What Went Wrong? Een film over relatiebreuken
What Went Wrong? was de tweede film van Liliana Torres. Het is een stuk autofictie dat ze zowel regisseerde als waarin ze de hoofdrol speelt. What Went Wrong is een experimentele en onafhankelijke film die toegankelijk is op de belangrijkste streaming platforms.
Na het buitengewone Hayati (My Life) verrast Torres ons met deze film over koppels in de huidige maatschappij. Nu er vaak zoveel overdrijving en hype op het scherm te zien is, is het uiterst verfrissend om een film te zien die zo afwijkt van de norm.
Door middel van autofictie probeert de regisseur na te denken over haar eigen ervaringen met betrekking tot haar vorige romantische relaties. What Went Wrong? is een weergave van liefde en het einde ervan in al zijn vormen.
What Went Wrong: een reflectie op het leven
De regisseur was terecht trots dat ze haar unieke film mocht presenteren op zowel het Tallinn Black Nights Film Festival als het Sevilla European Film Festival.
De film portretteert Liliana’s reflectie op wat ze fout deed om haar vorige drie relaties te laten eindigen. Had het iets te maken met haar houding, vraagt ze zich af. Ze probeert antwoorden te vinden, wonden te helen en afsluiting te bereiken. De kijker weet echter niet welk deel van haar verhaal waar is en welk deel fictie.
De muziek is van Xavier Souto en de director of photography is Lucía C. Pan.
Van een persoonlijke crisis naar een stel in crisis
De opening van de film brengt een persoonlijke crisis in beeld. De kijker weet niet of die is uitgelokt of verergerd door de stagnatie van Liliana’s relatie. De beelden onthullen de hardheid van het leven als de liefde vervaagt.
Het door de mist betoverde bos is niet meer dan een verlaten plek. De rustige, comfortabele stad is slechts de plaats waar het geduld opraakt naarmate de dagen verstrijken. Alles voelt ongemakkelijk en versleten.
De tegenzin en leegte die in deze beelden tot uiting komen zijn echter niet het verleden, maar Liliana’s huidige leven. Ze is al enkele jaren samen met haar partner en woont in een landhuis, weg van de buitenwereld. De film toont haar helse openbaring van wat het werkelijk betekent om stabiliteit in een relatie te bereiken.
Liliana steekt haar vermoeidheid met de manier van zijn van haar partner niet onder stoelen of banken. Het meest bemoedigende moment is wanneer ze naar haar werk gaat. Rugzak en uitrusting in de hand, gaat ze haar vorige partners ontmoeten, zonder te weten wat er van haar huidige relatie zal worden.
Een reis terug in de tijd
Liliana weigert een zelfingenomen geheugenoefening te doen met haar eigenwaarde en haar essentiële waarden om uit te zoeken wat er met haar partners en haar vroegere relaties is gebeurd. In plaats daarvan kiest ze ervoor zichzelf bloot te geven.
Kortom, ze bezoekt al haar ex-partners en maakt met hen een korte film, waarin ze ieder vraagt naar hun relatie. In een meeslepende oefening, pijnlijk intiem en gefilmd met een minimaal budget, zijn haar verhalen uiterst verhelderend. Inderdaad wordt de camera bij deze gelegenheid niet gebruikt om een verhaal te vertellen en te verfraaien, maar om het eenvoudigweg vast te leggen.
De eerste partner die Liliana gaat bezoeken woont in Barcelona. Hij was haar eerste vriendje, en ze ontmoette hem in die stad waar ze zich actief en levendig voelde. Samen herinneren ze zich hoe ze elkaar voor het eerst ontmoetten in een bar waar hij als ober werkte. Zij was aan het lezen. Een gloeilamp brandde uit waar zij zat en daar begon het allemaal.
What Went Wrong: het zoeken naar antwoorden
De vrolijke manier waarop ze zich allebei dat moment herinnerden, bleek het ijs tussen hen te breken, vooral voor hem, die zelfbewust was, zowel over het feit dat hij werd opgenomen als over het feit dat hij na zo lang weer met zijn ex werd herenigd. Zij zoekt antwoorden en vertelt hem hoe vreselijk het voor haar was toen hij haar verliet. Hij geeft haar een reden die ze nooit had verwacht.
In feite herinnert zijn verklaring waarom hij er de voorkeur aan gaf de relatie te verlaten ons eraan dat persoonlijke geestelijke gezondheid een belangrijke rol speelt in de liefde.
Bij terugkomst in de Galicische stad waar ze met haar huidige partner woont, wordt Liliana weer extreem angstig. De problemen met haar huidige partner maken geen deel uit van haar filmproject, maar van haar werkelijkheid.
De rommel die ze aantreft als ze terugkeert en het gebrek aan voedsel voor haar huisdier zijn misschien maar kleine details, maar tegelijkertijd zijn het als druppels water die de relatie langzaam uithollen. De seks tussen de twee is onpersoonlijk en mechanisch. Ze kan hem niet eens op de mond kussen, omdat ze dat te intiem vindt. Ze maken een crisis door.
De tweede ex-partner en de reis naar Turijn
Liliana’s tweede reis brengt haar naar Turijn. Ze vindt het moeilijk haar ex-partner op te sporen. Ondertussen ontmoet ze twee jonge vrouwen met wie ze naar een rave party gaat en geniet van een tijdje ontsnappen.
Uiteindelijk vindt ze haar ex-partner en ze kijken terug op hun relatie. Die duurde ongeveer twee jaar.
Verrassend genoeg herkennen ze beiden in elkaar de angst die ze hadden om te veel te voelen. Daarom stelde hij een open relatie voor, ook al wilde hij dat eigenlijk niet. Het was de angst die hem verlamde en, in plaats van te zeggen wat hij voelde, stelde hij precies het tegenovergestelde voor.
De analyse van hun relatie laat zien dat er momenten zijn waarop twee mensen samen willen zijn, maar de angst voor afwijzing hen niet toestaat dat op te biechten. Het doet ons afvragen hoeveel soortgelijke liefdes in de schaduw zijn gebleven, vastgelopen halverwege tussen trots en angst.
De derde ex-partner en een reis naar Mexico Stad
Liliana’s laatste reis is de meest onthullende en intense. Ze herenigt zich met haar laatste ‘officiële en blijvende’ partner. Daarvoor moet ze de hardste realiteit onder ogen zien. Hij heeft al een nieuw leven voor zichzelf gemaakt. In de tussentijd is hij getrouwd en heeft een zoon. Hij lijkt echter niet verder te zijn gekomen met zijn gevoelens. Hun weerzien is vol pijn.
Het was zijn verlangen om vader te worden en Liliana’s beslissing om abortus te plegen die het einde van hun relatie inluidden. Maar hij moet dit feit nog overwinnen. “Zoek me alsjeblieft niet meer op,” vraagt hij haar, na een onthullende ontmoeting. Liliana begrijpt eindelijk, na een gesprek met deze man waarmee ze haar diepste relatie had, dat liefde voor altijd is.
Dat gezegd hebbende, in een tijd vol vluchtige liefdes en halfslachtige relaties, lijkt iets dat eeuwig duurt steeds vreemder. Nu ze deze les geleerd heeft, keert Liliana terug naar huis, naar haar huidige partner.
Nu is het tijd voor haar om de vraag van haar eigen huidige situatie onder ogen te zien en naar de toekomst te gaan kijken. Daarom vraagt ze haar partner: “What Went Wrong?”
Misschien komen we in een andere film van haar te weten of ze ruzie hadden of liefhadden en bij elkaar bleven.