De mythe van Zeus, god van de hemel

Zeus was de god der goden. Hij greep de absolute macht van zijn vader en deelde die vervolgens met zijn broers. In de mythologie blijft hij de oppergod, van wie de macht nooit werd afgenomen.

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog Sergio De Dios González.

Geschreven door Edith Sánchez

Laatste update: 27 maart, 2023

Zeus was de belangrijkste van de Olympische goden. Hij verwierf deze status door Cronos, zijn vader, te verslaan, die vóór hun confrontatie de absolute macht had gehad. Vanaf het begin had Zeus echter een bijzondere bestemming en dat is waar de mythe over gaat.

De mythe van Zeus beweert dat Cronus, de god van de schepping, een voorspelling kreeg van zijn moeder, Gaia. Zij voorspelde dat een van zijn zonen hem uiteindelijk de troon zou ontnemen. Om die reden slikte Cronus elk kind dat hij met zijn vrouw Rhea had in.

Geschokt door de situatie wilde Rea de jongste van haar kinderen redden. Daarom ging ze, toen het tijd was om te bevallen, naar het eiland Kreta en kreeg haar baby in het geheim. Daarna gaf ze Cronos wat stenen, gewikkeld in doeken. De god slikte het pakje in, niet niets vermoedend van het bedrog.

.

De mythe van Zeus: de oorsprong

Er bestaan verschillende versies van de kindertijd van de hemelgod. De meest traditionele geeft aan dat hij werd verpleegd door een geit genaamd Amalthea. Enkele jonge krijgers, Curetes genaamd, bewaakten hem. Ze klapten met hun wapens als het kind huilde, zodat Cronos hem niet zou horen.

Een andere van de meest verbreide versies van de mythe van Zeus geeft aan dat de god werd opgevoed door een nimf genaamd Adamanthea. Zij wist dat Cronus heerste over de hemel, de aarde en de zee. Om de kleine jongen te verbergen hing ze hem daarom met touwen aan een boom. Zo hing hij tussen hemel, aarde en zee en kon Cronos hem niet zien.

Toen Zeus volwassen werd, dwong hij Cronus alles uit te braken wat hij had ingeslikt. Eerst kwam de in doeken gewikkelde steen en daarna zijn broers, in de omgekeerde volgorde waarin ze waren ingeslikt. Daarna liet hij de Hecatonchires vrij, reuzen met 100 armen en 50 gezichten, die broers waren van Kronos en gevangen zaten in Tartarus.

De mythe van Zeus beweert ook dat hij de Cyclopen (Spaanse link) vrijliet, reuzen met maar één oog op hun voorhoofd, die opgesloten zaten in een kerker in Tartarus. Om deze wezens te bevrijden doodde Zeus Campe, een monster dat half vrouw en half zeemonster was. Ze had ook delen van andere gevaarlijke dieren uit haar lichaam steken.

De nieuwe Olympus

Om zijn heerschappij te vestigen voerden Zeus en zijn broers, evenals de wezens die hij had bevrijd, een kolossale oorlog tegen de Titanen. Deze confrontatie stond bekend als Titanomachie. Hij won uiteindelijk en de verslagenen werden opgesloten in Tartarus, de diepste plaats op aarde.

Na de overwinning lootten Zeus en zijn oudere broers, Poseidon en Hades, om de wereldheerschappij. Zeus kreeg de heerschappij over de hemel en de lucht. Poseidon kreeg de oceanen, en Hades kreeg de wereld van de doden of de onderwereld. Zo heersten de drie samen over de aarde.

De eerste vrouw van Zeus was Metis, een voorzichtige en sluwe Titaanse. Zij had de hemelgod geholpen Cronos een drankje te geven dat hem vergiftigde, waardoor hij zijn kinderen uitbraakte. Ze voorspelde dat ze een dochter zou baren die over de wereld zou heersen. Zeus slikte die vervolgens in. Later werd uit zijn voorhoofd Athena geboren. Zij heeft haar vader echter nooit ten val gebracht.

Een imposante god

Later beweert de mythe van Zeus dat hij trouwde met Hera, zijn zuster. Zij wilde niet met hem trouwen, maar hij veranderde zichzelf in een gewonde vogel. Toen Hera de vogel op haar borst wiegde, nam Zeus zijn gedaante weer aan en verkrachtte haar. Ze stemde er toen mee in om met hem te trouwen.

Zeus en Hera kregen vier kinderen: Ares, de god van de oorlog; Eileithyia, de godin van de bevalling; Hebe, de godin van de eeuwige jeugd; en Hephaestus, de god van het vuur. De hemelgod had echter nog talloze andere avonturen met verschillende godinnen en stervelingen. Met Themis, de godin van de rechtvaardigheid, kreeg hij namelijk zes dochters. Hij had ook kinderen met Demeter en Leto.

Zeul had ook nog vele andere kinderen met sterfelijke vrouwen. Onder hen waren Hercules, Dionysos, Castor en Pollux, en Helena van Troje (Spaanse link). Zeus komt in bijna elke aflevering van de Griekse mythologie voor. In geen enkele daarvan wordt melding gemaakt van de toe-eigening van zijn macht door een ander wezen.