Afgunst bij vrouwen

Afgunst bij vrouwen heeft vaak de neiging verband te houden met bepaalde culturele en educatieve aspecten die ervoor zorgen dat ze in minderwaardigheidssituaties verkeren in vergelijking met mannen.

Studies suggereren dat afgunst bij vrouwen anders is dan bij mannen. Het is bijvoorbeeld bekend dat mannen jaloers worden als iemand hen in status en macht evenaart. Aan de andere kant vertonen vrouwen complexere processen.

We leven in een samenleving waarin, of we het nu leuk vinden of niet, vrouwen harder moeten werken om succes te behalen. Sterker nog, zelfs als ze hetzelfde werk doen als hun mannelijke collega’s, in dezelfde baan, moeten ze bewijzen dat ze meer waard zijn om hun positie te behouden.

Inderdaad, hun capaciteiten, weerstand, assertiviteit, onderhandelingsvaardigheden, beschikbaarheid en vindingrijkheid worden voortdurend in de gaten gehouden.

Vrouwen zijn niet alleen jaloers op andere vrouwen. Ze richten het ook op mannen. Bovendien breiden ze het uit tot familieleden die meer erkenning genieten dan zij. Ze kunnen zelfs jaloers zijn op hun eigen partners als ze meer respect of bewondering afdwingen dan zij.

De definitie van afgunst

Afgunst betekent niet noodzakelijk dat we iets willen dat een ander heeft. We kunnen zelfs af en toe jaloers zijn op iemand die niets heeft. In feite werkt afgunst op de logica van het verlangen naar de bevrediging die een ander ervaart.

Stel bijvoorbeeld dat iemand zich extreem bescheiden kleedt, maar dat hij daar helemaal blij mee is. Dit kan een andere persoon jaloers maken, ook al kleden zij zich wel in dure kleding. Het is niet dat ze de kleren van de ander willen hebben, maar ze willen de voldoening ervaren die ze voelen.

Afgunst houdt in dat je ziet dat anderen de erkenning krijgen die je niet krijgt als je hetzelfde doet. Het houdt ook in dat je niet over de vaardigheden beschikt die andere mensen laten zien en die jij mist. In dit opzicht bleek uit een onderzoek (Engelse link) van de Universiteit van Californië dat:

• Afgunst is een fenomeen dat ieder mens ervaart en dat vaak onbewust ontstaat.
• Het is een onderdrukte emotie die we zelfs voor onszelf proberen te verbergen.

In het geval van vrouwen wordt jaloezie een van die culturele lasten, het product van meerdere eeuwen van minachting en uitbuiting waaraan het vrouwelijke geslacht is onderworpen.

Afgunst bij vrouwen

Over jaloezie bij vrouwen wordt meestal niet gesproken. Sterker nog, zelfs vrouwen vermijden dit soort interne processen bij zichzelf te herkennen. Een studie gepubliceerd in het tijdschrift Evolution and Human Behavior (Engelse link) beweert dat het vrouwelijke geslacht deze realiteit gewoonlijk binnen het gezin ervaart.

De studie beweert dat vrouwen vaak jaloers zijn als ouders hun broers en zussen meer waarderen. Dit culturele aspect is meestal diepgeworteld en orkestreert vrouwelijke afgunst naar voorheen onbekende niveaus. Britse psychologen, Susie Orbach en Luise Eichenbaum wijzen op het volgende:

• Er zijn vrouwen die vanwege hun opleiding problemen hebben met het herkennen van hun eigen behoeften en verlangens. Als ze bijvoorbeeld andere vrouwen zien die zelfverzekerder en assertiever zijn en weten hoe ze moeten claimen wat ze willen, wekt bij hen gevoelens van jaloezie op.
• Vaak zijn vrouwen jaloers op het soort vaardigheden dat anderen laten zien waar ze zelf niet aan hebben gewerkt. Dit is een veelvoorkomend verschijnsel dat nadere reflectie vereist.

Interessant is dat onderzoeken naar vrouwelijke afgunst beweren dat vrouwen niet per se jaloerser zijn dan mannen en vice versa. Inderdaad, iedereen ervaart dit gevoel. Als gevolg daarvan fixeren en verlangen beide geslachten vaak naar het sociale succes en de fysieke aantrekkelijkheid van anderen.

Afgunst en vijandigheid

Mannen scoren echter hoger op niveaus van afgunst, gericht op status. Vrouwen laten hogere niveaus zien op de eerder genoemde aspecten. Desalniettemin is vijandigheid als gevolg van afgunst tussen vrouwen, in tegenstelling tot mannen, over het algemeen ongevaarlijk.

In feite hebben vrouwen de neiging zich te beperken tot kleine alledaagse daden van afgunst, maar steken zelden de grens over naar het gebied van vijandigheid. In feite is het gebruikelijk dat solidariteit en zusterschap op beslissende momenten de overhand hebben op afwijzing. Dat is de aard van vrouw zijn.