De lichaamstaal van de angst
Je bang voelen is normaal en volledig gerechtvaardigd. Toch zijn er situaties waarin het niet in ons belang is om het duidelijk te tonen. Helaas (of gelukkig, afhankelijk van hoe jij het bekijkt) kan de lichaamstaal van de angst soms onthullen hoe we ons vanbinnen voelen.
Er bestaat geen woordenboek over de lichaamstaal van de angst. Toch bezitten mensen een speciale radar die het hen mogelijk maakt om die tekenen te lezen. Dit is duidelijk geen volledig rationele interpretatie.
We voelen gewoon dat iemand bang is. Het gevolg is dat we vaak de mensen niet vertrouwen die geen vertrouwen uitstralen. Of we voelen ons superieur wanneer we de kwetsbaarheid van een andere persoon merken.
Het is belangrijk dat je de lichaamstaal van de angst kent. Als je die kent, dan zal je er meer controle over hebben. Dit kan jou op twee manieren voordelen bieden.
Eerst en vooral zorgt het ervoor dat je de tekenen van angst bij anderen kan vaststellen ook al drukken ze het niet openlijk uit. Ten tweede zal het jou ook helpen om jouw emoties te sturen. Dit zorgt er dan voor dat je jouw angst niet laat zien als je dat niet wil.
“Een verlegen persoon is bang vóór het gevaar er is, een lafaard tijdens het gevaar en een dapper persoon achteraf.”
-Jean Paul-
Gelaatsuitdrukkingen
Het gezicht is het eerste deel van ons lichaam dat angst weerspiegelt. Soms zijn de tekenen heel duidelijk. Op andere momenten zijn ze dat niet zo. Er is echter altijd sprake van een kleine verandering in het gezicht. Anderzijds zullen deze tekenen afhankelijk zijn van de intensiteit van de emotie.
Desondanks zijn er tekenen die heel gemakkelijk te herkennen zijn. Het eerste teken is wanneer een persoon zijn wenkbrauwen optrekt. Als de angst na een verrassing optreedt, dan zal de beweging van de wenkbrauw nog duidelijker zijn. Als het een situatie is die meestal alleen angst oproept, dan zal de persoon zeker zijn voorhoofd fronsen.
Meestal blijven de onderste oogleden gespannen. Daarna zal de persoon zijn mond half openen. In het algemeen is het net alsof iets aan het angstige gezicht van de persoon trekt en hij of zij niet probeert om het tegen te houden.
De houding en de lichaamstaal van de angst
Ook de houding is een heel belangrijk element in de lichaamstaal van de angst. Meestal spannen je spieren zich op wanneer je bang bent. Het eerste wat gebeurt, is dat je in elkaar krimpt (jouw lichaam doet dit om minder ruimte in te nemen). Dit is een uitdrukking van het verlangen om jezelf te beschermen en jouw toevlucht te nemen in jouw eigen lichaam.
Onzekerheid, zenuwachtigheid en onrust zijn ook uitingen van angst. Die drie toestanden komen vaak naar de oppervlakte wanneer je snelle en plotse bewegingen maakt. Een persoon die niet in staat is om stil te blijven, is niet rustig. Wanneer angst jou overweldigt, dan is de kans groter dat je onhandige of plotse bewegingen maakt.
Het komt eveneens vaak voor dat een bange persoon de armen kruist. Dit is een verdedigingssignaal. De persoon doet dit om een barrière te creëren die hem beschermt en op afstand houdt van de buitenwereld. Deze barrière kan ook een teken zijn dat de persoon de buitenwereld afwijst.
Andere tekenen van angst
Er zijn nog andere tekenen en uitdrukkingen die deel uitmaken van de lichaamstaal van de angst. Jouw ogen kunnen bijvoorbeeld verraden dat je bang bent. Zenuwachtigheid laat jouw ogen namelijk afdwalen en meer knipperen.
Als je echter een diepe en felle angst voelt, dan knipper je zelfs misschien niet zoveel met de ogen. Het doel van dit laatste mechanisme is om zicht te blijven behouden op de bedreiging.
Anderzijds zijn ook jouw handen belangrijk in de communicatie en de uitdrukking van je emoties. Angst is geen uitzondering. Wanneer mensen bang zijn, dan bewegen ze meestal hun handen en draaien ze hun handen ineen. Ze maken een vuist of verbergen hun handen. Niet toelaten dat mensen je ledematen zien, is een instinctieve handeling van zelfverdediging.
Wanneer mensen bang zijn, dan gaan ze meestal ook korte, snelle en grillige bewegingen maken. En als ze echt doodsbang zijn, dan gebeurt het tegenovergestelde. Ze bevriezen. In het eerste geval kan de persoon niet stil zitten. In het tweede geval zijn ze heel stil en traag. Dit is in principe hoe de lichaamstaal van de angst werkt.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
Rebel, G. (2002). El lenguaje corporal: lo que expresan las actitudes, las posturas, los gestos y su interpretación. Edaf.
