De definitie van kracht volgens Erich Fromm

Sterk zijn is moed hebben om te leven. Erich Fromm leerde ons dat er geen groter streven is dan de volledigheid te bereiken die ons zal helpen het geloof te hebben om angst uit te dagen en de moed te hebben om een meer humane en altruïstische samenleving op te bouwen.

De definitie van kracht is volgens Erich Fromm een oefening van innerlijke reflectie die we allemaal zouden moeten uitvoeren. In een complexe wereld, die neigt naar zelfvernietiging, op weg naar een, als verwacht, puur technologische samenleving, is onze enige hoop om ons echt als mens te ontwikkelen.

Die ontwikkeling impliceert het bereiken van overvloed in termen van verantwoordelijkheid, vrijheid en zelfkennis. Als pionier van wat hij de psychoanalyse van radicaal humanisme noemde, was Fromm een filosoof en sociaal psycholoog die we er goed aan zouden doen om periodiek te raadplegen. 

Hij is niet alleen nog steeds een van de meest verlichte geesten van onze tijd. Hij blijft ook die intellectuele strijd leiden die tracht vorm te geven aan een soort altruïstische samenleving die gericht is op meer solidaire waarden.

Deze psychoanalyticus van Duits-joodse afkomst ging verder dan de freudiaanse theorieën. Hij koos voor een breder, gevoeliger en ook kritisch perspectief om de algemene toestand van de mensheid en haar problemen te analyseren.

Hij bedacht geen enkele vorm van therapie om de pijn en het lijden van mensen te behandelen, zoals bijvoorbeeld Viktor Frankl dat zou doen.

Fromm was, is en zal echter altijd de stem van het geweten zijn die ons aanmoedigt om de situatie waarin we ons bevinden te waarderen, en op zijn beurt datgene waar we naar zouden moeten streven. Zijn ideeën over menselijke kracht zijn erg interessant. We zullen ze hieronder analyseren.

De definitie van kracht volgens Erich Fromm: wat is het?

De definitie van kracht volgens Erich Fromm komt voor in een aantal van zijn meest opmerkelijke werken. Een van deze werken, de meest interessante, was De Revolutie van de Hoop.

In dit boek sprak hij over de noodzaak om activisten van de mensheid te worden. Mensen die in staat zijn waarden op te eisen die de risico’s van de samenleving van het technologische tijdperk uitdagen.

Om dit perspectief te begrijpen, moeten we de dingen in context plaatsen. Erich Fromm werd in 1934 gedwongen Duitsland te ontvluchten nadat de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij (NSDAP) de macht had overgenomen. Veel van zijn perspectief is geworteld in de gruwel en zinloosheid van de Tweede Wereldoorlog.

Later emigreerde hij naar de Verenigde Staten, waar hij meerdere vredesbewegingen leidde, in opstand kwam tegen de oorlog in Vietnam en zichzelf een idealist van een radicale en humanistische vorm van socialisme noemde.

Een groot deel van zijn leven was hij teleurgesteld in het soort samenleving waarin hij had geleefd. Eerst in Duitsland in de jaren dertig en later in de Verenigde Staten tijdens het Nixon-tijdperk.

Daarom spoort hij mensen in zijn boek De Revolutie van de Hoop tot een individuele transformatie. Een transformatie die een paradigmaverschuiving zou veroorzaken in onze technologische samenleving. Een van die veranderingen was gebaseerd op het belang om te leren sterk te zijn.

Er zijn drie soorten kracht (en ze zijn niet allemaal goed)

De definitie van kracht van Erich Fromm spoort ons aan om twee dingen te doen. Ten eerste, om ons toe te leggen op hoop en geloof. Ten tweede: weten hoe je moet reageren op geweld, onderwerping, zinloosheid en egoïsme. Dit alles leidt tot de behoefte om te leren verantwoordelijk te zijn, zowel voor onszelf als voor onze betrokkenheid bij de samenleving.

Het is echter ook interessant om op te merken dat Fromm drie soorten sterke punten onderscheidt. Twee ervan zijn niet nuttig voor ons, omdat ze ons niet helpen vooruitgang te boeken of geluk te bereiken. Het gaat om de volgende punten:

• Wanneer mensen een gevoel van kracht tonen op basis van geweld en agressie en op het aangaan van uitdagingen, alleen maar om hun eigen waarde te tonen (of liever, hun egoïsme).
• Wanneer mensen een soort kracht vertonen die ontstaat als gevolg van het opleggen van een autoriteitsfiguur. Dat wil zeggen dat we gedwongen worden om dingen te doen en te handelen als gevolg van angst.

Tot slot vinden we het centrale idee in de theorie van Fromm over het soort kracht waarnaar we zouden moeten streven. Het is een staat van onbevreesdheid. Een staat waarin we onze samenleving kunnen ontwikkelen en transformeren met behulp van optimisme, geloof en hoop.

De definitie van kracht volgens Erich Fromm spoort ons aan om volledigheid te bereiken

De definitie van kracht volgens Erich Fromm doet sterk denken aan die van Spinoza. Volgens deze Nederlandse filosoof van Sefardische afkomst heeft sterk zijn weinig te maken met lichamelijk uithoudingsvermogen of zelfs moed. Kracht is een deugd die verband houdt met vastberadenheid en vrijgevigheid.

Fromm neemt dat idee over en voegt het concept van geloof toe als de toewijding die een persoon moet aangaan voor zijn eigen vooruitgang en die van de samenleving.

Iets waar hij in zijn boek De Revolutie van de Hoop op wijst, is dat mensen een korst van wanhoop en berusting over zich hebben. Dit is gevaarlijk omdat berusting gevangenschap, verlies van vrijheid en onderwerping inhoudt.

We hebben drive, geloof en enthousiasme nodig. Dus, zoals hij in zijn boek To Have or to Be uitlegt, moeten we vreugde en spontaniteit aanwakkeren. Alleen als we spontaan zijn, kunnen we onze vrijheid laten zien.

De definitie van kracht volgens Fromm spoort ons aan tot zelfontplooiing, om onszelf te leren kennen om de verlichting te bereiken die tot vervulling zal leiden. Het is dan wanneer we onverschrokken mensen worden die de deur openen naar een andere uitzonderlijke dimensie: durf.

Moedig zijn houdt in dat we afstand doen van idolen, ketenen en irrationele gedachten om te vechten voor authentieke waarden waarmee we een rechtvaardiger, altruïstische en ondersteunende samenleving kunnen creëren.