Als ik veel geluid maak, komt dat doordat ik leeg ben
Herinner jij je nog die persoon die altijd opviel? Diegene die altijd in het middelpunt van de aandacht wilde staan? Er is geen twijfel over mogelijk dat zulke personen bijzonder waren en ze maakten veel herrie, dat is waar. Wat we niet weten, is dat zij van binnen leeg waren. Want als we veel geluid maken, is er eigenlijk een grote leegte binnenin ons.
Lege mensen zijn zij die niet naar anderen luisteren. Het is alsof alle externe berichten alleen maar een soort van verstoring zonder informatie is geweest. Ze omringen zichzelf met veel mensen, terwijl ze eigenlijk alleen maar bang zijn om alleen te zijn.
“Net als bij potten… hoe leger ze zijn, hoe meer herrie ze maken… Zo zijn sommige lege mensen ook.”
-Alexandre Dumas-
Zoveel geluid verraad onze onzekerheid
Als we veel herrie maken, denken we dat anderen niet zien dat we heel erg onzeker zijn. Een onzekerheid die je misschien zelf ontkent, omdat je het niet wilt zien.
Heb jij problemen gehad met je zelfvertrouwen in het verleden? Hoe ben je ermee omgegaan? Mensen met weinig zelfvertrouwen en veel onzekerheden maken soms veel herrie om de leegte te verbloemen, zodat we de aandacht van anderen nooit naar hun binnenste zal gaan.
Het is waar dat de beslissing om de realiteit wat te bagatelliseren niet altijd een slecht idee is, maar als we ons ervan bewust worden, zijn we bereid om te reageren op de veranderingen die zich voordoen. Deze voorbijgaande en bedrieglijke opluchting kan behulpzaam zijn, maar het kan een probleem worden als je het constant toepast.
Ben je wel eens verrast door hoeveel je praat, mensen onderbreekt en het middelpunt van de aandacht wil zijn? Als dat zo is, heb je wel eens binnenin jezelf gekeken? Het is beangstigend om te ontdekken dat je niet zo sterk bent als je lijkt. Het is beangstigend dat je kwetsbaar bent, maar je moet het doen. Het beeld dat je laat zien, zal nooit echt zijn totdat je jezelf van binnen geneest.
“Het najagen van perfectie is een vermomming van onzekerheid.”
-Paulo Coelho-
Denk eraan dat ieder van ons zich wel eens leeg heeft gevoeld en we zijn allemaal wel eens kwetsbaar. Het belangrijkste is dat je niet probeert die leegte te vullen met dingen die je niet echt vullen, maar het leert accepteren om te beginnen met genezen voordat je erin zult verdrinken.
De weg van bescheidenheid
Geloof het of niet, maar bescheidenheid is veel beter dan bewonderd willen worden met een gevoel van valsheid en bitterheid. Bescheidenheid is nooit negatief, maar zelfs het tegenovergestelde is waar. Dit omdat het onderaan begint, recht vooruit kijkt en de mogelijke gevaren niet verwaarloost.
Er zijn mensen die bang zijn om bescheiden te zijn, omdat ze denken dat niemand het zal merken. Als dit je angst is, is er iets niet in orde. Je bent waarschijnlijk onzeker over wie je bent, je hebt problemen met je zelfvertrouwen of je hebt een pijnlijke ervaring gehad en dit is je manier om met de pijn om te gaan.
“Als je te groot denkt voor de kleine dingen, ben je misschien te klein voor de grote dingen. Wees bescheiden.”
-Anoniem-
We verwarren bescheidenheid met eenvoud, maar in werkelijkheid is het eenvoud in grootheid. Verder is er binnen bescheidenheid de vaardigheid om te luisteren, volwassenheid en het voelen van empathie voor anderen. Bescheidenheid betekent al deze dingen en hoewel je niet opvalt op dezelfde manier als je doet als je herrie maakt, ben je in ieder geval niet leeg van binnen.
Zoek je ware essentie
Als je ontdekt hebt dat je onzeker bent, dat je zelfvertrouwen niet zo hoog is als het zou moeten zijn, dat je bang bent om je tekortkomingen onder ogen te zien door het maken van veel geluid, is het tijd om binnenin jezelf te zoeken naar je ware essentie.
Ieder van ons is uniek en we moeten onszelf niet verbergen met uiterlijk vertoon dat ons uiteindelijk niet zal helpen. Je zult merken dat het maken van veel geluid je niet zal helpen de leegte die je van binnen voelt te vullen. Het zal ook niet helpen dat je omringd bent door heel veel mensen.
En het was toen dat ik me realiseerde dat, ondanks dat ik omringd was door heel veel mensen, ik me verschrikkelijk leeg voel van binnen.
Het kan pijnlijk zijn om in je leegte te gaan graven, maar het is wel noodzakelijk. We kunnen nooit helemaal gelukkig worden als we de problemen binnenin ons niet oplossen. Alleen wij kunnen die in de ogen kijken.
Het is tijd om de plek te bezoeken waar we alles dat ons bang maakte hebben verstopt, alles dat na verloop van tijd niet is verdwenen.
Als je je bewust bent van dit alles en de wens hebt om te groeien, zul je begrijpen dat je geen herrie hoeft te maken omdat dat je problemen niet op zult lossen. Het maskeert ze alleen. Ben je er klaar voor om deze leegte te genezen?