn we getuige geweest van een groter bewustzijn en sociale bewustwording van conflicten op school.”
-Lucas Molina-
Cyberpesten schaadt het gevoel van eigenwaarde van kinderen, evenals hun vermogen om met elkaar om te gaan.
Cyberpesten in de klas
Pesten omvat een reeks opzettelijke en negatieve handelingen die de gepeste in de positie van slachtoffer plaatst. Er zijn drie componenten van pesten: de intentie in de agressie, het repetitieve karakter van de actie, en de machtsongelijkheid tussen de pester en de gepeste.
Cyberpesten is een subtype van pesten. De agressie vindt plaats via mobiele telefoons en sociale media. Bijgevolg is de reikwijdte ervan groter omdat de agressie voor meer mensen zichtbaar is.
Bovendien kan het slachtoffer niet ontsnappen aan de situatie waarin anderen hem lastiggevallen, vernederen en intimideren. Vaak verstopt de dader zich in de anonimiteit die het internet hem biedt en wordt hij onzichtbaar. In feite kunnen pesterijen op sociale media zelfs permanent doorgaan.
Onderzoek (Spaanse link) wijst erop dat leerlingen in minder permissieve contexten minder geneigd zouden zijn om op deze manier te pesten. Tegelijkertijd zijn hogere niveaus van pesten waargenomen in klassen met grotere aantallen leerlingen. Daarentegen wordt er minder gepest in klassen waar leerlingen zich gesteund voelen en een goede relatie hebben met hun leraren.
“Centra met een veilig, positief en warm klimaat, die duidelijke en gedeelde regels hebben tegen pesten, zijn beschermende factoren tegen cyberpesten.”
-Morin-
Aanbevelingen voor de preventie
Onderzoek beweert dat ongeveer 90 procent van de slachtoffers het slachtoffer is van pesten(Spaanse link) in twee vormen: het traditionele face-to-face pesten en cyberpesten. Daarom hebben deskundigen voorgesteld dat de beste aanpak erin bestaat de preventie ervan te bevorderen. Daarom moeten slachtoffers voorlichting krijgen over veiliger gebruik van het internet en over aspecten van digitaal burgerschap.
Fonseca (2021) stelde enkele aanbevelingen voor ter preventie van pesten. Ze luiden als volgt:
1. Het aannemen van een alomvattende aanpak (whole-school-approach) is de sleutel
Initiatieven waarbij de hele onderwijsgemeenschap betrokken is, blijken meer kans te hebben om cyberpesten terug te dringen. Naast ingrijpen in de klas is het belangrijk om preventieve voorlichting te geven aan leraren, gezinnen en andere medewerkers van het centrum.
“De inzet en betrokkenheid van de school bij de preventie van pesten en cyberpesten zijn belangrijke factoren die bijdragen aan het terugdringen ervan en daarvoor is de steun van de betrokken overheidsdiensten essentieel.”
-Sainio-
2. Begin vanaf de basisschool
Hoe eerder de preventie begint, hoe beter. Bovendien moet men rekening houden met de evolutionaire kenmerken van de leerlingen. Bijvoorbeeld de rol die de peergroep speelt of de rol van familieleden afhankelijk van de leeftijd.
Onderzoek suggereert dat de effectiviteit van preventieprogramma’s afneemt naarmate leerlingen ouder worden. Dit is ook een van de redenen waarom er een toename is van gevallen bij middelbare scholieren.
Preventie betekent het stoppen van het probleem voordat het zich voordoet. Als we preventieprogramma’s voor cyberpesten in het voortgezet onderwijs uitvoeren, zijn we niet aan het voorkomen, maar aan het ingrijpen. Het doel moet zijn om pesten uit te roeien.
3. Genderperspectief
Volgens deskundigen is het noodzakelijk om preventie uit te voeren door ook rekening te houden met het geslacht. Het blijkt namelijk dat jongens vaak de pestrol spelen en dat meisjes meer last hebben van cyberpesten.
Er zijn dus sekseverschillen bij pesten. Ze houden echter geen verband met socialisatie of de gedragsverwachtingen die met jongens en meisjes worden geassocieerd. Ze houden verband met het feit dat jongens in hun natuurlijke socialisatieproces agressie gebruiken om macht uit te oefenen in relaties binnen hun groep.
“De grotere empathie die bij meisjes wordt waargenomen zou een beschermende rol kunnen spelen, terwijl het grotere risico nemen door jongens bij het bereiken van de puberteit een risicofactor zou kunnen zijn.”
-Lucas Molina-
Cyberpesten kan leiden tot angst en depressie.
4. Versterk de band tussen leerlingen en de school
Bij pesten zijn vaak ook groepen betrokken. In feite vindt ongeveer 90 procent van de pestsituaties meestal plaats tussen leeftijdsgenoten uit dezelfde groep. Daarom is het essentieel om positieve relaties tussen leeftijdsgenoten te bevorderen door middel van participerende activiteiten.
“Er kan geen sprake zijn van coëxistentie op school zonder echte onderwijsintegratie.”
-Llorent-
Een van de mogelijke activiteiten is coöperatief werken. Het verbetert aspecten van zowel de leerling-leerling als de leerling-leraar relaties. Maar voordat een veilig, warm en positief klimaat in de klas wordt bevorderd, is het uiterst belangrijk dat de leerlingen zich tevreden voelen met hun school. Het gevoel bij de instelling te horen is hierbij namelijk een relevante factor.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
Pedrero, F. E. (2021). Manual de Tratamientos Psicológicos. Infancia y Adolescencia. Pirámide.
Rivadulla López, J. C., & Rodríguez Correa, M. (2019). Ciberacoso escolar: experiencias y propuestas de jóvenes universitarios. RIED. Revista iberoamericana de educación a distancia.
Ramírez, F. C., & Hernández, F. J. R. (2017). Medidas relativas al acoso escolar y ciberacoso en la normativa autonómica española. Un estudio comparativo. Revista Electrónica Interuniversitaria de Formación del Profesorado, 20(1), 113-126.
Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.
Subscribe to our newsletter
Select from the 0 categories from which you would like to receive articles.
