Aids is niet te genezen, maar discriminatie wel
De wereld zet elke eerste december in tegen het Acquired Immune Deficiency Syndrome (aids), een ziekte die een groot sociaal stigma draagt en waarover eigenlijk verrassend weinig bekend is.
In de westerse wereld is de angst rond aids wat afgenomen, omdat we er dagelijks mee te maken hebben, maar door het gebruik van medicijnen en specifieke behandelingen beheersbaar is geworden.
Helaas is dit alleen in bepaalde delen van de wereld gebeurd. Er zijn andere plaatsen die niet hetzelfde geluk hebben. Daarom sterven er jaarlijks duizenden mensen aan een ziekte die nog steeds niet te genezen is, maar die in ieder geval een palliatieve behandeling kent.
Wat is hiv en wat is aids?
Om deze termen te verduidelijken, moeten we weten dat de oorzaak van aids verband houdt met een type retrovirus dat het humaan immunodeficiëntievirus (hiv) wordt genoemd.
Het was erg moeilijk om erachter te komen hoe dit virus moet worden behandeld, omdat het veel verschillende en steeds veranderende variaties heeft. Het was dus tot dusver onmogelijk om een vaccin te maken dat het kan elimineren maar er zijn inmiddels wel goede mogelijkheden om het langdurig te remmen.
Maar wat doet hiv in het lichaam wanneer de infectie begint? Wanneer hiv wordt geactiveerd, maakt het plaats voor aids of de instorting van ons immuunsysteem. Mensen met aids hebben een zeer laag aantal cellen, T-helpercellen genaamd. Dit virus verhoogt ook de hoeveelheid regulerende T-cellen in hun lichaam. Bij een gezond persoon is deze verhouding omgekeerd.
De symptomatologie is complex. Het presenteert zich met aanhoudende koorts en zweten gedurende de nacht, ernstige vermoeidheid, gewichtsverlies en langdurige diarree.
Ook leidt de progressieve verslechtering van de immuunfunctie tot het verschijnen van tumoren, infecties zoals longontsteking of tuberculose of een compendium van deze pathologieën.
Toch moeten we weten dat iemand het virus kan dragen en geen aids hoeft te krijgen. In die zin weten wetenschappers nog steeds niet echt of de ontwikkeling van deze aandoening onvermijdelijk is of dat het integendeel afhangt van externe factoren die als een bevorderend mechanisme van deze ziekte werken.
Dat is de reden waarom, in die zin, mensen die met het virus zijn geïnfecteerd, worden aangemoedigd tot gedrag en levensstijlen die de gezondheid van hun immuunsysteem bevorderen. Stressvolle momenten en situaties kunnen de manifestatie van de ziekte vergroten.
Hoe spelen psychologische factoren een rol?
Momenteel zijn de psychologische variabelen die directe invloed hebben op de reactivering van de ziekte onbekend. Toch is het bekend dat ziekten zoals kanker of infectieuze pathologieën hieraan kunnen bijdragen.
Hoe dan ook, psychologische stressoren zoals een scheiding, verlies binnen het gezin of van een geliefde en de ontwikkeling van ongezonde negatieve emotionele variabelen zoals depressie kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van de ziekte bij iemand die het virus draagt.
Dit gebeurt omdat negatieve psychologische factoren immunodepressie bevorderen en daarmee de afname van de biologische beschermende kwaliteit van ons lichaam. Kortom, hiv ervaart een boost in zijn reproductieve capaciteiten in de aanwezigheid van steroïde hormonen (dat wil zeggen, cortisol), die in grotere hoeveelheden worden uitgescheiden in tijden van stress.
Mythen en feiten over aids
MYTHE
Muggenbeten kunnen hiv overdragen.
FEIT
HIV (humaan immunodeficiëntievirus) kan niet worden overgedragen via een muggenbeet of door de beet van een ander insect. Insecten kunnen niet besmet raken met hiv en kunnen het dus ook niet overdragen.
MYTHE
Ik kan hiv oplopen door iemand de hand te schudden, iemand te knuffelen, een openbaar toilet te gebruiken, uit hetzelfde glas te drinken als iemand die besmet is of als ik in de buurt ben van iemand die besmet is als hij niest of hoest.
FEIT
HIV kan niet worden overgedragen via alledaagse toevallige contacten in sociale of werkomgevingen. Niemand kan besmet raken door toevallig contact. Hiv kan alleen worden overgedragen via:
- Onbeschermde vaginale, anale en orale seks.
- Een transfusie met besmet bloed.
- Door besmette naalden te delen in de medische wereld of tussen mensen die zichzelf injecteren met intraveneuze medicijnen.
- Van moeder op haar kind, tijdens de zwangerschap, de bevalling of borstvoeding.
*De kans op besmetting neemt toe als er wonden, snijwonden of zweren zijn en er contact mee wordt gemaakt.
MYTHE
HIV treft alleen homoseksuelen en degenen die intraveneuze drugs gebruiken. Zoals je nu hebt gezien, is dit onjuist.
FEIT
Van alle infectiegevallen is 90% het gevolg van seksueel contact zonder gebruik van bescherming. Meer specifiek, tussen 60-70% van deze infecties vindt plaats bij heteroseksuele mensen, terwijl 30-40% bij homoseksuele mensen voorkomt.
MYTHE
Je kunt weten dat iemand hiv heeft door er simpelweg naar te kijken. Niet in het minst.
FEIT
Een drager van hiv kan het virus op andere mensen overdragen en er volkomen gezond uitzien. De enige manier om te weten of een persoon door het virus is geïnfecteerd, is door middel van een bloedtest (die op zijn beurt een hoge betrouwbaarheid heeft).
MYTHE
Als je antiretrorivatherapie krijgt, kun je het virus niet op anderen overdragen.
FEIT
Antiretrovirale therapie verhindert niet dat iemand die besmet is het virus overdraagt. Hoewel het de virale lading enorm kan verminderen, wat de patiënt helpt een goede kwaliteit van leven te behouden.
MYTHE
Iemand kan hiv krijgen door in contact te komen met het zweet van iemand die besmet is met hiv.
FEIT
Zweet is geen overdrachtsroute aangezien de concentratie van het virus minimaal is, en bovendien moet het toegang hebben tot de bloedbaan van een gezond persoon.
Tot slot
De strijd tegen de stigmatisering en criminalisering van aids helpt niet alleen de samenleving en de wereld, maar ook ieder van ons. Om aan dit proces bij te dragen, kunnen we beginnen met het delen van deze informatie, het promoten van de feiten en het ontkrachten van de mythen. Keer aids niet de rug toe, strijd tegen discriminatie.