Chronomanie: een obsessie met tijd
We leven in een samenleving van directheid, waar alles in een duizelingwekkend tempo beweegt. Bovendien maken we ons steeds meer zorgen of onze dagen wel echt productief genoeg zijn. Deze gedachten kunnen echter veranderen in een obsessie die chronomanie wordt genoemd.
Vreemd genoeg wordt het tegenwoordig vaak afgekeurd om te erkennen dat we een flexibel schema hebben. In feite is het meest normale en geaccepteerde om te zeggen: “Ik heb geen tijd.” Sommigen voelen zelfs de behoefte om hun bedoelingen te verbergen om te ontspannen en thuis “niets te doen.” Omdat de samenleving maximale productiviteit van ons verwacht.
Chronomanie
Dit soort leven waar velen van ons toe worden gedwongen, kan gemakkelijk leiden tot de aandoening die bekend staat als chronomanie. Het is een ziekte die wordt gekenmerkt door de obsessie om het beste uit onze tijd te halen. Een intense en constante zorg om onze dagen zo productief mogelijk te maken.
Omdat we in een cultuur leven die constante productiviteit van ons vraagt, is het vaak moeilijk om een einde te maken aan dit soort obsessies . We moeten onszelf echter niet uitputten. Eigenlijk zouden we moeten genieten van het huidige moment, de tijd met ons gezin en de kleine genoegens in het leven. In de omgangstaal moeten we “stoppen en de rozen ruiken.”
In de woorden van Marian Rojas Estapé, psychiater en auteur van het boek How to Make Good Things Happen: Know Your Brain, Enhance Your Life, kan deze trend zeer schadelijk zijn voor de samenleving. Ze heeft het over het verkeerde idee dat haast en acceleratie meer en betere resultaten opleveren.
Ze stelt ook dat wanneer mensen zeggen dat ze geen tijd hebben of haast hebben, wij dat als volkomen normaal en acceptabel beschouwen. Inderdaad, een schema dat niet overvol is, wordt meestal negatief beoordeeld.
De gevolgen van slaaf zijn van de tijd
Deze preoccupatie met tijd kan psychologisch gezien ernstige gevolgen hebben. Het ergste van alles is dat het ons dagelijks leven op verschillende manieren kan beïnvloeden. Bijvoorbeeld:
- We vinden het moeilijk om helder te denken. Dat komt omdat we in een constante staat van versnelling en hyperactiviteit leven. We zijn niet rustig genoeg en gunnen onszelf niet de nodige pauzes om onze prioriteiten vast te stellen.
- Onze perceptie van tijd wordt versneld. Als we het gevoel hebben dat de tijd ons door de vingers glipt, is dat waarschijnlijk ook zo. Met andere woorden, hoe meer we geobsedeerd zijn door het benutten van tijd, hoe groter ons gevoel dat het ons ontsnapt.
- We verliezen het contact met onze emoties. Als we bezig zijn met productief zijn, is het gemakkelijk om de belangrijkste processen van ons lichaam te negeren. Daarom is chronomanie een probleem dat ons van onze eigen emoties kan afhouden. Dat komt omdat we geen tijd hebben om ernaar te luisteren en we niet in staat zijn om relevante emotionele gebeurtenissen te identificeren.
- We ervaren overmatige spanning, angst en stress. We merken deze emotionele toestanden misschien niet eens op, maar ons lichaam wel. Ze zullen de gevolgen dragen, maar vaak in stilte. Uiteindelijk kunnen emoties die niet worden beleefd of uitgedrukt, zich vertalen in stress, spanning en angst.
- We verspillen het moment. Het meest trieste is dat deze staat van versnelling ons ervan weerhoudt om van het moment te genieten. Elke dag verspillen we talloze momenten die enorm waardevol zijn voor ons en de mensen om ons heen. We vinden het moeilijk om van de gelegenheid gebruik te maken om de verbinding te verbreken, te ontspannen of iets te doen dat ons echt motiveert.
De digitale omgeving en chronomanie
De verwachting is dat chronomanie een gunstige voedingsbodem zal vinden in de digitale wereld. Volgens Estapé worden we voortdurend blootgesteld aan waarschuwingen uit de digitale omgeving.
Het kan een melding zijn van een ontvangen bericht, berichten op sociale media of een video die naar onze mobiele telefoons is verzonden. Door dit bombardement van externe prikkels zijn we in een constante staat van alertheid. Ons waarschuwingssysteem start en houdt ons tegen om te ontspannen, beweert Etapé.
Hoewel de digitale omgeving veel positieve elementen biedt , moeten we de relatie die we ermee onderhouden beheersen. We kunnen tenslotte alleen voor onze eigen gezondheid stoppen. Etapé stelt voor dat we het rustiger aan moeten doen, zodat we niet ziek worden.
Hoe chronomanie te vermijden?
Het is duidelijk dat productiviteit en tijdefficiëntie een obsessie kunnen worden. Maar hoe is het mogelijk om deze stroming, die ons meesleurt met het getij, tegen te gaan. Hier zijn een paar tips die je kunt proberen toe te passen in je dagelijkse routine.
Verzadig je agenda niet. Probeer je taakschema zoveel mogelijk te verminderen. Op deze manier kun je op een rustige manier doen wat je moet doen. Bovendien ben je je veel bewuster van wat je doet en voel je je niet overweldigd door tijdgebrek.
Zoek een functie die je leuk zou vinden. Dit kan lastig zijn, maar als je werk kunt vinden dat je bevalt, gaat ook je levensstandaard omhoog. Hierdoor voel je je goed en kun je je aandacht richten op het positieve in wat je doet.
Gun jezelf wat vrije tijd zonder plannen. Het wordt ten zeerste aanbevolen om een lege ruimte in je agenda te laten. Een deel van de tijd dat je ongepland achterlaat en volledig aan jou besteedt.
Geniet meer van het proces dan van het resultaat. Als je niet van het proces geniet, kun je misschien niet eens van het resultaat genieten. Iedereen vindt het leuk om dingen goed te doen en dit levert je wat op. Genieten van het proces zou echter je enige verplichting moeten zijn.
Dit zijn eenvoudige maatregelen die je kwaliteit van leven (Spaanse link) kunnen verbeteren. Als je ze implementeert, krijg je het gevoel dat de tijd niet met je wegloopt. Je zult je dagen niet meer op de automatische piloot doorbrengen. In plaats daarvan besteed je alleen aandacht aan de belangrijkste taken. Degenen die niet zo dringend zijn, kunnen een tijdje op een laag pitje worden gezet.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- De Moragas, J. M. (1955, marzo). Cronopatías. https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=7866129
- Castanedo, C. C. (Ed.). (2000). Cómo cerrar asuntos inconclusos. Gestaltnet.
- Rojas, M. (2019). Cómo hacer que te pasen cosas buenas (1.a ed.). Diana.
- Velarde-Jurado, Elizabeth, & Avila-Figueroa, Carlos. (2002). Evaluación de la calidad de vida. Salud Pública de México, 44(4), 349-361. Recuperado en 13 de diciembre de 2021, de http://www.scielo.org.mx/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0036-36342002000400009&lng=es&tlng=es.