Alles dat je moet weten over bigorexia

4 minuten

Mensen die lijden aan bigorexia richten hun leven op het nastreven van een ideaal spierstelsel, wat hen er vaak toe aanzet om urenlang te sporten. Hieronder gaan we dieper in op deze stoornis.

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Sharon Laura Capeluto.

Laatste update: 11 september, 2024

Bigorexia, ook bekend als spierdysmorfie, benadrukt een belangrijk punt: zelfs schijnbaar gezonde trainingsroutines kunnen schadelijk zijn als ze te ver worden doorgevoerd. Dit onderwerp benadrukt de paradox dat het streven naar een gezonde levensstijl en een geïdealiseerd figuur vaak verandert in een ongebreidelde obsessie voor het bereiken van “perfecte” gespierdheid.

In het proces ontwikkelt de persoon een vertekend beeld van zijn eigen lichaamsbeeld. Daarbij ziet hij zichzelf als minder gespierd dan hij in werkelijkheid is. Dit kan een cyclus van dwangmatig gedrag in gang zetten.

Feiten over bigorexia

Mensen met bigorexia brengen lange uren door in de sportschool, nemen anabole steroïden en eten een eiwitrijk dieet. Het is alsof ze hun lichaam obsessief aanbidden. Hun belangrijkste doel? Hun spieren vergroten tot een ongezond ideaal. Laten we in de loop van het lezen meer te weten komen over dit probleem.

Wat is het?

Zoals vermeld in de DSM-V (2014), vertegenwoordigt spierdysmorfie een specifieke vorm van lichaamsdysmorfie, zonder specifieke criteria te geven.

Zoals beschreven in een artikel gepubliceerd in de Tijdschrift voor gezondheids onderzoek (Spaanse link) wordt bigorexia vaak beschouwd als een eetstoornis vanwege bepaalde symptomen die het deelt met anorexia nervosa, zoals voedselbeperking en een verstoord zelfbeeld. Tegelijkertijd beschouwen sommige professionals het als een gedragsverslaving.

Dit perspectief is gebaseerd op het feit dat een obsessie voor lichaamsbeweging een dwangmatige cyclus kan genereren die lijkt op verslavend gedrag.

In beide gevallen is het een probleem dat wordt gekenmerkt door ontevredenheid over de lichaamsomvang of -vorm. Dat leidt vervolgens tot aanzienlijk ongemak en verslechtering van sociale relaties, en het algemene welzijn aantast.

Wat zijn de oorzaken?

De oorzaken van bigorexia zijn multifactorieel en omvatten zowel individuele als sociale aspecten. Wat het eerste betreft, zijn de mensen tussen de 18 en 30 jaar het meest geneigd om bigorexia te ontwikkelen. Ze hebben meestal de volgende kenmerken:

Erg perfectionistisch zijn.
Last hebben van cognitieve vervormingen.
Aanzienlijke problemen met het gevoel van eigenwaarde hebben.
Moeite met emotieregulatie.

Aan de andere kant is bigorexia, volgens een onderzoek dat is uitgevoerd aan de Universiteit van Belgrano (Spaanse link) in Argentinië, de afgelopen jaren de aandacht van de wetenschappelijke gemeenschap gaan trekken. Dit heeft te maken met de relevantie die de cultuur heeft gekregen door lichamelijke activiteit en een gezonde levensstijl te promoten.

Sociale druk om bepaalde schoonheidsnormen te bereiken wordt ook gezien als een belangrijke rol in het ontstaan van deze stoornis.

Lees ook dit artikel: Problemen met het lichaamsbeeld bij jongeren

Belangrijkste symptomen van bigorexia

Hoewel een van de meest beruchte uitingen van deze stoornis overmatig sporten is, zelfs als je geblesseerd of ziek bent, zijn er andere kenmerkende symptomen van bigorexia. Daaronder vallen de hieronder genoemde:

Obsessie met fysieke verschijning en gespierdheid.
Constante ontevredenheid over het eigen uiterlijk.
Beperkt dieet en extreme obsessie met eten.
Gebruik van voedingssupplementen of steroïden om de spiermassa te vergroten.
Vermijden van sociale situaties met eten of drinken die het doel in de weg zouden kunnen staan.

Naast deze verschijnselen zijn er nog andere diagnostische criteria die kunnen wijzen op de aanwezigheid van bigorexia en die invloed hebben op verschillende gebieden in het dagelijks leven van de persoon.

Bijvoorbeeld het onderbreken van activiteiten om te voldoen aan een strikte fysieke trainingsroutine, je schuldig voelen omdat je niet kunt trainen en stemmingswisselingen ervaren, zoals beschreven in een onderzoek gepubliceerd door de Universidad Pontificia Comillas (Spaanse link) .

Bevolking met risico op bigorexia

Hoewel deze spierafwijkingsstoornis vaker voorkomt bij mannen dan bij vrouwen, is het belangrijk op te merken dat mensen van elk geslacht het risico lopen om deze stoornis te ontwikkelen. Bovendien zijn sporten met een hogere incidentie van spierdysmorfiesymptomen gewichtheffen, voetbal, zwemmen en triatlon.

Significante comorbiditeit met depressie en alexithymie wordt waargenomen in deze populatie.

In een artikel gepubliceerd in Challenges: new trends in physical education, sport and recreation (Spaanse link) staat de volgende schatting. Tussen de 10 en 20% van de universitaire gewichtheffers heeft mogelijk bigorexia.

Effectieve behandelingen voor mensen met bigorexia

De aanpak van bigorexia vereist de aandacht van een interdisciplinair team. Zelfs psycho-educatieve therapie (Spaanse link) is effectief, zoals blijkt uit een artikel in het wetenschappelijke tijdschrift Education and Health.

Deze aanpak dient om obsessieve gedachtepatronen te identificeren en aan te passen, en om copingmechanismes aan te leren. Ook voedingsinterventie is essentieel om de persoon op te voeden en te helpen om een evenwichtiger en gezonder dieet aan te nemen.

In sommige gevallen kan een psychofarmacologische behandeling worden overwogen. Maar in elk geval is gespecialiseerde hulp essentieel om spierdysmorfie te overwinnen.