De mythe van Hades, koning van de onderwereld

De mythe van Hades is onlosmakelijk verbonden met het concept van de Griekse onderwereld. Het was een ondergrondse plaats waar de zielen van de doden die 'de veerman konden betalen' werden weggevoerd. Daar oefende de god Hades met wijsheid zijn macht uit.
De mythe van Hades, koning van de onderwereld

Laatste update: 29 maart, 2022

De mythe van Hades is de mythe van de meester en heer van de Griekse onderwereld. De Onderwereld was een plaats die leek op wat later de ‘hel’ werd genoemd. Hades was echter geen slecht of pervers wezen, maar vervulde eenvoudig de rol van het huisvesten van de zielen van de overledenen, waardoor ze niet naar de aarde konden terugkeren.

Hades was een van de 12 grote goden van Olympus. Hij was de zoon van Cronus en Rhea. De mythe van Hades beweert dat hij bij de geboorte werd opgeslokt door zijn vader, omdat hij bang was dat een van zijn kinderen volwassen zou worden en hem zou onttronen, zoals hijzelf had gedaan met zijn vader.

Desalniettemin slaagde een andere zoon, Zeus, erin om deze praktijk te omzeilen en volwassen te worden. Hij redde vervolgens zijn broers, onder wie Hades.

De twee voerden samen met Poseidon een bloedige oorlog tegen de Titanen voor wereldheerschappij. Ze wonnen en wierpen het lot om de creatie te verdelen. Zeus kreeg de lucht, Poseidon de zeeën en Hades, de onderwereld.

De donkerste plekken van de hel zijn gereserveerd voor degenen die hun neutraliteit bewaren in tijden van morele crisis .”

Dante Alighieri

Onderwereld

De Griekse onderwereld

Volgens de mythe van Hades was de onderwereld zijn grote koninkrijk en domein. Voor de Grieken was het een mistige en sombere plek die onder de grond lag en diende als verblijfplaats voor de doden. Als ze daar eenmaal binnen waren, konden ze er nooit meer uit.

In de onderwereld waren er verschillende secties. De Elysian Fields waren de plek waar degenen die een heroïsch of buitengewoon deugdzaam bestaan hadden geleid, gingen leven. De Asphodel Meadows dienden als verblijfplaats voor gewone zielen. Er was ook Tartarus, een diepe afgrond die een plaats was van groot lijden en waar de Titanen, eeuwige vijanden van de goden, terechtkwamen.

De onderwereld werd bereikt door de rivier de Acheron over te steken. De veerman die de overtocht moest maken heette Charon en hij vroeg een muntstuk voor zijn diensten.

Om die reden lieten de levenden een muntstuk achter in hun graven. Als de overledene niemand had om voor hen te betalen, moesten ze een eeuw aan de kust blijven. Aan de andere kant van de rivier was de driekoppige hond, Cerberus, bewaker van de onderwereld.

De mythe van Hades

De mythe van Hades vertelt dat de Cyclopen, woeste wezens die met de goden tegen de Titanen vochten, een helm voor Hades hadden gesmeed die ze hem gaven. Deze helm gaf hem een uniek geschenk: hij kon zichzelf onzichtbaar maken. Daarom is de onderwereld (Engelse link) onzichtbaar voor stervelingen.

Hades was een stille god, die zich zelden bemoeide met het leven van mensen. Op een dag kreeg hij vanuit zijn koninkrijk een jong meisje in het oog. Ze was het mooiste meisje dat hij ooit had gezien en hij werd meteen verliefd op haar en wilde met haar trouwen.

De jonge vrouw heette Persephone en was de dochter van zijn zus, Demeter. Op een dag was het meisje bloemen aan het snijden en plotseling ontsproot de figuur van Hades in zijn prachtige strijdwagen uit dezelfde aarde.

Hades ontvoerde Persephone en nam haar mee naar de onderwereld. De moeder van het meisje begon wanhopig naar haar dochter te zoeken en omdat ze geen nieuws over haar had, nam ze wraak op iedereen door een permanente winter te maken.

Zeus, bezorgd over de situatie, slaagde erin Hades zover te krijgen dat ze maar vier maanden per jaar bij haar zou zijn. De rest van de tijd kon de jonge vrouw bij haar moeder zijn. Zo werd de vier maanden durende winter geboren.

Zeus
Zeus

De avonturen van Hades

De mythe van Hades geeft aan dat hij geen promiscue god was zoals zijn broers, maar hij beleefde wel wat avonturen. Een van hen was een affaire met de nimf Minthe. Ze woonde aan de oevers van een rivier en Hades wilde haar met geweld meenemen.

Persephone en haar moeder, Demeter, realiseerden zich de situatie en sloegen de nimf totdat ze uiteenviel. Berouwvol verzamelde Hades de overblijfselen en creëerde een nieuwe plant: munt. Een andere nimf, Leuce, was lange tijd de minnaar van Hades tot ze stierf. Van haar lichaam creëerde Hades een andere plant, de witte wilg.

Zoals te zien is, inspireerden de mythe van Hades en het bestaan van de onderwereld het joods-christelijke idee van de hel. De Grieken introduceerden het idee dat er na de dood een oordeel werd geveld dat de plaats bepaalde waar de ziel van elke overledene moest wonen. Dit concept was ook de oorsprong van het oordeel over de levenden en de doden dat in verschillende religies bestaat.


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.



Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.