Daniel Kahneman - biografie van de nobelprijswinnende psycholoog en schrijver
Daniel Kahneman ontving zowel een Presidential Medal of Honor als een Nobelprijs. Deze Israëlisch-Amexicaanse psycholoog was in 2002 mede-ontvanger van de felbegeerde Nobelprijs voor Economische Wetenschappen.
Het briljante werk richtte zich op zijn integratie van psychologisch onderzoek in de economische wetenschap. Kahnemans baanbrekende werk onderzocht het menselijk oordeel en de besluitvorming onder onzekerheid. Hij deelde de prijs met de Amerikaanse econoom Vernon L. Smith.
Daniel Kahneman’s baanbrekende werken over besluitvorming, gedragseconomie, hedonische psychologie en oordeelsvorming inspireerden mensen wereldwijd. Kahneman publiceerde zijn eerste boek in 1966, getiteld Pupildiameter en belasting van het geheugen. De psycholoog en auteur publiceerde het boek in het gerenommeerde tijdschrift Wetenschap (Engelse link). Het geniale boek richt zich op aandacht en visuele waarnemingen.
“Optimistische mensen spelen een onevenredige rol bij het vormgeven van ons leven. Hun beslissingen maken een enorm verschil. Bovendien zijn het uitvinders, ondernemers, politieke en militaire leiders – geen doorsnee mensen. Ze zijn gekomen waar ze zijn door uitdagingen te zoeken en echt risico’s te nemen.”
-Daniel Kahneman-
Daniel Kahneman – vroege leven
Professor Daniel Kahneman werd geboren op 5 maart 1934 in Tel Aviv, Palestina [nu Tel Aviv-Yafo, Israël]. De eerste jaren van zijn leven bracht hij door in Parijs, Frankrijk. Zijn immigrantenouders voedden hem op in deze rijke Europese stad. In 1946 keerde hij terug naar Palestina. Hij behaalde zijn bachelor in psychologie met een minor in wiskunde) aan de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem.
In 1954 werd hij opgeroepen door de Israëlische defensiemacht. Hij diende vooral in de psychologietak ervan. In 1958 ging hij naar de Verenigde Staten van Amerika. Deze zeer slimme student behaalde in 1961 zijn Ph.D. in Psychologie aan de prestigieuze Universiteit van Californië, Berkeley.
Onderwijs en werk
Kahneman studeerde psychologie aan de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem, waar hij in 1954 zijn B.A. graad behaalde. Vervolgens studeerde hij psychologie aan de Universiteit van Californië, Berkeley, waar hij in 1961 zijn Ph.D. behaalde.
Hij begon zijn academische loopbaan als docent Psychologie aan de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem van 1961 tot 1970. Hij was ook hoogleraar psychologie aan de Hebreeuwse Universiteit tussen de jaren 1970 en 1978.
Vanaf 2000 bekleedde hij een fellowship aan het Center for Rationality van die universiteit. Nadat hij aan de Universiteit van British Columbia in Vancouver, Canada, les had gegeven, doceerde hij aan de Universiteit van Californië, Berkeley. In 1993 werd Kahneman de Eugene Higgins Professor of Psychology aan de Princeton University.
Hij werd ook hoogleraar openbare zaken aan de Princeton School of Public and International Affairs.
In 2007 ging hij van beide posten met pensioen als emeritus hoogleraar. Hij zat in de redacties van verschillende academische tijdschriften, met name het Journal of Behavioral Decision Making en het Journal of Risk and Uncertainty.
Daniel Kahneman was ook gastwetenschapper aan twee universiteiten, waaronder de Universiteit van Michigan en aan de Applied Psychology Research Unit in Cambridge.
Hij ontwikkelde een cognitieve basis voor veelvoorkomende menselijke fouten, gebaseerd op heuristiek en vooringenomenheid. Hij stelde ook de prospectietheorie voor, die zich concentreert op de werkelijke oordelen van mensen bij het nemen van beslissingen.
Het suggereert dat mensen alternatieven kiezen als ze de uitkomsten kennen van de alternatieven die ze kiezen. Anderzijds gebruiken mensen heuristieken wanneer ze hun beslissingen nemen.
Bekroond onderzoek
Daniel Kahneman begon eind jaren zestig met zijn Nobelprijswinnende onderzoek. Om meer inzicht te krijgen in hoe mensen economische beslissingen nemen, putte hij uit de cognitieve psychologie met betrekking tot de mentale processen die je gebruikt bij het vormen van oordelen en het maken van keuzes.
