Esthetische obsessies: Ik haat mijn neus en ik ben te dik

Als mensen in de spiegel kijken en ze zien niet wat ze dagelijks op sociale media zien, gaan ze lijden. Esthetische obsessies zijn het product van een samenleving die het schoonheidsideaal heeft omgevormd tot een zaadje van frustratie.
Esthetische obsessies: Ik haat mijn neus en ik ben te dik
Valeria Sabater

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Valeria Sabater.

Laatste update: 27 december, 2022

Esthetische obsessies besmetten zowel de geest als de levensstijl. Ze betekenen dat mensen niet langer tevreden zijn met hun lichaam, hun gelaatstrekken en hun zelfbeeld. In feite verlangen ze ernaar om te manipuleren wat ze hebben, zodat ze kunnen lijken op wat ze voor zich zien.

Sociale media, reclame, bioscoop, televisie… Het mediabombardement is tegenwoordig zo hevig dat lichamelijke onvrede de vorm heeft aangenomen van chronische zorgen.

Iets dat tegenwoordig meer en meer wordt waargenomen bij adolescenten en preadolescenten, is de afwijzing van hun eigen lichaam.

Ze hebben de neiging zichzelf in detail te analyseren en voelen absolute wanhoop als ze in de spiegel kijken. Ze willen misschien anders gevormde wenkbrauwen, langere wimpers, kleinere neuzen, minder krullend haar en natuurlijk slankere heupen, benen en buik, enz.

In feite wordt het lichaam van de jongere een gevangenis en wat erin opgesloten zit, is een brein dat lijdt en zijn eigen wezen volledig vervormt. In feite worden dagelijks duizenden levens beschadigd door dit soort obsessies.

Deze jonge mensen zijn gefixeerd op hun uiterlijk, het deel van hen dat publiekelijk wordt beoordeeld en gewaardeerd door likes. Bovendien vertaalt dit zich voor velen in een hel.

“Lichaamscultuur bevordert een irrationeel verlangen om zelf waargenomen gebreken te corrigeren.”

-Enrique Rojas-

Vrouw met persoonlijke devaluatie door esthetische obsessies

Wat zijn esthetische obsessies?

Esthetische obsessies zijn de fixaties van de mens op bepaalde schoonheidsregels. In feite zijn we allemaal consumenten geworden, en zelfs verslaafden, van bepaalde beelden en ideeën die volledig van de realiteit zijn verwijderd.

Tegenwoordig wordt schoonheid meestal gecreëerd door filters. Als er geen filters worden gebruikt, hebben deze ‘mooie’ mensen ofwel het mes van de cosmetisch chirurg ondergaan, een onrealistische hoeveelheid tijd in de sportschool doorgebracht of een dubieuze en ongezonde voeding aangenomen.

In feite zijn de mooie lichamen waar velen naar verlangen gewoon producten van de media. Het is een triest feit dat een groot deel van de jongerenpopulatie gevangen zit in dit soort esthetische obsessies. Toch is het geen geheel nieuw concept.

The Wall Street Journal publiceerde onlangs een onderzoek (Engelse link) dat beweerde dat Facebook wist welke impact Instagram zou hebben op tieners.

In dit digitale universum, waar beeld alles is, zegt meer dan 40 procent van de jongste gebruikers dat ze zich steeds onzekerder voelen over hun lichaam. Dit was echter iets dat Mark Zuckerberg van tevoren wist.

Dit idee sluit aan bij een studie die in 2018 werd gepubliceerd door de Universiteit van Kentucky. Het beweerde dat sociale media vorm gaven aan een steeds onzekerder wordende generatie, met een lager zelfbeeld en een steeds ontevredener lichaamsschema.

Ik haat mijn neus en ik ben te dik

Een halve eeuw geleden deden mensen die naar de psycholoog gingen dat voor identiteitsproblemen, huwelijksproblemen of jeugdtrauma’s. Tegenwoordig is gebrek aan eigenwaarde de grote “ziekte” van de 21e eeuw.

In feite kunnen we waarschijnlijk gerust stellen dat het de oorzaak is van een grote meerderheid van de huidige problemen, zorgen, ongelukkigheid en psychische aandoeningen.

Ook moet worden opgemerkt dat eetstoornissen dramatisch zijn verergerd. Inderdaad, meisjes vanaf 13 jaar zijn geobsedeerd door afvallen omdat ze willen weerspiegelen wat zij beschouwen als het schoonheidsideaal.

