Compassie opent je hart en maakt je gelukkiger

Compassie is ons vermogen om het lijden van een ander te begrijpen en dit te verlichten of te verminderen. Het concept van compassie is eenvoudiger en intenser dan dat van empathie, omdat het ons uitnodigt om te willen helpen een einde te maken aan het lijden van een ander.

Zelfrespect daarentegen geeft ons een medelevende houding ten opzichte van onszelf, vooral als de dingen niet gaan zoals we hadden gepland. Leren hoe we compassie kunnen ontwikkelen is een vaardigheid die ons kan helpen ons gelukkiger en meer tevreden te voelen met ons dagelijks leven, zolang we er geen misbruik van maken.

Psycholoog en onderzoeker Paul Gilbert creëerde een therapie waarin compassie centraal staat. Hij wijst erop dat het gevoel niet hetzelfde is als medelijden hebben met anderen. Het is eerder een motivatie die ons energie geeft om anderen te helpen, op een manier die hen in staat stelt om hun eigen lijden met onze hulp te verlichten.

De componenten van compassie

Het woord compassie betekent letterlijk ‘samen lijden’ of ‘omgaan met gevoelens van medeleven’. Het is het gevoel dat we krijgen als we het lijden van anderen waarnemen en het roept de impulsieve wens op om dit te verminderen. De emotie is verdeeld in verschillende componenten:

• Een cognitieve component die de aandacht en evaluatie van het lijden van anderen omvat, evenals de erkenning van ons eigen vermogen om te handelen wanneer we hiermee geconfronteerd worden.
• Een gedragscomponent die een compromis van elke betrokken persoon en de vastberaden beslissing om acties te realiseren die helpen het lijden te verminderen, omvat.
• Een emotionele component die ons motiveert om in te spelen op ons instinct en onze emotionele reacties op gang te brengen, die ons een gevoel van persoonlijke bevrediging geven. Ons niveau van psychisch welzijn hangt voor een deel af van het soort relaties dat we met anderen aangaan.

Compassie opent ons hart

Deze emotie helpt ons verbinding te maken met ons hart om onszelf in de schoenen van anderen te plaatsen. Het opent de deur naar emoties, waardoor we het gevoel hebben dat we de ervaringen beleven van de mensen om ons heen. We voelen wat hen pijn doet of doet lijden.

Compassie helpt ons om niet meer naar beneden te kijken en te zien wat er om ons heen gebeurt. Het herinnert ons eraan dat we niet alleen staan in deze wereld, dat anderen ook belangrijk zijn. Als de hulp die geboden wordt eerlijk is, zal dat ons bovendien een enorm gevoel van innerlijke rust geven.

Compassie brengt ons dichterbij anderen en geeft ons de kans om ons best te doen om anderen te helpen, met nederigheid en nabijheid. Steeds als we om iemand geven die het nodig heeft, vergroten we ons hart en bieden we de ander oprechte hulp aan.

De angst voor compassie

Waarom maken we niet meer gebruik van compassie als we daar zoveel mogelijkheden voor hebben? We geven onszelf niet de kans om meelevend op te treden omdat onze focus niet op de juiste plaats is. De sociale neurowetenschap heeft aangetoond dat onze natuurlijke impuls is om te helpen. Wij zijn bereid het van meet af aan te geven. Dus waarom helpen we dan niet altijd?

Het voelen van compassie kan er vanwege verschillende redenen toe leiden dat we bang zijn om te handelen. Hier zijn enkele voorbeelden:

• We maken ons zorgen dat het helpen van anderen om hun lijden te verzachten ons in een kwetsbare situatie zal brengen waardoor anderen ons kunnen afwijzen.
• Het observeren van het lijden van anderen laat ons verdriet voelen dat we misschien niet willen voelen.
• Compassie brengt ons ertoe om onopgeloste wonden uit onze kindertijd te herbeleven, waardoor we ons niet kunnen verbinden met het lijden van anderen
• We zijn bang dat we het lijden van een ander niet achter ons kunnen laten als we er eenmaal mee verbonden zijn.
• We willen onze aandacht richten op andere dingen die we als ‘belangrijker’ beschouwen

Zelfcompassie, het vermogen om onszelf te accepteren zoals we zijn

Zelfcompassie wordt opgebouwd door ons innerlijk lijden te realiseren, in staat te zijn de betekenis ervan te begrijpen, en ons in staat te stellen het te accepteren. We moeten onszelf met genegenheid behandelen. Het is een manier om een liefdevolle houding ten opzichte van onszelf te ontwikkelen, vooral wanneer de dingen niet gaan zoals gepland.

