De preoperationele ontwikkelingsfase van het kind, volgens Piaget
Jean Piaget was een Zwitserse epistemoloog en bioloog. Hij wijdde een groot deel van zijn leven aan het leveren van belangrijke bijdragen aan studies over de kindertijd. Onder deze studies is ook de theorie van cognitieve ontwikkeling, of de preoperationele ontwikkelingsfase. Volgens deze theorie ontwikkelt de mens zich vanaf de geboorte en overwint hij voortdurend verschillende stadia.
Piaget (Engelse link) introduceerde het idee dat er verschillende mentale processen van het kind zijn. Zijn theorieën gingen over hoe een kind denkt en op welke manieren dit verschilt van het denken van volwassenen. Hij legde de evolutie van het denken van kinderen uit in verschillende stadia, gedurende welke tijd ze zich ontwikkelen en evolueren, zowel fysiek als mentaal.
Deze epistemoloog bevestigde dat de ontwikkeling van kinderen niet lineair is, maar dat evolutie plaatsvindt in fasen , waarin karakteristieke patronen van elke leeftijd worden geconfigureerd. In feite is intelligentie voor Piaget het resultaat van een proces van biologische, sociale en ecologische rijping.
Volgens Piaget zien kinderen de wereld anders dan volwassenen. In feite bouwen ze een mentaal model van de wereld op vanuit de progressieve reorganisatie van hun cognitieve processen. In principe begrijpen ze hun omgeving, gaan ermee experimenteren en maken daarnaast onderscheid tussen eerder en nieuw leren.
‘Elke keer dat we een kind iets leren , weerhouden we hem ervan het zelf uit te vinden.’
Stadia van de ontwikkeling van het denkvermogen van kinderen
Jean Piaget onderscheidde vier stadia van de ontwikkeling van het denkvermogen van kinderen:
- Sensorimotorische periode. Vanaf de geboorte tot twee jaar.
- Preoperationele fase. Deze duurt van twee tot zeven jaar.
- Concreet operationeel. Van zeven tot twaalf jaar. Het gaat hierbij om logische bewerkingen.
- Formeel operationeel. Van 12 jaar tot volwassenheid.
Met deze studies over menselijke intelligentie legde Jean Piaget de basis voor genetische epistemologie die later werd opgenomen in psychologie en onderwijstheorieën. Zijn inspiratiebron waren zijn eigen kinderen, die hij observeerde en analyseerde om vervolgens zijn theorieën te ontwikkelen.
De preoperationele ontwikkelingsfase
De preoperationele ontwikkelingsfase vindt plaats tussen twee en zeven jaar. Tijdens deze fase worden enkele prestaties gemanifesteerd met betrekking tot de vorige fase. Bijvoorbeeld het vermogen om gebruik te maken van interne afbeeldingen, diagrammen te verwerken, taal en symbolen te gebruiken.
Tijdens de preoperationele ontwikkelingsfase ontwikkelt het kind zijn eigen geweten. Een van de belangrijkste kenmerken die verband houden met deze prestatie is bijvoorbeeld te zien in de prevalentie van egocentrisch denken. Daarnaast is fantasie in deze fase van groot belang.
In de preoperationele ontwikkelingsfase is de ontwikkeling van het taalgebruik van groot belang. Dit, in combinatie met meer representatieve kennis, helpt het kind zijn communicatie te verbeteren. Bovendien zijn ze in staat om ideeën beter vast te leggen en te begrijpen, waardoor ze zich beter kunnen uiten.
Piaget verdeelde deze fase in tweeën:
- Preconceptueel. Het duurt van twee tot vier jaar oud. In dit stadium is het kind nog niet in staat relatieve termen te begrijpen, zoals belangrijk en onbelangrijk.
- Intuïtief. Het duurt van vier tot zeven jaar oud. In dit stadium heeft het kind het gebruik van relatieve termen geleerd. Ze zijn echter beperkt in hun logische vermogen.
Algemene karakteristieken
De preoperationele ontwikkelingsfase wordt gekenmerkt door onder andere de volgende aspecten:
- Centralisatie Kinderen kunnen zich maar op één object of situatie tegelijk concentreren. Op deze leeftijd ondervinden ze inderdaad moeilijkheden om verschillende aspecten tegelijk te behandelen. Bovendien richten ze hun aandacht eerder op niet-sociale thema’s dan op sociale.
- Egocentrisme. Met deze term verwijst Piaget naar de manier waarop het kind dingen ziet en beschrijft. In feite draaien ze allemaal om de eigen ervaring van het kind. Alles staat namelijk in het teken van het kind.
- Animisme. Dit is de overtuiging dat niet-menselijke voorwerpen, of het nu speelgoed of andere dingen zijn, menselijke gevoelens hebben. In feite dacht Piaget dat een kind van deze leeftijd gelooft dat de natuurlijke wereld leeft en zowel een doel als een geweten heeft.
- Kunstmatigheid. Ze geloven dan bijvoorbeeld dat bepaalde aspecten van de wereld om hen heen door mensen zijn gemaakt. Wolken bijvoorbeeld.
- Onomkeerbaarheid. Onvermogen om een reeks gebeurtenissen van punt X naar het beginpunt om te keren.
In deze ontwikkelingsfase spelen kinderen niet met elkaar, maar parallel. In feite spelen ze terwijl ze dezelfde ruimte delen, maar ze gaan allemaal op in hun eigen wereld en hebben zelden interactie. Ze hebben echter de mogelijkheid om symbolische spellen uit te voeren, waarbij ze zichzelf of objecten in verschillende rollen vertegenwoordigen.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Giraldo, M. C., Gómez, M. T., & Klimenko, O. (2015). Acercamiento a un programa de fortalecimiento de habilidades sociales en la etapa preoperacional a través del juego simbólico. Psicoespacios: Revista virtual de la Institución Universitaria de Envigado, 9(14), 161-196.
- Medina A. El legado de Piaget. Disponible en: https://www.redalyc.org/pdf/356/35630903.pdf.