De prachtige boodschap van Stephen Hawking tegen depressie
Stephen Hawking is zonder twijfel een van de meest bevoorrechte geesten van onze tijd geweest. Naast zijn belangrijke bijdragen aan de wereld van de natuurkunde en de oorsprong van het universum, is zijn verhaal ook legendarisch.
Op 7 januari 2016 gaf Stephen Hawking een lezing bij de Royal Society. In tegenstelling tot wat velen misschien denken, was het centrale thema van zijn interventie niet de mysteries van de oerknal, noch die van licht of ruimte. Hawking besloot met mensen met depressies en andere emotionele problemen te praten.
“ Hoe moeilijk het leven ook lijkt, want je verliest alle hoop als je niet om jezelf en om het leven in het algemeen kunt lachen.”
-Stephen Hawking-
Zijn boodschap heeft een enorme waarde gehad. Niet alleen omdat hij tot een van de helderste breinen van onze tijd behoort, maar vooral omdat hij zelf een voorbeeld is geweest. Hij leefde een veel moeilijker leven dan de gemiddelde mens.
Hij bleef echter standvastig in de strijd voor zijn doelen en dromen. Daarom is de toespraak van Stephen Hawking over depressie niet zomaar een toespraak; hij had voldoende autoriteit om over dit onderwerp te spreken.
Sporen van het leven van Stephen Hawking
Stephen Hawking werd geboren in een gezin dat de waarde van kennis diep waardeerde. Zijn vader was een prestigieus bioloog. Stephen was de oudste zoon en had ook twee zussen en een geadopteerde broer. Als kind was hij een goede leerling, maar nooit de slimste. Hij studeerde uiteindelijk natuurwetenschappen in Oxford en specialiseerde zich in natuurkunde.
Op 21-jarige leeftijd werd bij Stephen Hawking de diagnose amyotrofische laterale sclerose of ALS gesteld. Een degeneratieve neuromusculaire ziekte. Hij stond op het punt te trouwen en de doktoren gaven hem niet meer dan twee of drie jaar te leven.
Maar tegen alle verwachtingen in heeft hij de leeftijd van 76 jaar bereikt. Op die leeftijd is hij in 2018 overleden. Hij had gedurende zijn leven wel steeds meer van zijn motorische vaardigheden verloren.
Ondanks alles leidde Hawking een gelukkig en productief leven. Hij ontving 24 onderscheidingen voor zijn werk. Onder hen de Albert Einstein-medaille en de Prins van Asturië-prijs. Zijn belangrijkste bijdragen aan de natuurkunde houden verband met de conceptualisering en beschrijving van zwarte gaten.
De boodschap van Stephen Hawking
Het leven was niet gemakkelijk voor Stephen Hawking. Door zijn ziekte werd hij gedwongen tegen de stroom in te zwemmen. Het geleidelijke verlies van zijn vermogens weerhield hem er echter niet van om door te gaan met zijn werk, zijn gezinsleven en zijn rol als grote voortrekker in de wetenschappelijke en menselijke wereld.
Hij zag er gelukkig uit. Hij maakte grapjes en leek geïnteresseerd in het lot van anderen.
In zijn lezing uit 2016 richtte hij zich vooral tot mensen die depressief zijn. De wetenschapper maakte een vergelijking met de natuurkunde en zei:
“De boodschap van deze lezing is dat zwarte gaten niet zo zwart zijn als ze zijn geschilderd. Het zijn geen eeuwige gevangenissen, zoals ooit werd gedacht. Dingen kunnen van beide kanten uit een zwart gat stromen en mogelijk naar een ander universum. Dus als je je in een zwart gat voelt, geef dan niet op: er is een uitweg.”
Hij deed hiermee een oproep tot hoop. Zijn woorden nodigden ons uit om niet op te geven, want er is altijd een uitweg. Hij zei het, die vanaf zijn vroegste jeugd gebonden aan een rolstoel moest leven en niet in staat was een leven te leiden zoals dat van anderen.
Een aantal waardevolle adviezen
Stephen Hawking is het levende bewijs dat het belangrijkste niet is wat er gebeurt, maar de houding waarmee je ermee omgaat.
Op dezelfde conferentie zei hij: “ Ondanks de ziekte waaraan ik lijd, heb ik in bijna alles veel geluk gehad .” Ik heb het geluk gehad dat ik in een fascinerende tijd aan natuurkundige theorie heb kunnen werken en het is een van de weinige gebieden waarop mijn handicap geen nadeel is geweest.”
De boodschap is duidelijk. Zijn grote les is dat hij zich niet heeft geconcentreerd op alles waar het leven hem van heeft beroofd. Nogal Het tegenovergestelde.
Het was zijn instelling om het beste te maken van wat hij had, wat hij kon doen, waar hij van kon genieten. Hij heeft zeker vele momenten van hopeloosheid meegemaakt. Het belangrijkste is dat hij haar kon verslaan en kon worden wat hij was.
Hawking sprak ook over het belang van het accepteren van de werkelijkheid zoals die is. Hij gaf aan dat het niet slim is om je te laten meeslepen door negatieve emoties. Deze maken alles alleen maar erger en voorkomen dat je gelukkig bent met wat je hebt.
De menigte applaudisseerde hem bij die gelegenheid. Nu resoneren zijn woorden en kunnen ze zeker een echo vormen van degenen die een stem van aanmoediging nodig hebben.