Cosplay vanuit een psychologisch perspectief bekeken

Verkleden om jezelf te vermommen en je voor te doen als iemand anders is een tijdloze praktijk die de essentie vormt van theater en cosplay, een voertuig van expressie waarmee je creatieve spellen kunt spelen met je eigen identiteit.

Het concept van cosplay heeft zich de afgelopen twee decennia flink verspreid. De wortels van deze vorm van expressie liggen in de Japanse manga en anime.

Manga verwijst naar grafische strips voor alle doelgroepen en hun plots zijn realistisch. Op zijn beurt is anime in principe hetzelfde, maar geanimeerd. Het woord “cosplay” is de samensmelting van twee Engelse woorden: “costume” en “play.”

Dit concept is in de jaren ’80 ontstaan door de diehard aanhangers van manga en anime (“otaku”). Het bestaat uit het maken van een kostuum, het dragen ervan en het aannemen van de identiteit van een fantasiepersonage. Degenen die dat doen, creëren gemeenschappen die fandom worden genoemd.

Cosplay en begrip

Hoewel je misschien de indruk hebt dat cosplay een tienerpraktijk is, wekt het in feite de interesse van mensen van alle leeftijden. Velen hebben het bestempeld als tijdverspilling of een triviale activiteit zonder het zelfs maar te begrijpen. Dit is namelijk niet het geval.

Veel specialisten zijn het erover eens dat het degenen die het beoefenen mentaal stimuleert. Een ander ding om in gedachten te houden is dat, zoals bij elke activiteit, sommigen er meer door geobsedeerd raken dan anderen en er heel ver mee gaan.

Het probleem zit dus niet in cosplay als zodanig, maar in het feit dat het een manier kan worden om problematische realiteiten uit te drukken die bestonden voordat iemand ermee begon. Zelfs als dit het geval is, heeft cosplay echter een vergelijkbaar effect als theater en kunst. Over het algemeen kan het een kanaal zijn om de spanning die wordt veroorzaakt door de dagelijkse stress van het echte leven te delen en te verminderen.

Een voertuig voor identiteit

Hoewel het paradoxaal lijkt, zijn er tijden waarin het aannemen van de identiteit van een ander een uitstekende manier is om tot die van jezelf te komen. Er zijn specifieke leeftijden, zoals de adolescentie, waarin de constructie van identiteit een centraal proces is. Het doordringt eigenlijk alles op die leeftijd.

Een soortgelijk identificatieproces vindt plaats via cosplay: iemand neemt tot op zekere hoogte de identiteit aan van een fictief personage. Het is als een alter ego.

Dit proces van op iemand anders lijken leidt tot inzichten en contrasten. Inzichten stellen mensen in staat delen van zichzelf te verkennen die ze anders afhouden. Zo kan “Anna” in het echte leven wankelmoedig zijn, maar wordt ze vastberaden wanneer ze zichzelf in de rol van een superheld plaatst.

Daarnaast ontstaan er contrasten. Een bepaald fictief personage kan bepaalde acties uitvoeren of bepaalde gedachten hebben, maar de persoon die zijn personage aanneemt, heeft dat niet. Dus stelt cosplay mensen een speelse context in staat om met hun identiteit te spelen en deze te verkennen, te confronteren en te leren kennen.

Sociale voordelen

Velen bestempelen cosplay als een “zelftherapeutische” oefening voor degenen die te verlegen zijn of geen sociale vaardigheden hebben. Deze mensen vinden het moeilijk om zichzelf te zijn in interpersoonlijke relaties.

In feite zijn ze meestal kritisch op zichzelf en besteden ze te veel aandacht aan wat ze zeggen en doen. Ze hebben de neiging om prioriteit te geven aan de ernst van hun interne dialoog en dit weerhoudt hen ervan spontaan te zijn.

Het wordt een barrière voor sociale contacten en het directe gevolg is dat het moeilijk is om vrienden te maken. Bovendien weerhoudt het hen ervan de relaties die ze al hebben, sterker te laten worden.

Iemand kan deze barrière doorbreken door middel van cosplay. Hoewel het geen volledige oplossing is, draagt het wel bij aan het doel om ze uit zichzelf te halen. Dit komt omdat ze iemand anders kunnen zijn wanneer ze een personage aannemen en zich daarom vrij voelen om anders te handelen. Zoals je je kunt voorstellen, voelen ze zich beschermd tegen het kritisch oordelen van anderen of zelfs van zichzelf.

Bij cosplay draait alles om creativiteit en plezier

Deze activiteit stelt mensen in staat om uit hun routine te komen en het is nuttig om hun verbeeldingskracht en creativiteit de vrije loop te laten. Dit komt omdat ze niet alleen een kostuum dragen maar ze nemen ook een identiteit aan en een wereld die daarbij hoort. Het is een goede manier om los te komen van het gebruikelijke.

Daarnaast maken mensen die aan cosplay doen kennis met een speelse wereld met nieuwe regels voor “realiteit.” Het spel is een gezonde oefening en het stimuleert ook de creativiteit. Meestal bestuderen ze de personages voordat ze die interpreteren, dus het ontwikkelen ervan samen met de kostuums kost tijd en inspanning.

Degenen die aan cosplay doen, gebruiken hun verbeeldingskracht en fantasie als manieren om met anderen in een ander soort context te communiceren.

Dankzij deze interacties kunnen deze mensen problemen anders uiten en ook alternatieve oplossingen zoeken waar ze waarschijnlijk anders geen rekening mee hadden gehouden.