Zelfverloochening: een oefening in het verdragen van frustratie
Het lijkt misschien vreemd om te spreken over zelfverloochening in een wereld die gewijd is aan onmiddellijke bevrediging. Bovendien kun je je afvragen wat het nut is van het vrijwillig beperken of ontnemen van plezier. Is het doel immers niet om elk ongemak te vermijden in plaats van het op te zoeken?
Maar stoïcijnen geloven dat zelfverloochening heel zinvol is. Het stoïcisme is een filosofische leer die verdraagzaamheid en zelfbeheersing propageert (Spaanse link) als manieren om een aangenaam en evenwichtig leven te bereiken. Zelfverloochening zou een manier zijn om deze prijzenswaardige doelen te bereiken.
Stoïcijnen geloven dat een van de sleutels tot geluk matigheid is. Zij stellen ook dat dit uitgangspunt leidt tot deugdzaamheid en dat deugdzaamheid het leven gelukkiger maakt. Zij beweren dat overdaad de bron is van pijn. Bovendien wijzen ze erop dat zelfverloochening ons helpt het soort matigheid en deugdzaamheid te bereiken die we nodig hebben om goed te leven.
“Trek een aantal dagen uit, waarin je tevreden zult zijn met de schraalste en goedkoopste kost, met grove en ruwe kleding, terwijl je tegen jezelf zegt: ‘Is dit de toestand die ik vreesde?”
-Seneca-
Zelfverloochening
Zelfverloochening bestaat uit het opleggen van een soort beperking aan jezelf. Het kan betekenen dat je jezelf bewust een veeleisende situatie of moeilijke ervaring oplegt. Van mensen die deelnemen aan bepaalde soorten reality shows waarin hun toegang tot middelen wordt beperkt, zou je kunnen zeggen dat ze aan zelfverloochening doen.
De oude stoïcijnse denkers, zoals de beroemde filosoof Seneca, raadden aan om bepaalde momenten te reserveren voor het onder ogen zien van ongemakkelijke ervaringen. Bijvoorbeeld een onsmakelijk gerecht eten, op blote voeten lopen, op een hard bed slapen of ruwe kleren dragen. Wat was dan hun doel?
Ze beweerden dat het een manier was om te trainen in de onpopulaire kunst van het weten hoe je ongemak kunt vermijden. Vele malen, gedurende je leven, moet je moeilijke situaties doorstaan. Hoe beter je in staat bent tekortkomingen en frustraties te verdragen , hoe beter je uitgerust zult zijn om deze situaties soepel te beheersen. Bovendien zul je er niet te veel last van hebben.
Zelfverloochening ervaren
Zelfverloochening stelt je niet alleen in staat om je voor te bereiden op veeleisende situaties, maar helpt je ook om de hulpbronnen die je in je dagelijks leven tot je beschikking hebt te identificeren en te waarderen. Bijgevolg is het een praktijk die je realistischer, voorzichtiger en voorzichtiger maakt.
Er zijn twee manieren om deze praktijk uit te voeren. De eerste is door jezelf opzettelijk ongemakkelijke ervaringen te laten ondergaan. De tweede ligt in het periodiek afzien van de ervaring van plezier. In geen van beide gevallen moet je heroïsche handelingen verrichten, maar slechts enkele eenvoudige dagelijkse procedures.
Hier volgen enkele aanbevolen ongemakkelijke ervaringen:
- Je niet meteen bedekken als je het koud hebt.
- De trap nemen in plaats van de lift.
- Eerder wakker worden dan gewoonlijk, zelfs als je je moe voelt.
- Iets onaangenaams eten of drinken, vooral als het voedzaam is.
- Douchen in koud water.
Natuurlijk moet je deze praktijken altijd redelijk uitvoeren. Je moet nooit je gezondheid of welzijn in gevaar brengen. Als je zelfverloochening wilt beoefenen met betrekking tot de beperking van genot, zou je het volgende kunnen proberen:
- Zet je mobiele telefoon een dag uit.
- Vast.
- Ga uit zonder aandacht te besteden aan je persoonlijke verschijning.
- Sla wijn of koffie bij het eten over.
- Stop een paar uur of dagen met roken.
- Geef je over aan een triviale, maar plezierige activiteit.
Frustratietolerantie
Uiteindelijk is zelfverloochening een manier om je frustratietolerantie te trainen. Dit is het vermogen om moeilijke of extreem veeleisende situaties adequaat te beheersen. Het betekent dat je je niet laat meeslepen door gevoelens van moedeloosheid of angst of een gebrek aan vertrouwen. In feite is het een eigenschap die nauw samenhangt met veerkracht.
We moeten allemaal een zekere tolerantiemarge voor frustratie ontwikkelen. Gedurende ons leven ervaren we immers allemaal bepaalde verlangens die nooit zullen uitkomen. We maken ook fouten en worden vaak geconfronteerd met beperkingen.
Zelfverloochening is een manier om je tolerantie voor frustratie te vergroten. Hoewel het onderwerpen van jezelf aan tekorten of ongemakken onaangenaam is, helpt het je op de lange termijn om minder te lijden en meer te genieten van wat je hebt. Daarom is het de moeite waard om het op een gematigde manier uit te voeren, zoals de Stoïcijnen adviseerden.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Carvajal-Camacho, G. Y., & Chadid-García, D. F. (2020). La filosofía como forma de vida en Pierre Hadot, prácticas estoicas para el cultivo de sí.
- Corral-Verdugo, Víctor, Tapia-Fonllem, César, Ortiz-Valdez, Anais, & Fraijo-Sing, Blanca. (2013). Las virtudes de la humanidad, justicia y moderación y su relación con la conducta sustentable. Revista Latinoamericana de Psicología , 45 (3), 361-372. https://doi.org/10.14349/rlp.v45i3.1479
- Hernández, I. (2004). Educar para la tolerancia: una labor en conjunto. Revista Mexicana de Ciencias Políticas y Sociales, 47(191), 161-174.