Compassie nodigt ons uit om de maatschappij te zien als een transformerende kracht, die het binnenste naar buiten brengt. In plaats van onszelf te vullen met zelfkritiek en oordeel, stelt zelfcompassie ons in staat welwillend te zijn en een liefhebbende volwassene binnenin ons te ontwikkelen, die voor ons zorgt en ons elke dag beschermt. Lijden in plaats van afstand nemen van de mensheid, verenigt ons met compassie.

Vier stappen om compassie te ontwikkelen

Als we het lijden van anderen waarnemen en zelfcompassie uitoefenen, is het noodzakelijk om de manier waarop we lijden zien, te trainen . Het enige wat we hoeven te doen is beseffen dat we niet alleen zijn, dat er altijd anderen zijn die hulp nodig hebben. We mogen niet wegkijken. Dit betekent dat wanneer we in contact komen met lijden, we ons overrompeld kunnen voelen door onze emoties. Dit is onze tweede taak, het leren beheersen van de emoties die in ons opkomen als we handelen vanuit compassie.

Ervaar het lijden

Het waarnemen van het eigen lijden en het lijden van anderen is de eerste stap in het voelen van compassie. Om dit te doen, moeten we ons hart openen zodat we in contact kunnen komen met onze emoties. Als we bijvoorbeeld op straat zijn en zien dat iemand lijdt, moeten we de tijd nemen om het lijden volledig waar te nemen in plaats van voorbij te lopen alsof het niet ons probleem is.

Evalueer het lijden van anderen

Het is belangrijk om deze vaardigheden te oefenen zonder te oordelen, omdat we anders niet in staat zullen zijn om compassie te voelen. Het zal ook niet verschijnen als we de vorige stap van het lijden waarnemen hebben overgeslagen. Als we bijvoorbeeld denken dat de persoon het lijden verdient, dan zal compassie misschien niet optreden.

Voel de emotie volledig

Ons openstellen voor emotie betekent dat we onszelf toestaan om de emotie en alle andere gevoelens die ermee gepaard gaan volledig te voelen. Zelfs als het ons wat leed of ongemak bezorgt. Als we ons laten meeslepen door compassie, zullen we in staat zijn om een diep gevoel van vriendelijkheid te bereiken.

Als we bijvoorbeeld op het nieuws iets zien dat ons beïnvloedt, moeten we onszelf toestaan om te huilen en die gevoelens niet blokkeren. Op deze manier zullen we vrij zijn om compassie te voelen.

Actie ondernemen

Als we eenmaal het lijden van anderen kunnen waarnemen, kunnen beoordelen hoe groot het is en het zonder censuur kunnen voelen, moeten we handelen. We kunnen dit gevoel niet zuiver intern houden. Ga bijvoorbeeld aan de slag om te proberen het lijden van een vriend of familielid te verzachten. Geef anderen de emotionele steun die ze zo hard nodig hebben.

De positieve effecten van compassie

Er zijn veel positieve effecten voor de maatschappij en onszelf als we mededogen kunnen voelen. Voor de Dalai Lama heeft de kracht van mededogen het vermogen om:

• Het stimuleren van het soort onderwijs dat gericht is op empathie, ethiek en persoonlijke ontwikkeling
• Nieuwe economische systemen creëren die rechtvaardiger zijn voor de samenleving
• Erkennen dat we een enkele menselijke soort zijn, waar er geen scheiding is tussen hen/wij of superieur/inferieur
• Dialoog en communicatie in plaats van geweld ontwikkelen
• De sociale ongelijkheid verminderen door meer transparantie op alle gebieden mogelijk te maken.
• Het beëindigen van culturele verschillen, naast vooroordelen en corruptie

Als we compassie in ons leven opnemen, zullen we belangrijke veranderingen opmerken. We kunnen proberen ons voor te stellen dat iemand die ons dierbaar is lijdt. We kunnen zien welke effecten dit op ons lichaam heeft. Laat deze persoon gevoelens van vriendelijkheid en mededogen zien en kijk hoe anders je je voelt. Probeer om goede gevoelens te sturen naar iemand die jou niet zo aardig vindt en zie hoe je je voelt.

Mindfulness of bewustzijn helpt ons bij het ontwikkelen van dit mededogen dat we kunnen overdragen aan anderen. Om mededogen te ontwikkelen zullen we een mentale ruimte moeten creëren, alsof het onze privé consultatieruimte is. Hier kunnen we het lijden van anderen waarnemen en actie ondernemen. Zo beginnen we. We leveren ieder onze bijdrage om een rechtvaardigere en royalere wereld op te bouwen.

Het veranderen van de maatschappij begint bij het beter behandelen van elkaar, inclusief het beter behandelen van onszelf. Het beoefenen van empathie en medeleven met iedereen. Er zijn geen excuses om niet vandaag te beginnen.

Hoe eerder we compassie beginnen te ervaren, hoe meer geluk en welzijn we zullen kunnen voelen in ons dagelijks leven.