Kahneman’s onderzoek met Tversky over besluitvorming onder onzekerheid resulteerde in de formulering van een nieuwe tak van de economie.
Deze nieuwe tak draagt de naam “prospect theory,” die het onderwerp was van hun baanbrekende artikel uit 1979. Economen geloofden voorheen dat verschillende zaken de beslissingen van mensen bepaalden.
Bijvoorbeeld de winst die je verwacht van elk mogelijk toekomstig scenario, vermenigvuldigd met de kans dat het zich voordoet. Maar als mensen een irrationeel oordeel vellen, waarbij ze aan sommige scenario’s meer gewicht toekennen dan aan andere, verandert hun beslissing.
Het wordt totaal anders dan de traditionele economische theorie voorspelde. Het onderzoek van Kahneman gaat over enquêtes en experimenten.
Het bewijst dat de deelnemers niet in staat waren complexe beslissingssituaties te analyseren als de toekomstige gevolgen onzeker waren. In plaats daarvan vertrouwden ze op heuristische snelkoppelingen, of vuistregels, en slechts weinigen evalueerden de onderliggende waarschijnlijkheid.
Awards
Daniel Kahneman kreeg de Nobelprijs voor Economische Wetenschappen. De Universiteit van Louisville eerde hem bijna twee decennia geleden ook met de Grawemeyer Award voor Psychologie. Kahneman’s geliefde vaderland eerde hem als de 101e Israëliër aller tijden. Er werd in Israël zelfs een openbare enquête gehouden door de nieuwszender YNET.
De psycholoog is momenteel emeritus hoogleraar publieke zaken en psychologie aan de Princeton School of Public and International Affairs. Hij is lid van de National Academy of sciences en vele andere prestigieuze instellingen.
Daartoe behoren onder meer de American Academy of Arts and Sciences, de Philosophical Society en de American Psychological Society. Daarnaast dient hij de Econometric Society en de Society of Experimental Psychologists.
Kahneman beschikt zelfs over ondernemersvaardigheden. Hij is medeoprichter van een filantropisch en zakelijk adviesbureau genaamd the Greatest Good. Een van zijn grootste onderscheidingen is de Lifetime Contribution Award van de American Psychological Association. Ook won hij de Distinguished Scientific Contribution Award van de American Psychological Association.
Latere jaren en nalatenschap
In 2011 ontving Kahneman de Talcott Parsons Prize van de American Academy of Arts and Sciences. Hij kreeg deze prestigieuze prijs voor zijn bijdragen aan de sociale wetenschappen.
Dat jaar publiceerde hij ook de bestseller “Denken, snel en langzaam,” dat een adequate distillatie van zijn werk biedt. Een ander geniaal boek is o.a. Ruis: Een fout in het menselijk oordeel. Hij schreef het samen met zowel Olivier Sibony als Cass R. Sunstein.
“Als mensen succes hebben, zien ze er sterk en goed en competent uit. Dat is het ‘halo-effect’. Je eerste indruk van iets bepaalt je latere overtuigingen
-Daniel Kahneman-
In 2013 kreeg Kahneman de Amerikaanse Presidential Medal of Freedom. Volgens Harvard psycholoog Daniel Gilbert is Kahneman eenvoudigweg de meest vooraanstaande levende psycholoog ter wereld:
“Proberen iets slims te zeggen over zijn bijdragen aan de wetenschap is als proberen iets slims te zeggen over water. Hij is overal, in alles, en een wereld zonder hem zou een wereld zijn die onvoorstelbaar anders is dan deze.”
Ook Harvard onderzoekspsycholoog Steven Pinker zei: “Het is niet overdreven om te zeggen dat Kahneman een van de meest invloedrijke psychologen in de geschiedenis is. Bovendien is hij zeker de belangrijkste psycholoog die nu leeft.”
Daniel Kahneman leverde baanbrekende bijdragen op een groot aantal gebieden, waaronder. sociale psychologie, cognitieve wetenschap, redeneren en denken. Het belangrijkst is de gedragseconomie, een vakgebied dat hij en zijn partner Amos Tversky hebben uitgevonden.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Fonseca Patrón, Ana Laura. (2016). El debate sobre las heurísticas. Una disputa sobre los criterios de buen razonamiento entre la Tradición de Heurística y Sesgo y la Racionalidad Ecológica. Valenciana, 9(17), 87-115. Recuperado en 07 de julio de 2019, de http://www.scielo.org.mx/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S2007-25382016000100087&lng=es&tlng=es.
- Thaler, R. H. (2018). Economía del comportamiento: pasado, presente y futuro. Revista de Economía Institucional, 20(38), 9-43.
