Wat denkt iemand met een obsessief-compulsieve stoornis?

Een obsessief-compulsieve stoornis is een aandoening die ervoor zorgt dat mensen zich concentreren op een negatieve gebeurtenis.

Gedachten bij een obsessief-compulsieve stoornis worden voortdurend herhaald. Er is een verband tussen de persoon en zijn eigen interne gebeurtenissen waardoor hij deze op een overdreven manier waardeert. Daarom proberen ze ze uit de realiteit te verwijderen als ze niet bestaan.

Obsessief-compulsieve stoornis betekent dat een persoon obsessies heeft die de vorm kunnen aannemen van beelden, gedachten of impulsen. Natuurlijk zijn de obsessies enorm vervelend voor de persoon die ze heeft. Ze veroorzaken extreme angst en ongemak. Om deze sensaties te neutraliseren of om de mogelijke dreiging die door de obsessie wordt gegenereerd te stoppen, voert de persoon dwanghandelingen uit.

Wanneer een patiënt met een obsessief-compulsieve stoornis een dwangmatige handeling uitvoert, vertellen ze zichzelf in feite dat de gruwel waarvoor de obsessie hem waarschuwde, niet heeft plaatsgevonden omdat hij iets heeft gedaan om het te voorkomen (de dwang).

Met andere woorden, de dwang geeft de patiënt een vals gevoel van controle. Hierdoor zullen ze in toekomstige situaties hetzelfde patroon herhalen.

Het is duidelijk dat dwang het gebied is waar therapeuten het meest met patiënten aan werken. Tegelijkertijd is het ook belangrijk om te praten over de soorten obsessies of gedachten bij een obsessief-compulsieve stoornis.

Een van de problemen bij de behandeling is dat de patiënten de neiging hebben om te versmelten met hun eigen obsessies. Dit betekent dat ze werkelijk geloven dat de gedachten realiteiten zijn en dat het hun gedachten zijn. Ze denken misschien zelfs dat als ze ergens aan denken, dat komt omdat het gaat gebeuren.

Gedachten bij een obsessief-compulsieve stoornis

De patiënt met een obsessief-compulsieve stoornis heeft de neiging om verantwoordelijkheid te overschatten. Ze leren dit door onaangepaste overtuigingen die ze in de kindertijd verwerven of vormen als gevolg van traumatische ervaringen of ongewone omstandigheden.

Dit zijn disfunctionele overtuigingen die zich richten op schuld of verantwoordelijkheid voor een uitkomst. Sommige van deze denkfouten zijn die van Rachman (2003):

• Probabilistische actie gedachte fusie. De overtuiging dat het hebben van een ongewenste of onaanvaardbare gedachte over een specifieke actie of gebeurtenis de kans vergroot dat die gebeurtenis plaatsvindt. Een patiënt gelooft bijvoorbeeld dat de kans groter is dat die zal gebeuren als hij aan de dood van zijn broer denkt. Op deze manier probeert de patiënt heel hard om dit idee uit zijn hoofd te krijgen om te voorkomen dat hij verantwoordelijk is voor eventuele schade. Je weet echter al dat weglopen van gedachten ze alleen maar uitvergroot.
• Morele gedachte-actie fusie. Dit is de overtuiging dat het hebben van een onaanvaardbare gedachte bijna het morele equivalent is van het uitvoeren van die specifieke handeling. Als je bijvoorbeeld denkt dat je iemand kwaad gaat doen, is dat hetzelfde als het plegen van die agressie.
• Cartesiaanse redenering. Dit is een veelvoorkomende manier van denken over een obsessief-compulsieve stoornis. Het betekent dat de loutere verschijning van een gedachte een teken is van het belang ervan. Met andere woorden, deze patiënten hechten een buitensporige waarde aan het hebben van bepaalde gedachten.

Enkele aanbevelingen voor het omgaan met gedachten bij OCS

Het doel van psychologische behandeling van gedachten bij een obsessief-compulsieve stoornis is dat de patiënt accepteert dat hij ze heeft. Bovendien geeft het hen geen enkele vorm van oordeel en fungeert het gewoon als een “toeschouwer.”

Om dit doel te bereiken, is het noodzakelijk om enkele technieken te gebruiken:

• Vertragen en zo mogelijk vermijden van dwang. Blootstelling met responspreventie (ERP) is de voorkeursbehandeling voor obsessief-compulsieve stoornis. Het enige nadeel is dat het een hoge mate van voortijdige stopzetting heeft. Dit komt door het feit dat de patiënt grote doses angstrespons (ERP) moet doorstaan, de voorkeursbehandeling voor obsessief-compulsieve stoornis. Het enige nadeel is de hoge mate van voortijdige verlating, omdat de patiënt bereid moet zijn om grote doses angst te doorstaan totdat hun acties een gewoonte worden.

ERP is effectief voor het stoppen van OCS-rituelen, maar het werkt ook in op obsessies en heeft bewezen dat ze met een hoog percentage worden verminderd. Om dit te doen, kan de patiënt beginnen door de dwang een kwartier uit te stellen en de tijd te verlengen.

Na de behandeling ga je verder om te voorkomen dat je de dwang uitvoert, hoewel de obsessie blijft bestaan. De obsessie zal dan geleidelijk aan kracht verliezen.

Gedachten bij een obsessief-compulsieve stoornis

• Wees je ervan bewust dat we allemaal gedachten hebben. Iedereen, OCS of niet, heeft onzuivere, excentrieke en pijnlijke gedachten, net zoals iedereen ‘s nachts droomt. Het probleem met gedachten bij OCS is dat de persoon ze echte waarde geeft en ze gaat geloven, zich verantwoordelijk voelend voor het aanrichten van enige schade.
• Gedachten zijn geen realiteit. Patiënten moeten de moeite nemen om te bewijzen dat gedachten geen realiteit zijn. Het denken is een interne gebeurtenis die weinig of niets te maken heeft met de externe wereld. Mensen kunnen experimenten uitvoeren. Je kunt bijvoorbeeld de persoon die denkt de loterij te gaan winnen, vragen een lot te kopen. Zo verifiëren we dat iets denken geen relatie heeft met de werkelijkheid. In het beste geval is het in de vorm van toeval.

Acceptatie en commitment

• Cognitieve defusie. Dit is een originele term uit acceptance and commitment-therapie. Het betekent alles op zijn plaats zetten: “Ik ben ik en mijn gedachten zijn iets anders dan ik. Net alsof ik diabetes heb, ben ik niet mijn diabetes. Mijn gedachten definiëren mij ook niet.”
• Het leven is onzeker. OCS-patiënten moeten leren in onzekerheid te leven, want het leven is echt onzeker.
• Angst alleen is onaangenaam. In een cultuur die ons heeft geleerd dat ongemak ondraaglijk is, is het normaal dat er mensen zijn die denken dat ze bepaalde gedachten of gevoelens niet kunnen verdragen. De realiteit is dat de mens bereid is alle emoties te dragen en dat deze in de meeste gevallen ook nodig zijn. We moeten angst opvatten als een onaangename maar verwante emotie, niet als een ondraaglijk element waaraan we moeten ontsnappen.

Toch is de behandeling van gedachten bij een obsessief-compulsieve stoornis een grote uitdaging, zowel voor de patiënt als voor de professional. Het vraagt veel draagvlak vanuit de omgeving en veel consistentie in de taken binnen en buiten de sessie. Na verloop van tijd en hard werken zullen de resultaten geleidelijk verschijnen.