Bovendien kunnen esthetische obsessies ervoor zorgen dat ze boulimia of anorexia ontwikkelen. Ze kunnen ook dromen van neuscorrectie, borstvergroting, liposuctie, enz.

Wanneer wat jonge vrouwen in de spiegel zien niet overeenkomt met wat ze op sociale media zien, ontstaat lijden en afwijzing van het lichaam zelf. Op dat moment kan een duidelijk gevaarlijk en pathologisch gedrag ook beginnen met hun langverwachte zoektocht naar esthetische perfectie.

De ziekte van schoonheid en esthetische obsessies

Beauty Sick: How the Cultural Obsession with Appearance Hurts Girls and Women is misschien wel een van de meest interessante boeken over dit specifieke onderwerp.

De auteur, Renee Engeln, is psycholoog en professor aan de Northwestern University in de Verenigde Staten. In dit boek bevestigt ze dat obsessie met schoonheid een soort sociale ziekte is geworden.

Engeln heeft meerdere onderzoeken (Engelse link) naar dit onderwerp uitgevoerd. Ze is tot de conclusie gekomen dat het niet uitmaakt hoe goed we zijn opgeleid, of welke baan of levensstijl we ook hebben, diep van binnen blijven we ons onzeker voelen over ons eigen imago.

Onze cultuur trommelt ons op met de constante behoefte om onszelf onder de loep te nemen, om te analyseren wat er ‘mis’ met ons zou kunnen zijn. Neus te groot? Haar te gekruld? Slappe armen? Dikke buik? Dunne benen? Een te bleke huid?

Door esthetische obsessies voeren we voortdurend oorlog tegen onszelf, simpelweg omdat we onmogelijke modellen van schoonheid hebben geïnternaliseerd.

Jong meisje ervaart esthetische obsessies

Herformuleer de esthetische verhalen

Esthetische obsessies zorgen ervoor dat we onze emotionele energie, menselijk potentieel en fysiek en psychologisch welzijn verliezen. Deze vervorming van wat mooi en acceptabel is, leidt tot onverdiend lijden voor een groot deel van de bevolking, vooral de jongsten.

Ons eigen lichaam denigreren en afwijzen betekent onszelf afwijzen. We verbannen onszelf in feite als mensen.

Daarom is het tijd om al die interne verhalen die we rond esthetische obsessies hebben opgebouwd, te herformuleren. We moeten deze pathologische ideeën beheren om ze om te leiden naar gezondere gebieden.

Omdat ons laten meeslepen door die filters waarin alleen bepaalde lichamen geldig zijn, ons leidt tot fobieën, angsten en een complex doolhof van ingrijpende psychische stoornissen.

Het psychologische ambacht van het herformuleren van verhalen en het versterken van het gevoel van eigenwaarde kost echter tijd. Daarom moeten we zo snel mogelijk met de heropvoeding beginnen. Op deze manier kunnen we de nieuwe generaties eraan herinneren dat ze perfect zijn zoals ze zijn.

Alle lichamen zijn mooi alleen al omdat ze bestaan, alleen al omdat ze een leven, een grote persoonlijkheid en het waardevolle potentieel van een mens zijn bevatten.


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.


  • Rajanala S, Maymone MBC, Vashi NA. Selfies-Living in the Era of Filtered Photographs. JAMA Facial Plast Surg. 2018 Dec 1;20(6):443-444. doi: 10.1001/jamafacial.2018.0486. PMID: 30073294.
  • Salomon I, Brown CS. The Selfie Generation: Examining the Relationship Between Social Media Use and Early Adolescent Body Image. The Journal of Early Adolescence. 2019;39(4):539-560. doi:10.1177/0272431618770809
  • Engeln, Renee (2018) Enfermas de belleza: Cómo la obsesión de nuestra cultura por el aspecto físico daña a nuestras chicas. Harper Collins
  • Johnson, S., & Engeln, R. (2020). Gender Discrepancies in Perceptions of the Bodies of Female Fashion Models. Sex Roles84, 299-311.
  • Engeln, R., & Imundo, M. N. (2020). I (don’t) love my body: Counter-intuitive effects of body-affirming statements on college women. Journal of Social and Clinical Psychology39, 617-639.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.