Anxiolytica en alcohol: een gevaarlijke combinatie
Tegenwoordig zijn anxiolytica een van de meest voorgeschreven psychotrope middelen. In feite verkrijgen veel mensen deze medicatie zonder zelfs maar naar een specialist in de geestelijke gezondheidszorg te gaan.
Dit, samen met de normalisering van alcoholgebruik, zorgt er vaak voor dat beide soorten middelen worden gecombineerd. Soms is dat te wijten aan nalatigheid en soms aan pure onvoorzichtigheid.
Het mengen van anxiolytica en alcohol brengt echter grote gezondheidsrisico’s met zich mee, zowel op korte als op lange termijn. Omdat beide middelen het zenuwstelsel onderdrukken, nemen de risico’s bij combinatie exponentieel toe. Naast andere gevolgen kan dit ademhalingsstilstand of coma uitlokken.
We gaan nader uitleggen waarom je geen alcohol moet drinken als je anxiolytica gebruikt. Dit is een uiterst belangrijk onderwerp. Je moet je niet voorstellen dat, alleen omdat beide stoffen zo gewoon zijn, ze niet schadelijk zijn voor je gezondheid.
Effecten van anxiolytica en alcohol op het zenuwstelsel
Het eerste wat je moet weten is dat alcohol en anxiolytica allebei depressieve middelen zijn voor het zenuwstelsel. Dit betekent dat ze de activiteit van het centrale zenuwstelsel vertragen of verminderen. Dit is gunstig bij angststoornissen, want die worden gekenmerkt door de overactivering ervan.
Het innemen van anxiolytica helpt om een gevoel van ontspanning te bereiken en symptomen als catastrofale gedachten te verminderen.
Alcohol vervult ook remmende functies van het zenuwstelsel, maar op een andere manier. Bij toenemende inname variëren de effecten van ontremming van gedrag tot ethylisch coma (overdosis) door de aantasting van de hersengebieden die belast zijn met vitale processen.
Wat gebeurt er als je anxiolytica en alcohol mengt?
Hoewel anxiolytica steeds gewoner worden, zijn ze niet te vergelijken met de normalisering van alcohol in het dagelijks leven. In feite zijn veel mensen niet bereid het gebruik ervan op te geven.
Terwijl het voor anderen zo’n ingebakken onderdeel van hun dagelijkse routine is dat ze geen rekening houden met de interacties met andere drugs. Wanneer alcohol echter gemengd wordt met anxiolytica, zijn de effecten als volgt:
Ongevallen aanleg
Het mengen van anxiolytica en alcohol beïnvloedt de motorische controlefuncties, zoals coördinatie en evenwicht. Het heeft ook effecten op concentratie, alertheid en geheugen. Daarom komen ongelukken zoals vallen, snijwonden of slagen vaker voor.
Het samen gebruiken van benzodiazepinen en alcohol brengt men in verband met een 7,7-voudige toename van het risico op een verkeersongeval.
Potentiëring van depressieve effecten
Behalve dat beide stoffen remmend werken op de activering van het zenuwstelsel, heeft ethylalcohol het vermogen om het effect van benzodiazepinen (Spaanse link) te potentiëren. Deze zijn een van de meest gebruikte groepen geneesmiddelen voor de behandeling van angst.
Dit agonistische effect verhoogt het risico van ademstilstand of een comateuze toestand, vanwege de betrokkenheid van de bijbehorende zenuwcentra. Het komt door de farmacokinetische werking die de concentratie van de twee stoffen in de weefsels verhoogt.
Gedragsstoornissen
Hoewel vaak wordt gezegd dat we drinken om te vergeten, zorgt alcohol ervoor dat de gevoelens die met herinneringen samenhangen intenser worden. Dit, met de toevoeging van de ontremming van het gedrag, maakt mensen actiever. Bovendien kunnen ze gewelddadiger worden bij lopende conflicten.
Deze onopgeloste problemen, gevoegd bij de invloed van anxiolytica en de ontremmende werking van alcohol (Engelse link), kunnen de angst doen toenemen tot het punt van gedrag dat typisch is voor een zenuwinzinking. Dit gedrag escaleert op zijn beurt bestaande conflicten en doet nieuwe ontstaan, waardoor een verergering van de stoornis ontstaat.
Groter rebound-effect
Anxiolytica worden ook voorgeschreven om slaap op te wekken bij slapeloze mensen. Anderen grijpen misschien naar alcohol op zoek naar ditzelfde effect, een product van depressie van het zenuwstelsel. Beide stoffen hebben echter het rebound-effect gemeen. Dit betekent dat enkele uren na hun werking de symptomen van nervositeit en angst met grotere intensiteit terugkeren.
Daarom is de kwaliteit van de verkregen slaap niet goed. Sterker nog, als je anxiolytica en alcohol mengt, is het rebound-effect veel groter, zodat je helemaal niet goed slaapt. Bovendien nemen eventuele angstsymptomen op middellange termijn ook niet af.
Het belang van psychologische therapie
Het voorschrijven van anxiolytica tegen angst en stress is niet voldoende om het probleem te verlichten. Bovendien is alcoholgebruik zowel schadelijk als gevaarlijk als het chronisch wordt. In feite ontstaat dan de noodzaak om farmacologische therapieën te combineren met psychologische.
Behandelingen met anxiolytica moeten niet langer dan een jaar worden verlengd om geen nadelige gezondheidseffecten te veroorzaken. Bijvoorbeeld nystagmus, slaperigheid, duizeligheid, of woordarticulatieproblemen.
Ten slotte, als je denkt dat je misschien last hebt van angstproblemen, kun je het beste alcohol uit je leven bannen totdat je het hebt opgelost. Onthoud dat, hoewel het in eerste instantie misschien onschuldig lijkt, het mengen van anxiolytica en alcohol een beslissing is die niet alleen je symptomen zal verergeren, maar je ook zal blootstellen aan levensbedreigende gevaren.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Danza, Á., Cristiani, F., & Tamosiunas, G. (2009). Riesgos asociados al uso de Benzodiazepinas: Benzodiazepine-related risks. Archivos de medicina interna, 31(4), 103-108.
- Mattila, M. J. (1990). Alcohol and drug interactions. Annals of Medicine, 22(5), 363-369.
- Menéndez Arias, E. (2022). Revisión sistemática sobre el uso indebido de benzodiacepinas.
- Reimers, C. E. G., & Fernández, F. S. (2008). Benzodiacepinas, alcohol y deterioro neuropsicológico. Medicina clínica, 130(18), 696-697.
- Tampi, R. R., & Bennett, A. Uso de benzodiacepinas y riesgo de demencia. Informe especial, 6.
