Alles over de film The Lost Mariner
The Lost Mariner (2014) is echt fascinerend, ook al was het een echte tragedie voor de hoofdpersoon. Dit is namelijk een verhaal over een van de vele gevolgen die alcoholisme kan hebben op iemands cognitieve functies. In sommige gevallen verschijnen deze gevolgen niet op korte termijn, maar manifesteren ze zich in de loop van tijd.
De hoofdpersoon van de Lost Mariner was een man, Jimmie G. genaamd. Mensen die hem kenden zeiden dat hij intelligent, vriendelijk, een goede gesprekspartner en levendig was. Op het eerste gezicht leek hij geen echte eigenaardigheden te hebben. Hij was meestal kalm en vriendelijk.
Hij kwam echter bij een verpleeghuis met een merkwaardig briefje, dat niet bij hem leek te passen. Dit briefje beschreef hem als iemand hulpeloos, krankzinnig, verward en gedesoriënteerd. Het was dus duidelijk dat hij een neurologische behandeling nodig had. Gelukkig voor hem was Dr. Oliver Sacks (Engelse link), een bijzonder gevoelige en open man, er om het over te nemen.
Een onthullend consult
Het eerste consult bij Dr. Sacks was volkomen normaal. Jimmie G. vertelde met veel plezier en enthousiasme over zijn verleden. Hij werkte als radio-operator bij de marine en bekleedde een functie als plaatvervanger in hun onderzeeërs. Dit was iets dat hem met trots vervulde en hem prachtige herinneringen opleverde.
De hoofdpersoon van The Lost Mariner wist ook veel informatie over zijn geboorteplaats. Hij bood zelfs aan om een plattegrond te maken en hij sprak zijn liefde uit over deze plek. Daarnaast vertelde hij over zijn school, zijn voorliefde voor wiskunde en herinnerde hij zich zelfs zijn telefoonnummers uit zijn jeugd.
Wat hem echter het meest aanmoedigde was het praten over zijn ervaringen bij de marine. Hij vertelde Sacks onder andere over de missies die hij ooit volbracht had. Bovendien zei hij dat hij er wilde blijven werken, maar in plaats daarvan besloot om naar de universiteit te gaan.
De neuroloog merkte iets heel bijzonders op aan zijn manier hoe hij verhalen uit het verleden vertelde. Als Jimmie namelijk over zijn jeugd praatte, gebruikte hij meestal de verleden tijd. Toen hij echter over de marine begon, deed hij alsof het nog steeds gebeurde.
The Lost Mariner en herinnering
Toen de neuroloog deze eigenaardigheden opmerkte, vroeg hij Jimmie, zijn intuïtie volgend, wat het huidige jaar was. De patiënt, een beetje verrast door de vraag, antwoordde: “1945 natuurlijk.” En hij voegde eraan toe: “we hebben de oorlog gewonnen!”. Gezien deze rare reactie, vroeg Dr. Sacks naar zijn leeftijd. Nogmaals, een beetje verrast, antwoordde Jimmie dat hij 19 jaar oud was, tegen de 20.
Het was dus duidelijk dat Jimmie in de war was. Toen nam de neuroloog, in een instinctieve impuls, een spiegel en legde die voor hem neer. Het was de bedoeling dat de man met zijn eigen ogen zou zien dat zijn haar wit was en zijn gezicht gerimpeld, wat betekent dat hij zeker geen 19 was.
Dr. Sacks wilde zijn patiënt graag confronteren met deze fout, maar het effect was verrassend. Jimmie was geschokt en erkende niet wat hij in de spiegel zag. Hij dacht dat het een grap of een nachtmerrie was. Hij vroeg zich zelfs af of hij gek aan het worden was. Voor hem kwam het beeld in de spiegel op geen enkele manier overeen met het beeld dat hij van zichzelf had.
Een onthullend feit
De neuroloog begreep zijn verwarring en verlegde het gesprek naar andere onderwerpen. Hij zorgde er eenvoudig voor dat Jimmie de spiegel en het weerspiegelende beeld vergat. Even later ging de neuroloog even weg.
Toen hij terugkwam herkende Jimmie hem totaal niet. Het was alsof hij hem nog nooit in zijn leven had gezien. Zo kreeg Sacks een idee van wat er aan de hand was.
The Lost Mariner is een film die gaat over een probleem dat we anterograde amnesie noemen. Dit probleem wordt gekenmerkt door de onmogelijkheid om kortetermijnherinneringen op te slaan. Je herinnert je alles wat er gebeurde voordat het geheugenverlies optrad, maar je kunt je niet herinneren wat er vijf minuten geleden gebeurde. Dat is wat er met Jimmie is gebeurd.
Toen hij naar zijn verleden vroeg, ontdekte Oliver dat Jimmie jarenlang de gewoonte had om veel alcohol te drinken. Dat beschadigde zijn hersenen en veroorzaakte een probleem dat we kennen met de naam Wernicke-Korsakoff-syndroom.
Iemand die overmatig alcohol drinkt, kan dit probleem krijgen omdat alcohol de stofwisseling verandert en de voorraad vitamine B1 uitput, wat betekent dat het uiteindelijk het centrale zenuwstelsel aantast.
The Lost Mariner spreekt niet alleen van een neurologische eigenaardigheid, maar ook van een menselijke tragedie. Geen kortetermijngeheugen hebben betekent geen leven hebben. Het geheugen is een fundamenteel onderdeel van je identiteit en het niet kunnen opslaan van herinneringen houdt je in een limbo waarin de tijd stilstaat.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
Palacios-Sánchez, L., Botero-Meneses, J. S., Guerrero-Naranjo, A., Vélez, M. C., & Mora-Muñoz, L. (2017). Oliver Sacks, maestro y divulgador de la Neurología: reflexión. Iatreia, 30(2), 230-237.